«Ὡσεί ἐλαία κατάκαρπος ἐν οἴκῳ Θεοῦ τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀειθαλής γινωσκόμενος, καί Θεῷ φέρων καρπόν ὡραῖον τήν τῶν δι’αὐτοῦ σωζομένων πληθύν».
Μακάριος εί, Γέροντά μας, Πατέρα Ισίδωρε! Προ σαρανταημέρου ανεπαύθης εκ των κόπων σου και εισήλθες αγαλλόμενος εις την χαράν του Κυρίου Σου!
Υπήρξες θύτης και θύμα άγιον του Δεσπότου Χριστού. Θύτης ως λειτουργός, θεοπρεπώς ιερουργήσας αμετρήτους αναιμάκτους θυσίας εις το άγιον θυσιαστήριον της Ι.Μ. Βαρλαάμ και θύμα άμωμον ως δια βίου ολοκαυτούμενος εις την κάμινον της συνειδήσεώς σου, προσφέροντας διηνεκώς έμπονον προσευχήν και λατρείαν εις τον Θεόν, όχι μόνον διά τον εαυτόν σου, αλλά και διά τας ψυχάς μας, γενόμενος συνεργός Θεού διά την σωτηρίαν μας.
Σε ευγνωμονούμεν, Γέροντά μας,ταπεινέ, ειρηνικέ, πονετικέ και φιλεύσπλαγχνε, Πάτερ Ισίδωρε!
Είναι βαρύς ο χωρισμός από την πατρικήν σου προστασίαν!
Αλλ’, ώ Πάτερ, μη ελλείπης εποπτεύων ημάς εκ των ουρανών!
Τα πνευματικά σου παιδιά
Μαρία Φ., Ελένη Α., Ελένη Α.
