Μια απλή, δίκαιη και αποδοτική πρόταση για τη φορολογία

Διάβασα στην «Εστία» (1-3-2013) και μεταφέρω εδώ για τους αναγνώστες μου μια επιστολή Ανωτάτου Δικαστικού Λειτουργού, αναφερόμενη σε μια ήπια, παραδοσιακή και αποδοτική μορφή φορολογίας τού εισοδήματος. Ο Αρεοπαγίτης λοιπόν κ. Ευάγγελος Ανδριανός προτείνει τη γνωστή «δεκάτη» ως απλή μορφή, και σαφώς αποδεκτή από την κοινωνία.

Ο κ. Ανδριανός ισχυρίζεται (και δικαίως) ότι με την εφαρμογή τής «δεκάτης» το Δημόσιο θα μπορούσε να εισπράττει περισσότερα, ευκολότερα, γρηγορότερα και ασφαλέστερα, αρκεί να εφαρμοστούν τέσσερις ρυθμίσεις.

Οι ντόπιοι «φορομάγειροι» με τη βαριά φορολογία που επιβάλλουν, ούτε τα έσοδα του Κράτους αυξάνουν ούτε τη γραφειοκρατία περιορίζουν ούτε τη φοροδιαφυγή πατάσσουν. Τα μόνα που πετυχαίνουν είναι να φτωχοποιούν ολόκληρες κοινωνικές τάξεις και να διασα-λεύουν την κοινωνική συνοχή. Η φτώχεια και η δυστυχία όμως φέρνουν και άλλα κακά, ό-πως είναι η βία, η εγκληματικότητα, η απαιδευσία, οι αυτοκτονίες, και γενικά η αποσταθερο-ποίηση σε πολιτικό, κοινωνικό, ηθικό και οικονομικό επίπεδο. Όλα αυτά τα λαμβάνουν άρα-γε υπόψη τους οι σημερινοί ντόπιοι και τροϊκανοί οικονομικοί «εγκέφαλοι»;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Η φορολογία εισοδήματος

Κύριε Διευθυντά,
Σε μια μελέτη που έκαμε μια ομάδα φοιτητών τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό την επίβλεψη Καθηγητών, σχετικά με τη φορολογία εισοδήματος, αναφέρεται ότι ο φόρος εισοδήματος που βεβαιώθηκε κατά τα έτη 2006-2010 ήταν κατώτερος από το ένα δέκατο του συνολικού εισοδήματος που δηλώθηκε. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, συνάγεται ότι η «δεκάτη», δηλαδή η φορολογία με συντελεστή δέκα τοις εκατό επί του εισοδήματος, που είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων και γίνεται εύκολα δεκτή από την κοινωνία, αποδίδει περισσότερο από τις «κλίμακες», τούς «κωδικούς», τις διαφοροποιήσεις, τη συλλογή αποδείξεων και τις άλλες πολύπλοκες διατυπώσεις τών εντύπων τών φορολογικών δηλώσεων, των οδηγιών και των εγκυκλίων.
Νομίζω ότι το Δημόσιο θα εισέπραττε περισσότερα με την επιβολή τής «δεκάτης» και με τις εξής ρυθμίσεις:

1. Φορολογική δήλωση μιας σελίδας με τα στοιχεία τής Υπηρεσίας και του φορολογούμενου, με το ποσό τού εισοδήματος και το ποσό τού φόρου που βρίσκεται αμέσως με απλή μετάθεση της υποδιαστολής κατά ένα ψηφίο προς τα αριστερά.

2. Κατάθεση της δηλώσεως στις αρχές τού έτους, συνοδευόμενης με τα παραστατικά καταβο-λής τού φόρου. Έτσι, το Δημόσιο θα εισπράττει τον φόρο αμέσως και χωρίς πρόσθετη απασχόληση των εφοριακών με την «εκκαθάριση».

3. Δειγματοληπτικός έλεγχος του ενός δεκάτου τών δηλώσεων με βάση το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ, που επιλέγεται με κλήρωση προς αποφυγή μεροληπτικής επιλογής τών ελεγχομένων.

4. Φορολόγηση με συντελεστή πενήντα τοις εκατό τού επί πλέον εισοδήματος που δεν περι-λαμβάνεται στη δήλωση και που θα αποκαλύψει ο έλεγχος.
Οι ρυθμίσεις αυτές περιορίζουν τη φοροδιαφυγή, τόσο διότι ο φορολογούμενος δέχεται να φορολογηθεί με έναν λογικό συντελεστή και όχι να πληρώσει έναν δημευτικό φόρο, όσο και διότι ο φόβος της υπερφορολογήσεως μετά τον έλεγχο αποτρέπει την απόκρυψη εισοδήματος.