Μας συγκλόνισε με το «Ήθελα μόνο ένα αντίο», μας έκανε να ονειρευτούμε ένα μέλλον γεμάτο ανθρωπιά και ανόθευτη αγάπη στο «Φτερά από μετάξι», μας συγκίνησε με τη μαγική απλότητα του έρωτα στο «Έστω μια φορά», μας καθήλωσε στο «Φιλί στα μάτια» και πάντα θα μας συναρπάζει οτιδήποτε κι αν γράφει. Η Πασχαλία Τραυλού είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα που λατρεύει την Τέχνη και εκφράζεται μέσα από τη συγγραφή.
Είναι προσγειωμένη, άνθρωπος χαμηλών τόνων και διακρίνεται για τη σεμνότητα, τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια της. Η πρώτη φορά που συναντηθήκαμε ήταν πριν οκτώ χρόνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας στην παρουσίαση του βιβλίου της «Έστω μια φορά». Πρόσφατα τη συνάντησα ξανά. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε…αλλά σίγουρα δεν άλλαξε το ήθος της, η καλλιέργεια της καθώς και το πάθος της να αγωνίζεται για τις προσωπικές της αξίες και τα ιδανικά, τα οποία έχει ενστερνιστεί από παιδί.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Φιλί στα μάτια», είναι ο τίτλος του τελευταίου σας βιβλίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα» και πρόκειται για ένα μαγευτικό μυθιστόρημα, πολυπρόσωπο, γεμάτο ιστορίες που προκαλούν μοναδικά συναισθήματα και πρωταγωνιστές του έρχονται αντιμέτωποι με τη μοίρα τους. Πείτε μας τι πυροδότησε τον οίστρο και την πένα σας, κυρία Τραυλού;
Η θεματική του βιβλίου και αντίστοιχα η έμπνευση που την πυροδότησε είναι διπολική. Αφενός ήθελα να καταθέσω τις μορφές βίας που υπομένει διαχρονικά το γυναικείο φύλο αφετέρου ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω για τις συνέπειες της σιωπής, εκείνης της σιωπής που συχνά τηρείται από τον περίγυρο απέναντι στην παραβατικότητα και τη βία. Θέλησα να δώσω ένα ηχηρό μήνυμα ότι η σιωπή επιβάλλεται να σπάζει και καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι σε διαχρονικά οδυνηρές καταστάσεις που καταστρέφουν ισόβια το μέλλον ενός ανθρώπου.
Η συναρπαστική αυτή ιστορία που ξεδιπλώνεται σε 584 σελίδες και καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία του σελίδα και εσείς την κάνατε τέχνη του λόγου σας, την έφερε ο χρόνος, η αλήθεια ή η πλοκή της σκέψης σας;
Μια ιστορία απαιτεί τη συνέργεια όλων αυτών των παραγόντων, κυρία Δούλη. Στην Τέχνη αναμφίβολα παίζει ρόλο η στιγμή. Η στιγμή που ο δημιουργός δαμάζει όλες αυτές τις προϋποθέσεις και καταφέρνει να ζυμώσει την ιστορία που σκιωδώς υπάρχει μέσα του με το που θα τον αγγίξει το ερέθισμα.
Ομορφιά και έρωτας φαντάζουν κατάρα για τους ήρωές σας. Ερατώ, Οδυσσέας, Μάχη, Άλκης από «αδέρφια» γίνονται εχθροί στη μάχη του έρωτα. Πιστεύετε στη δύναμή του όπως την περιγράφετε στο βιβλίο σας;
Η γραφή είναι καθρέφτης. Γι’ αυτό και κάθε έργο έχει τη σφραγίδα του δημιουργού του. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο έρωτας δεν έχει δύναμη και δεν κατευθύνει πράξεις και συνειδήσεις. Στην περίπτωση των βιβλίων μου λειτουργεί ως καταλύτης μέσα σε διάφορα κοινωνικά ή ιστορικά περιβάλλοντα για να καταδείξει όμως και άλλες πτυχές της ανθρώπινης σκέψης και δράσης.
Στα βιβλία πολλές φορές οι αναγνώστες αναζητούν το μήνυμα που ο συγγραφέας θέλει να μεταφέρει. Ποιο είναι το μήνυμα του νέου σας βιβλίου, κυρία Τραυλού;
Το «Φιλί στα μάτια» αποτελεί μια φωνή που εκφράζει καταστάσεις για τις οποίες σπάνια μιλούν οι γυναίκες. Η βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο με έμφυλες, ταξικές, κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Μέσα στο βιβλίο υποβόσκουν οι μορφές εξουσίας που αποτελούν πηγές βίας και υπονόμευσης του καλού, της ισότητας, της κατανόησης, της συμπόρευσης των ανθρώπων εντέλει. Γι’ αυτό και με αυτή τη συγγραφική μου απόπειρα καταγγέλλω κάθε μορφή βίας που συγκαλύπτεται και διαιωνίζεται από τη σιωπή.
Το «Φιλί στα μάτια» είναι το δωδέκατο βιβλίο σας, τι είναι αυτό που σας ωθεί κάθε φορά στη συγγραφή μιας νέας ιστορίας που γίνεται βιβλίο;
Η γραφή είναι περιπέτεια. Ίσως αν γνώριζα κάθε φορά τι θα αντιμετώπιζα γράφοντας ένα βιβλίο, ή αν ήξερα τι θα γράψω απ’ την αρχή ως το τέλος δίχως να δεχτώ καμία επιρροή, καμία έξωθεν ή έσωθεν ανατροπή από την εξέλιξη των ηρώων, να μην έγραφα. Αντιθέτως, ξεκινώ με μια ιδέα που ανοίγει, εξελίσσεται και απλώνει με την πρωτοβουλία των χαρακτήρων που δημιουργώ. Οι ήρωες συχνά δημιουργούνται πρώτοι και στη συνέχεια γράφουν την ιστορία τους. Οι προσωπικότητές τους και οι ζυμώσεις που αυτοί υπομένουν στην πορεία της ιστορίας, καθορίζουν και την ιστορία. Μου αρέσει απίστευτα να με εκπλήσσουν και να με καθοδηγούν.
Θυμάστε την πρώτη φορά που συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να αποτυπώσετε τις ιδέες και τις σκέψεις σας στο χαρτί και να τις κάνετε βιβλίο; Σε ποια ηλικία ήταν και με ποια αφορμή;
Δεν ξεχνιέται μια τέτοια στιγμή, κυρία Δούλη. Η αιτία ήταν ο θαυμασμός για το πρώτο μυθιστόρημα που διάβασα και η δημιουργική εκείνη ζήλια που με έκανε να επιχειρήσω να φτιάξω ένα μυθιστόρημα στην ηλικία των δώδεκα ετών με υποστατικά, σκλάβους και αφέντες, επηρεασμένη από το «Όσα παίρνει ο άνεμος». Εννοείται πως κανείς ευτυχώς δεν το διάβασε!
Ένας άνθρωπος που γράφει συνέχεια και «μετακομίζει» σε φανταστικές πολιτείες και ζει σε διαφορετικές συνθήκες, πόσο εύκολα μπορεί να επιστρέψει στην σκληρή κάποιες φορές καθημερινότητά του;
Δυστυχώς διακόπτες δεν υπάρχουν. Αν κινείσαι στην σκληρή καθημερινότητα που κινούμαι κι εγώ ως εργαζόμενη σε μια νευραλγική δημόσια υπηρεσία (ασφαλιστικός φορέας) τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα καθώς η αποφόρτιση είναι μια εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία. Γι’ αυτό και γράφω συνήθως πολύ νωρίς το πρωί (ξημερώματα) όταν ακόμη η ρουτίνα μου δεν με έχει αγγίξει.
Το «Φιλί στα μάτια» θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει τηλεοπτική σειρά. Είστε υπέρ της μεταφοράς βιβλίων στην μικρή οθόνη;
Ναι, υπό προϋποθέσεις. Να μπορώ να έχω την εποπτεία του σεναρίου ή έστω μια καλή συνεργασία με την παραγωγή ώστε να αποφευχθεί ο εκφυλισμός του βιβλίου. Έχω δει εξαιρετικές τηλεοπτικές μεταφορές βιβλίων αλλά και ανεκδιήγητες στρεβλώσεις.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο σας που ξεχωρίζετε για κάποιους, δικούς σας, λόγους;
Νομίζω ότι πάντοτε η τελευταία συγγραφική απόπειρα είναι αυτή στην οποία ρίχνω μεγαλύτερη βαρύτητα, ίσως επειδή δημιουργώ σε μια πιο ώριμη εκδοχή μου.
Η επαφή σας με τον κόσμο στις παρουσιάσεις βιβλίων που κάνετε σε πόλεις της Ελλάδας, είναι κάτι που απολαμβάνετε;
Η επαφή με τον κόσμο προσφέρει νομίζω πάντα στον συγγραφέα τη δυνατότητα να εισπράξει την ανταπόκριση του κοινού προς το έργο του. Αν ένας από τους μοχλούς της εμπλοκής με τη συγγραφή είναι η επικοινωνία και η αποδοχή, σίγουρα οι παρουσιάσεις των βιβλίων εξασφαλίζουν αυτή τη σφυγμομέτρηση και προσφέρουν την επιδιωκόμενη συγκίνηση.
Είστε ένας άνθρωπος δοτικός, συναισθηματικός και αγωνίστρια της ζωής. Στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης, όπου οι αξίες εξανεμίζονται, τα κριτήρια των επιλογών μας συνεχώς αλλάζουν και τα ιδανικά λείπουν, για ποιο πράγμα εσείς θα αγωνιζόσασταν;
Για τις ίδιες αξίες και τα ίδια ιδανικά που έχω ενστερνιστεί από παιδί, κυρία Δούλη. Η οικονομική κρίση προϋποθέτει μια κρίση ηθική. Καθένας μας πρέπει να αποτελέσει ανάχωμα στον κατήφορο. Και αυτό θα συμβεί μόνο αν δεν βυθιστούμε στο τέλμα και συνεχίσουμε να υπηρετούμε τις προσωπικές μας αξίες.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Πασχαλία Τραυλού γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας και από νωρίς εκδήλωσε την αγάπη της για τη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών Ελληνική Κλασική Φιλολογία και παρακολούθησε μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τη λατινική ποίηση Ορατίου και Βιργιλίου ενώ την ίδια περίοδο δημοσίευσε τα πρώτα της διηγήματα σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα φύλου, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της πληροφορίας» καθώς και στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας με τίτλο «Στρατηγική και πολιτική εθνικής ασφάλειας».
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ασχολείται με παρουσίαση και κριτική βιβλίων στο diavasame.gr. Έργα της είναι: «Με μπαλαντέρ τη μοναξιά», «Ήθελα μόνο ένα αντίο», «Η ματζίκα της αγάπης», «Κλειδωμένο συρτάρι», «Φτερά από μετάξι», «Έστω μία φορά», «Η γυναίκα του φάρου», «Οι εραστές της γραφής», «Τα ρόδα της σιωπής», «Γυάλινος χρόνος», από τις εκδόσεις Ψυχογιός, «Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Έχει βραβευτεί για τη λογοτεχνική της παρουσία από τον σύλλογο γυναικών «Εξάλειπτρον» το 2016, ενώ το βιβλίο της «Φτερά από μετάξι» ήταν υποψήφιο για βραβείο αναγνωστών το 2008.
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Μετέωρα” στις 6 Οκτωβρίου 2017.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
