Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σαρακίνας «Το Γεφύρι» ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2013 και αριθµεί σήµερα περίπου 300 µέλη. Ο Σύλλογος όμως θεωρεί μέλη του όλους τους κατοίκους του χωριού, αλλά και όσους για διάφορους λόγους βρίσκονται μακριά από τη γενέθλια γη τους.
Το έμβλημα του Συλλόγου αλλά και η ονομασία του είναι το Γεφύρι. Μ’ αυτό τον τρόπο το Διοικητικό Συμβούλιο θέλησε να τιμήσει και να αναδείξει το ανεκτίμητο αυτό ιστορικό μνημείο του χωριού του.
Η ιδέα για την ίδρυση του Συλλόγου ανήκει στην κ. Ελένη Καρούτα αλλά και σε μια ομάδα ανθρώπων, που θέλησαν να βγάλουν τη Σαρακίνα και τους κατοίκους της από την απροθυμία και συγχρόνως να συμβάλλουν στην ανάπτυξη του χωριού τους.
Στην δίχρονη πορεία του «Το Γεφύρι» σημείωσε πλούσια δράση και πρωτότυπες εκδηλώσεις. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σαρακίνας έχει καταφέρει να συσπειρώσει γύρω του όλους τους κατοίκους του χωριού, και όλοι μαζί με μεγάλη προθυμία να προσφέρουν τα μέγιστα για τον τόπο τους.
Συνεργάζεται με όλους τους τοπικούς Συλλόγους και έχουν καλλιεργήσει μεταξύ τους ένα κλίμα αλληλοϋποστήριξης.
Στο τιμόνι του Συλλόγου βρίσκεται από την ίδρυσή του έως σήμερα μια γυναίκα δυναμική και δραστήρια, η κ. Ελένη Καρούτα.
Οι εκλογές για την ανάδειξη του Διοικητικού Συµβουλίου γίνονται κάθε τρία χρόνια και οι επόµενες έχουν οριστεί για τον Οκτώβριο του 2016.
Η κ. Ελένη Καρούτα συνδυάζει άριστα το πάθος της για τη ζωή και τη δοτικότητα. Τη χαρακτηρίζει ο ενθουσιασμός για τον πολιτισμό, το ενδιαφέρον για τους τοπικούς συλλόγους, η αγάπη για τους συγχωριανούς της και την οικογένεια της. Εξηγεί κατανοητά και με απλά λόγια τους λόγους που την οδήγησαν στο να ασχοληθεί με την ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού της.
Το παράδειγμά της αποδεικνύει περίτρανα πως το όραμα και οι ανησυχίες μιας γυναίκας να αναδείξει τις φυσικές ομορφιές του τόπου που γεννήθηκε και μεγάλωσε και η θέλησή της να αναδείξει την πολιτισμική και πολιτιστική κληρονομιά αλλά και να συσπειρώσει τους κατοίκους του χωριού της μπορεί να πάρει σάρκα και οστά αρκεί να το πιστέψεις και να το αγαπάς.
Είναι η ιδρύτρια του Πολιτιστικού Συλλόγου Σαρακίνας «Το Γεφύρι», πρωτοστατεί με πάθος και θετική ενέργεια σε πολλές εκδηλώσεις πολιτιστικού χαρακτήρα, αναλύει με ευθύτητα τις απόψεις της για την παράδοση, τον ρόλο των Συλλόγων στην κοινωνία μας αλλά και τον ρόλο της οικογένειας. Μιλά με γλυκύτητα για τα αγαπημένα της πρόσωπα. Μας αποκαλύπτει το μυστικό της συλλογικής δουλειάς και δημιουργίας, αλλά και πώς καταφέρνει να βλέπει πάντα φως μέσα στο σκοτάδι…
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σαρακίνας «Το Γεφύρι» είναι ένας δυναμικός Πολιτιστικός Σύλλογος στην περιοχή μας κι έχει επιδείξει μέχρι σήμερα πλούσια δράση με πρωτότυπες εκδηλώσεις. Θέλετε να μας πείτε πώς προέκυψε η ιδέα της ίδρυσης αυτού του Συλλόγου;
Η ίδρυση του Συλλόγου Σαρακίνας ήταν μία καθαρά προσωπική υπόθεση. Σε έναν χορό της ομάδας της Σαρακίνας, που είχε γίνει στο γήπεδο του χωριού πριν λίγα χρόνια, διαπίστωσα ότι το χωριό δεν ήταν μονιασμένο, κι αυτό το συμπέρανα από την έλλειψη κόσμου. Πείσμωσα! Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατό η Σαρακίνα, ένα μεγάλο χωριό, να έχει καλούς ανθρώπους, που όμως είναι τόσο αδιάφοροι μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο γεγονός.
Εκεί βρήκα τον σημερινό Πρόεδρο του χωριού (κ. Γιώργο Μπαλογιάννη) και του είπα ότι είναι ώρα να κάνουμε κάτι, ότι είναι ώρα να βγούμε μπροστά. Εκείνος αναρωτήθηκε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε. Και τότε ήταν που του έκανα την πρόταση να ιδρύσουμε έναν Σύλλογο.
Λίγες μέρες αργότερα απευθύνθηκα σε κάποιους συγχωριανούς μου, που έχουν καλαμπόκια στο χωριό (Γιάννης & Παναγιώτης Καλτσάς) και τους πρότεινα η πρώτη εκδήλωση του Συλλόγου, που θα ιδρυθεί, να είναι μια Γιορτή Καλαμποκιού, μια που είμαστε καλαμποκοχώρι. Εκείνο το καλοκαίρι έπεσαν οι πρώτοι «σπόροι».
Όλο τον χειμώνα σκεφτόμουνα πώς να υλοποιήσω το όραμά μου. Το επόμενο καλοκαίρι και στο πλαίσιο κάποιων παραστάσεων σε χωριά με το «Θεατρικό Εργαστήρι» βρεθήκαμε και στον Ξήροκαμπο. Εκείνο το βράδυ αισθάνθηκα τόσο όμορφα και ζεστά με τη φιλοξενία του Συλλόγου του Ξηροκάμπου και με τα λόγια του παππά, και πραγματικά συγκινήθηκα. Εκείνο το βράδυ είπα: «Τελείωσε. Η Σαρακίνα θα βγει δυναμικά».
Τι σας οδήγησε ν’ ασχοληθείτε με τα πολιτιστικά μέσω ενός Συλλόγου, κυρία Καρούτα;
Από τη στιγμή που ασχολήθηκα με το «Θεατρικό Εργαστήρι» ανακάλυψα πράγματα του εαυτού μου, που ήταν βαθιά θαμμένα μέσα μου και τα έβγαλα μέσω των θεατρικών παραστάσεων και του Θεάτρου Κούκλας. Επιπλέον, με ώθησε και η βραδιά στον Ξηρόκαμπο, που σας ανέφερα παραπάνω. Εκεί μου γεννήθηκε η ιδέα ότι μπορώ να ασχοληθώ και με τα πολιτιστικά τού χωριού μου, φτάνει να έβρισκα ανθρώπους που θα τους είχα δίπλα μου.
Ο Σύλλογος «Το Γεφύρι» δείχνει να είναι μια γυναικεία πρωτοβουλία και υπόθεση, μια που το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από 7 γυναίκες και έναν άνδρα. Υπάρχει θέληση για προσφορά και συνεισφορά σ’ αυτή σας την προσπάθεια;
Ως μία γυναικεία πρωτοβουλία ξεκίνησε, αλλά εξελίχτηκε σε συλλογική προσπάθεια, κυρία Δούλη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η επόμενη κίνηση ήταν να μαζέψω άτομα, για να δημιουργηθεί ο Σύλλογος. Χρειαζόμουνα τριάντα άτομα. Ξεκίνησα από τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους που είναι οι: Βιβή Καραλή, Βάσια Τάμπα, Κλεονίκη Μήτραινα, Σμαρώ Καλτσά, Μαρία Σιουπέρη, Βάσω Καραγιάννη, Χρυσή Γραββάνη, Βαρβάρα Φαραζούμη, Βασιλική Πούλιου, Βιργινία Τάμπα, Μαριάνθη Παπανικολάου, Βασίλειος Τάμπας, Γιώργος Μπαλογιάννης, Βασιλική Τσιαντούλα, Ελένη Καραλή, Φωτεινή Παπακέμου, Ρίτσα Φαραζούμη, Αρετή Φαραζούμη, Βούλα Παληγιάννη, Βαλασία Τίτου, Κωνσταντίνος Τάμπας, Γιώργος Μπερντές, Ουρανία Μπερντέ, Κική Δρούγκα, Ελένη Καρούτα, Φανή Φαραζούμη, Αγγελική Λάσδα – Λαμπέρη.
Η πρώτη συνάντηση ήταν στη αίθουσα του σχολείου και για κακή μας τύχη εκείνο το βράδυ είχε ποδόσφαιρο και δεν είχαμε απαρτία. Αφού συμφωνήσαμε εμείς οι δεκαεφτά, και μπροστά στην ατολμία των υπόλοιπων γυναικών, πήρα την πρωτοβουλία να πάω στα καφενεία του χωριού και να πάρω την έγκρισή τους και την υπογραφή τους, αν συμφωνούν δηλαδή να γίνουν μέλη στο Σύλλογο. Εκείνο το βράδυ φτάσαμε στα εκατό άτομα και ο Σύλλογος της Σαρακίνας ήταν πλέον γεγονός! Τώρα η διάθεση προσφοράς δεν περιγράφεται με λόγια.
Το χωριό σας είναι πολύ κοντά στην Καλαμπάκα και πολύς κόσμος μένει εκεί. Κι όμως, μέχρι να αναλάβετε την πρωτοβουλία να ιδρύσετε τον Σύλλογο και να ενεργοποιηθείτε, το χωριό σας είχε μείνει στάσιμο, παρόλο που διαθέτει ένα μοναδικό ιστορικό γεφύρι και την πέτρα, που μπορούν να αξιοποιηθούν. Πόσο αποφασισμένοι είστε ως Σύλλογος να πιέσετε και να συμβάλλετε τόσο στην ανάδειξη αυτών των μνημείων, όσο και του χωριού σας;
Έχουμε ήδη πιέσει. Με το που ιδρύθηκε ο Σύλλογος επισκεφτήκαμε την κ. Μαντζανά (Προϊσταμένη Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων), η οποία χάρηκε ιδιαίτερα με το ενδιαφέρον του Συλλόγου και ήταν εκείνη που μας έδωσε τις κατάλληλες κατευθύνσεις και μας υπέδειξε τους κατάλληλους ανθρώπους, για να κινηθούμε ανάλογα. Και τα αποτελέσματα πιστεύουμε ότι θα τα δούμε σύντομα. Αλλά και αν δεν δούμε αποτέλεσμα, θα πιέσουμε πιο δραστικά.
Όσο για την Πέτρα, είχαμε ήδη δρομολογήσει να κάνουμε ένα πάρκο, αλλά έχει τελματώσει εξαιτίας της γραφειοκρατίας. Ελπίζουμε ότι θα λυθεί σύντομα το πρόβλημα και θα το πραγματοποιήσουμε. Σε ό,τι αφορά στο χωριό μας, όσο υπάρχουμε και λειτουργούμε εμείς θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.
Πόσο χρόνο διαθέτετε από την οικογένειά σας για τον Σύλλογο και στα καθήκοντα, τα οποία εκπορεύονται από τη θέση της Προέδρου που κατέχετε;
Σ’ αυτή την ερώτηση, κυρία Δούλη, κατάλληλη να απαντήσει είναι η οικογένειά μου. Εμένα μ’ ευχαριστεί και με γεμίζει. Οι υπόλοιποι, θέλοντας και μη με ανέχονται. Πάντως, προσπαθώ να είμαι δίπλα τους. Βέβαια, δεν σας κρύβω ότι αντλώ πολλή δύναμη και ενέργεια από τα δύο μου εγγονάκια, τη Χρυσηίδα και τον μπέμπη (σε λίγες ημέρες Ηλία). Αυτά τα δυο πλασματάκια μού δίνουν δύναμη, για να ανταποκρίνομαι στο φορτωμένο μου εικοσιτετράωρο.
Με ποιους τρόπους πείθετε τους συγχωριανούς σας να συμμετέχουν σε όλη αυτή την προσπάθεια;
Η θετική μας διάθεση και η αύρα μας και το ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε, είναι τα μόνα «όπλα» μας. Κι ύστερα, σαν να το περίμεναν…
Ποια είναι η συμβουλή σας στους ανθρώπους, που τώρα αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη διατήρηση της παράδοσης και την προσφορά τους στον τομέα του πολιτισμού;
Πρέπει να διαθέτουν υπομονή, επιμονή και αγάπη.
Πολλοί θα ήθελαν να γίνουν μέλη και να προσφέρουν στους κατά τόπους Πολιτιστικούς Συλλόγους, αλλά δεν παίρνουν την απόφαση. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος;
Η αδιαφορία πιστεύω ότι είναι ο κύριος λόγος, αλλά από την άλλη, πρέπει να σου δοθεί και η κατάλληλη αφορμή.
Ποια είναι η γνώμη σας για την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας και πόσο πιστεύετε ότι επηρεάζουν την ταυτότητα της περιοχής μας, κυρία Καρούτα;
Για μένα παράδοση είναι η οικογένεια. Τα ήθη και τα έθιμα πηγάζουν από την Παιδεία. Θεωρώ πως θέλουμε πολλή δουλειά ακόμη, για να γίνει η παράδοσή μας και η ταυτότητά μας. Οι Σύλλογοί μας προσφέρουν, αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Πρέπει να εστιάσουμε στην ουσία. Αλλά και η οικογένεια , όπως ανέφερα και πιο πάνω, φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης.
Πώς βλέπετε άλλες κινήσεις σε πολιτιστικό και όχι μόνο επίπεδο που λαμβάνουν χώρα στο δήμο μας; Πιστεύετε ότι συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του τόπου μας;
Καλές οι προσπάθειες αλλά όπως προανέφερα χρειάζεται η ουσία. Οι Σύλλογοι είναι ο καθρέφτης της τοπικής κοινωνίας. Δεν πιστεύω ότι συνεισφέρουμε ιδιαίτερα. Θέλουμε πολλή δουλειά ακόμη. Κι ας αρχίσουμε όλοι μας από χθες…
Πώς είναι η συνεργασία σας με άλλους Πολιτιστικούς Συλλόγους και πόσο σημαντική είναι η αλληλοϋποστήριξη των Συλλόγων;
Θα έλεγα άψογη, εξάλλου αν δεν έχουμε αλληλοϋποστήριξη μεταξύ μας δεν θα καταφέρουμε τίποτα. Είναι καλό οτιδήποτε κάνουμε, να συνεννοούμαστε μεταξύ μας, για να μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
Ποιες είναι οι πιο δύσκολες στιγμές που έχετε βιώσει σε όλη αυτή την πορεία σας μέσα στο Σύλλογο;
Η μόνη δύσκολη στιγμή ήταν η καχυποψία των συγχωριανών μου, μέχρι να καταλάβουν ότι πίσω απ’ αυτή μου την πρωτοβουλία δεν είναι κάποιος άλλος, αλλά είναι η Ελένη.
Είναι συγκλονιστικό το γεγονός να ζεις από κοντά ένα χωριό που θέλει να αναπτυχθεί, να προσπαθείς να βάλεις ένα μικρό λιθαράκι στην εξέλιξη του, να κατακλύζεσαι από θετικά συναισθήματα, όταν υπάρχει συμμετοχή του κόσμου ή και από αρνητικά, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την απάθεια. Και μετά να βλέπεις κάτι να αλλάζει και να στέφεται με επιτυχία. Τι γεύση σας έχει μείνει, απ’ όλα αυτά κυρία Καρούτα;
Ένα πλατύ χαμόγελο κι ένα μεγάλο ευχαριστώ, κυρία Δούλη.
Ο Σύλλογός σας στηρίζεται στην ομαδική προσπάθεια. Κατά τη γνώμη σας έχει σημασία να λειτουργούμε ομαδικά στη ζωή;
Εννοείται ότι χωρίς συλλογική προσπάθεια δεν γίνεται τίποτα. Μόνη μου δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Οι άνθρωποι που είμαστε στο Διοικητικό Συμβούλιο αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον, γι’ αυτό και βγαίνουν αυτά τα αποτελέσματα.
Τον Φεβρουάριο πραγματοποιήθηκε η ετήσια χοροεσπερίδα σας, η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Πώς αισθάνεστε με την ανταπόκριση του κόσμου και πόση δύναμη σας έδωσε αυτή η επιτυχία για να συνεχίσετε;
Δύναμη μας έδωσε η Γιορτή Καλαμποκιού, που ήταν και το πρώτο μεγάλο στοίχημα για εμάς. Αισθανόμαστε πολύ όμορφα σε κάθε εκδήλωση μικρή ή μεγάλη. Κάθε φορά όμως που γίνεται μια επιτυχημένη εκδήλωση εμείς ανεβάζουμε τον πήχη ακόμη πιο ψηλά.
Πιστεύετε σ’ αυτό τον Σύλλογο, κυρία Καρούτα. Ποια είναι τα όνειρά σας για την πορεία του;
Όταν πιστεύεις αυτό που κάνεις, έχεις ανέβει το πρώτο σκαλί, ακόμα κι αν δεν βλέπεις το τέλος τής σκάλας.
Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες από τις δράσεις σας και αν υπάρχουν κάποιες προγραμματισμένες εκδηλώσεις για το μέλλον.
Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα θα έχουμε χορευτικά στην πλατεία του χωριού. Την παραμονή της Πρωτομαγιάς θα κάνουμε το έθιμο του Κλήδωνα, στις 29 Ιουνίου ανήμερα της γιορτής Αγίων Πέτρου και Παύλου θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση με χορευτικά άλλων Συλλόγων και μετά στην 1η Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί η 2η γιορτή Καλαμποκιού στο γήπεδο.
Κλείνοντας, κυρία Δούλη θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συγχωριανούς μου για την αγάπη και την αποδοχή που μας δείχνουν. Όλο το Διοικητικό Συμβούλιο και τον καθένα χωριστά να τους εκφράσω την αγάπη μου για όλη αυτή τη συνεργασία που έχουμε, διότι χωρίς τη βοήθεια τους δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα μόνη μου, και τέλος το Θεατρικό Εργαστήρι και κυρίως τον κ. Λεωνίδα Νικοπούλο που μέσα από τις θεατρικές παραστάσεις με βοήθησε να ξεδιπλώσω όλα όσα είχα κρυμμένα μέσα μου, έτσι ώστε να μπορώ σήμερα να εκφράζομαι και να ανταπεξέρχομαι στις υποχρεώσεις του Συλλόγου μας. Αυτό που έχω να πω είναι ότι νιώθω ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη, μια που το όραμά μου έγινε και συνεχίζει να είναι πραγματικότητα.
Το Διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου
Πρόεδρος: Ελένη Καρούτα
Αντιπρόεδρος: Αγγελική Λάσδα – Λαμπέρη
Γραμματέας: Βάσω Μπάντεκα – Καραγιάννη
Τάμιας: Γιώργος Μπαλογιάννης
Μέλη: Μαρία Σιουπέρη – Καραλή,
Παρασκευή Καραλή,
Βαλασία Τίτου – Μπαλογιάννη,
Χρυσή Σαλαμούρα – Γραββάνη.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
