Για τη Γιώτα Φώτου η συγγραφή δεν είναι πάθος, διότι πιστεύει ότι µπορεί να ζήσει και χωρίς αυτή. Ωστόσο κάποιες φορές γίνεται ανάγκη κι αυτό συµβαίνει όταν προσπαθεί να δει καθαρότερα γύρω της.
Θεωρεί πως τα βιώματα και οι εμπειρίες της ζωής βοηθούν στο πλάσιμο των χαρακτήρων μιας ιστορίας. Γνωρίζει καλά την ευθύνη που έχει ως συγγραφέας, να δίνει ζωή σε φανταστικούς ήρωες, να λαξεύει πάνω στην ένταση της στιγμής, να δίνει στον αναγνώστη αιτία για προβληματισμό, για συσχετισμούς και εξαγωγή προσωπικών συμπερασμάτων.
Με τη γραφή της σε κάνει να λαχταράς να συναντήσεις τους πρωταγωνιστές των βιβλίων της. Το τελευταίο της βιβλίο «Στης καρυδιάς τον ίσκιο» είναι ένας αληθινός καθρέφτης της ζωής. Δεν δείχνει μόνο την επιφάνεια, δείχνει αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Τις περίπλοκες δηλαδή κοινωνικές σχέσεις, το πραγματικό νόημα της δράσης που λέγεται ζωή, την πυκνή εσωτερική διεργασία των ηρώων.
Είναι αληθινή, ευφάνταστη, απίστευτα δημιουργική, δίνει έμφαση στα νοήματα αλλά κυρίως έχει το χάρισμα με τρόπο θαυμαστό να κάνει τις λέξεις εικόνες και τα νοήματα πολύχρωμα ταξίδια και όνειρα.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Στης καρυδιάς τον ίσκιο», είναι ο τίτλος του τελευταίου σας βιβλίου που κυκλοφόρησε μόλις χθες από τις εκδόσεις «Ψυχογιός» και πρόκειται για ένα βαθιά συναισθηματικό βιβλίο που αγγίζει μύχιες πτυχές του κάθε αναγνώστη. Πόσο καιρό ετοιμάζατε το συγκεκριμένο βιβλίο και τι σας οδήγησε στη συγγραφή του, κυρία Φώτου;
Άρχισα να γράφω το βιβλίο πριν από τρία χρόνια σχεδόν. Είχα παραδώσει το προηγούμενο και βιαζόμουν να μπω σε καινούριες περιπέτειες. Νομίζω ότι θα το τελείωνα πολύ πιο γρήγορα αλλά κάποια προσωπικά προβλήματα με εμπόδισαν να το κάνω.
Τι είναι αυτό που σας κάνει να γράφετε; Μήπως η γραφή είναι ένα ασίγαστο πάθος για εσάς;
Για μένα δεν είναι πάθος η συγγραφή κι αυτό που λέω έχει την έννοια ότι μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτή. Ωστόσο κάποιες φορές γίνεται ανάγκη κι αυτό συμβαίνει όταν προσπαθώ να δω καθαρότερα γύρω μου. Η συγγραφή μου δίνει αυτή τη δυνατότητα.
Όλοι οι ήρωές σας μάς θυμίζουν πρόσωπα που ζουν δίπλα μας. Τα βιώματά σας και οι προσωπικές εμπειρίες βοηθούν στο πλάσιμο των χαρακτήρων ενός βιβλίου;
Ναι, βοηθούν. Ίσως τίποτα από όσα έχω γράψει δεν αφορούν προσωπικά μου βιώματα αλλά θέλοντας και μη ανακαλύπτω μέσα στα γραπτά μου χαρακτήρες, ακούσματα, εμπειρίες που μ’ έχουν αγγίξει.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά προσωπικά σας μυστικά;
Ίσως, κυρία Δούλη. Δεν ξέρω. Ξέρω σίγουρα ότι προδίδει απόψεις, επιθυμίες, στάση ζωής ακόμα κι αν αυτός ο ήρωας είναι εκ διαμέτρου αντίθετος από μένα. Ζωντανεύει, ασυνείδητα, μόνο και μόνο για να τονίσει αυτή την αντίθεση.
Πολλά από τα γεγονότα τής ιστορίας σας δείχνουν να ορίζονται από την μοίρα. Ποια είναι η άποψή σας για τη μοίρα, την θεωρείται συγγραφέα της δικής σας ζωής, κυρία Φώτου;
Η μοίρα είναι δεδομένη, βάζει τις βάσεις και ορίζει την πορεία, την οποία πρέπει να πάρει ο καθένας. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι ο τρόπος με τον οποίο θα τα διαχειριστεί ο καθένας μας όλα αυτά ορίζουν τη ζωή του. Δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα στις πράξεις του ανθρώπου. Ωστόσο δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι η αφετηρία δεν είναι για όλους ίδια, τα εμπόδια ή αντίθετα οι διευκολύνσεις ποικίλουν. Πιστεύω ότι στάθηκα τυχερή. Η μοίρα μου επιφύλαξε μια ομαλή, ήρεμη διαδρομή πάνω στην οποία είχα τη δυνατότητα να κτίσω.
«Στης καρυδιάς τον ίσκιο» είναι το έκτο σας βιβλίο και κυκλοφορεί κι αυτό από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας; Κάθε βιβλίο είναι κι ένα μήνυμα;
Η πρόθεσή μου όταν γράφω δεν είναι να στείλω μηνύματα αλλά να δώσω στον αναγνώστη αιτία για προβληματισμό, για συσχετισμούς και εξαγωγή προσωπικών συμπερασμάτων. Γράφοντας βάζω τα πράγματα στη θέση τους και καταφέρνω να δω γεγονότα και καταστάσεις περισσότερο αναλυτικά.
Διαβάζοντας τα βιβλία σας έχω την αίσθηση ότι η Θεσσαλική καταγωγή σας, ο κάμπος και τα βουνά μας σάς ωθούν σε συγκεκριμένα θέματα και σας δίνουν έμπνευση, ισχύει, κυρία Φώτου;
Είναι αλήθεια αυτό. Μπορώ να γράψω τοποθετώντας την ιστορία σε όποιο μέρος και τους ήρωες σε όποια ομάδα αλλά θέλω να γράφω για τη Θεσσαλία, για τα προβλήματα, για τους κατοίκους της. Θέλω να είμαι κομμάτι από τη φωνή της γιατί έτσι κι αλλιώς είμαι δικό της κομμάτι.
Η συγγραφή του εν λόγω βιβλίου τι πρόσφερε σε εσάς και τι ευελπιστείτε να προσφέρει στον αναγνώστη;
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, αφού η ιστορία τοποθετείται ανάμεσα στο 1908 και 1958, το έναυσμα για να τη γράψω ήταν όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Όλα ορίζονται από το παρελθόν. Ήθελα να κατανοήσω τους λόγους της σημερινής κατάστασης κι επιπλέον να δείξω ότι κι άλλοι άνθρωποι πολύ νωρίτερα, βρέθηκαν σε ακόμα δυσκολότερη από τη δική μας θέση. Έτσι καταπιάστηκα με τον τρόπο διαβίωσης εκείνης της εποχής και με τους λόγους, τα αίτια και τις συνθήκες εκείνης της μετανάστευσης πιστεύοντας ότι θα δώσω θάρρος σε μένα την ίδια και σε πολλούς άλλους να δούμε κάτω από άλλη ματιά.
Είναι η γραφή μια μορφή τέχνης που θα μπορέσει να δημιουργήσει πυρήνες αντίστασης για να ξυπνήσει ο αναγνώστης και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με άλλη ματιά;
Θέλω να πιστεύω ότι είναι, κυρία Δούλη.
Χθες έγινε η πρώτη παρουσίαση του νέου σας βιβλίου στην Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας. Ποιοι ήταν οι λόγοι που επιλέξατε την πόλη μας για να το συστήσετε πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό;
Θεωρώ την περιοχή της Καλαμπάκας από τις πιο όμορφες της Ελλάδας. Έρχομαι πολύ συχνά ψάχνοντας ηρεμία και γαλήνη. Είναι από τους πιο αγαπημένους μου προορισμούς και περνάω υπέροχα. Μπορεί να μην έχω φιλικούς ή οικογενειακούς δεσμούς εκεί, αλλά αγαπώ αυτή την πόλη, – αυτό το λέω με κάθε ειλικρίνεια- κι ήθελα πολύ το ταξίδι του βιβλίου να αρχίσει από εκεί.
Είναι η δεύτερη φορά που πραγματοποιείτε παρουσίαση βιβλίου στην Καλαμπάκα. Η πρώτη είχε γίνει το 2010 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας, όταν παρουσιάστηκε το «Δάκρυ του Κρίνου» και ένα παιδικό σας βιβλίο. Τότε μάλιστα είχαμε συνεργαστεί άριστα, μια που εργαζόμουν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, και μάλιστα μού είχατε παραχωρήσει και μία από τις πρώτες μου συνεντεύξεις. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας και οι εντυπώσεις σας τότε και τώρα που παρουσιάσατε (σ.σ. χθες) το νέο βιβλίο σας στη Βιβλιοθήκη της πόλης μας;
Οι εντυπώσεις μου ήταν οι καλύτερες και τότε και τώρα, κυρία Δούλη. Ζεστοί άνθρωποι, δικοί μου. Τουλάχιστον έτσι νοιώθω κι ας μη γνωριζόμαστε πολύ.
Με ποια φράση από «Στης καρυδιάς τον ίσκιο» θα θέλατε να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη, κυρία Φώτου;
«Δέντρο είναι η ζωή με άνοιξες, καλοκαίρια, φθινόπωρα, χειμώνες. Μόνο που στη ζωή οι εποχές δεν είναι ισομοιρασμένες για όλους». Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Γεννήθηκε στο Δροσάτο Καρδίτσας και μεγάλωσε στη Λάρισα, όπου σπούδασε αρχικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία. Στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές της στο ΑΠΘ και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Εργάστηκε ως Σχολική Σύμβουλος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν πέντε μυθιστορήματά της για ενήλικες, καθώς και δώδεκα βιβλία της για παιδιά. «Στης καρυδιάς τον ίσκιο» είναι το τελευταίο της μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός».
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Μετέωρα” στις 9 Ιουνίου 2017.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
