Η Γιούλη Μιγγείρου είναι μια γυναίκα γεμάτη σφρίγος, αισιοδοξία, πίστη, λατρεία για τη συγγραφή και τη λογοτεχνία. Με ό,τι καταπιάνεται το φέρνει σε πέρας με επιτυχία, μια επιτυχία που πηγάζει από το ταλέντο αλλά και την τρομερή συνέπειά της.
Η αγάπη της για τα παιδιά την οδήγησε στη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού βιβλίου (2 Απριλίου) μας μιλά για την ανεκτίμητη αξία τους.
Για εκείνη τα βιβλία αποτελούν μια σηµαντική διέξοδο σε κάθε περίοδο κρίσης, είτε προσωπικής είτε κοινωνικής.
Και καθώς τα παιδικά βιβλία έχουν ενταχθεί στα σχολεία µέσω της φιλαναγνωσίας, πιστεύει ότι βοηθούν στην εξύµνηση της ανθρώπινης σκέψης και των ανθρώπινων συναισθηµάτων.
Η ενασχόλησή της με την Ψυχολογία της δίδαξε ότι το μυστικό για την εξέλιξη της προσωπικότητας ενός παιδιού είναι οι γονείς να έχουν μια διακριτική µατιά και να υποστηρίζουν τα παιδιά τους στην δόµηση αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίµησης.
Γι’ αυτό, επιμένει ότι οι σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών πρέπει να χτίζονται από την νεαρή ηλικία, για να µπορούν να εκφράσουν όταν χρειαστεί τα «ανείπωτα»…
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κυρία Μιγγείρου, έχετε σπουδές στην Ψυχολογία κι ένα βιογραφικό με πλούσιες δραστηριότητες σ’ αυτόν τον τομέα. Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Η συγγραφή των παιδικών βιβλίων προέκυψε αυθόρμητα και ήταν μία ευχάριστη έκπληξη και για μένα την ίδια, κυρία Δούλη. Ίσως η αγάπη μου για τα παιδιά και η αναζήτηση για το τι κρύβεται σε ένα παιδικό μυαλουδάκι, έχοντας διανύσει και η ίδια την παιδική ηλικία, είναι κάποιες από τις αφορμές που με οδήγησαν στην συγγραφή παιδικών ιστοριών.
Πόσο εύκολα μπορεί να συνδυαστεί η Ψυχολογία με τη συγγραφή και τι πιστεύετε ότι μπορεί να προκύψει από αυτό το «πάντρεμα»;
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, διότι και τα βιβλία μου συνδυάζονται άμεσα με τις γνώσεις που έχω λάβει και εξασκήσει στο πέρασμα των χρόνων. Μέσα από αυτό το «πάντρεμα» ελπίζω κάθε βιβλίο να εκπληρώνει τον στόχο και το σκοπό του, βοηθώντας και υποστηρίζοντας μικρούς και μεγάλους σε κάθε νέο στάδιο που ανακύπτει στην ζωή τους.
Έχετε γράψει μέχρι σήμερα τρία βιβλία, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Πόσο χρόνο χρειάζεστε συνήθως για να ολοκληρώσετε ένα βιβλίο;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω υπολογίσει τον χρόνο διότι κάποιες φορές δεν γράφω συνεχόμενα, αφού το γράψιμο δεν είναι η μόνη ενασχόληση μου. Όταν έχω μία νέα ιδέα για ένα βιβλίο, πρώτα το επεξεργάζομαι στο μυαλό μου αρκετό καιρό για να καταλήξω στην δομή που θα ήθελα να έχει. Αργότερα αρχίζω να καταγράφω τις σκέψεις μου και μετά υπάρχει ένα διάστημα που το αφήνω για να το δω ξανά από απόσταση.
Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε βιβλίο σας «Το μεγάλο σχολείο» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ψυχογιός»;
Τα τελευταία χρόνια ένα από τα θέματα που πραγματεύομαι σε συναντήσεις που πραγματοποιώ σε σχολεία είναι «η ομαλή μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό», διότι αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο στην ζωή ενός παιδιού που είναι αρκετά σημαντικό για την ψυχοσυναισθηματική του επιβίωση. Έτσι, το υλικό που μαζεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια με ώθησε στην συγγραφή αυτού του βιβλίου, ώστε να μπορούν παιδιά και γονείς να προσαρμοστούν με μεγαλύτερη ευκολία στην νέα κατάσταση που θα προκύψει στην ζωή τους.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας για τις ιστορίες σας;
Όλες μου οι ιστορίες προέρχονται από την καθημερινότητα και προσεγγίζουν όλα τα θέματα που πραγματεύονται αληθινά και με ειλικρίνεια προς τον αναγνώστη. Πολλές φορές η έμπνευση για ένα βιβλίο μπορεί να προέλθει και από προσωπικά βιώματα, είτε με αφορούν άμεσα ή έμμεσα.
Πόσο δύσκολο είναι να γράψει κάποιος ένα παιδικό βιβλίο;
Η μόνη δυσκολία στην συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου είναι να μπορέσει ο συγγραφέας να δει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, κυρία Δούλη. Διότι εμείς οι μεγάλοι κατακλυζόμαστε από πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις και πολλές φορές απαιτούμε το ίδιο και από τα παιδιά μας, ξεχνώντας ότι είναι απλά παιδιά.
Τι έχει αλλάξει κατά τη γνώμη σας τα τελευταία χρόνια στο χώρο του παιδικού βιβλίου;
Πιστεύω ότι δίνεται μεγαλύτερη σημασία στην ποικιλία της θεματολογίας, στοιχείο σημαντικό για την διεύρυνση της σκέψης αλλά και την ελευθερία της βούλησης: «Διαλέγω το βιβλίο που μου αρέσει κι επιθυμώ».
Ποια είναι η θέση του παιδικού βιβλίου στη σημερινή ελληνική κοινωνία της κρίσης, κυρία Μιγγείρου;
Τα βιβλία γενικά αποτελούν σημαντική διέξοδο σε κάθε περίοδο κρίσης, είτε προσωπικής είτε κοινωνικής. Και καθώς τα παιδικά βιβλία έχουν ενταχθεί στα σχολεία μέσω της φιλαναγνωσίας, βοηθούν στην εξύμνηση της ανθρώπινης σκέψης και των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Μπορεί να δημιουργήσουν το υπόβαθρο της κοινωνικής κουλτούρας της επόμενης γενιάς.
Ποια είναι τα κριτήρια για να επιλέξει ένας γονιός κατάλληλα βιβλία για μικρά παιδιά;
Προσωπικά νομίζω ότι οι γονείς θα ήταν καλό να αφήνουν στα παιδιά την πρωτοβουλία επιλογής βιβλίου, διότι με αυτό τον τρόπο ενισχύουν, βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι, την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Διότι το παιδί μαθαίνει να κάνει τις δικές του επιλογές, σύμφωνα με τις επιθυμίες του. Επίσης, ίσως διαβάσει και το βιβλίο που το ίδιο έχει επιλέξει με μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Γονείς, δώστε στα παιδιά τον χώρο τους και τον χρόνο τους για να επιλέξουν αυτό που επιθυμούν!
Χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού βιβλίου (2 Απριλίου).Τι μπορεί να κάνει ένας γονιός αλλά και ολόκληρη η κοινωνία για να βοηθήσει το παιδί του ν’ αγαπήσει το διάβασμα και τη λογοτεχνία από μικρή ηλικία;
Όταν οι ίδιοι οι γονείς διαβάζουν αποτελούν για τα παιδιά τους πρότυπο μίμησης και ταύτισης. Μπορούν όλα τα μέλη της οικογένειας να καθιερώσουν μία ώρα διαβάσματος λογοτεχνικών βιβλίων. Επίσης, οι ώρες φιλαναγνωσίας στα σχολεία μπορεί να διεγείρουν την επιθυμία του παιδιού για διάβασμα.
Από την εμπειρία σας μέχρι σήμερα θεωρείτε πως ένα μικρό παιδί μπορεί να «κουβαλήσει» μέσα του την αγάπη καθώς και κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του;
Ένα μικρό παιδί αφουγκράζεται και αντιλαμβάνεται την αγάπη που του δίνεται από τους σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή του και αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για την ενήλικη ζωή του. Γι’ αυτό, ως γονείς, καλό είναι να συζητάμε με τα παιδιά, χωρίς να τα κουράζουμε, με λίγα λόγια και καλά. Προσφέροντας τους ερεθίσματα θα τα οδηγήσουμε σε επεξεργασία σκέψεων και συναισθημάτων και αργά αλλά σταδιακά θα διαμορφώσουν τα κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους.
Πιστεύετε ότι τα σχολεία σήμερα παρακινούν τα παιδιά να ακολουθήσουν μια τέχνη;
Τα σχολεία έχουν πολυδιάστατο ρόλο και φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με πολλά και διάφορα επαγγέλματα. Το σχολείο είναι η πρώτη μορφή της ευρύτερης κοινωνίας και προετοιμάζει το έδαφος, προσφέροντας σφαιρική γνώση και εξοικείωση στα παιδιά με όλα τα επαγγέλματα. Η αλήθεια είναι ότι όλες οι ειδικότητες είναι χρήσιμες, αρκεί αυτός που εξασκεί το επάγγελμα να είναι ευχαριστημένος με την επιλογή του και την καθημερινότητά του.
Τι είναι αυτό που αναζητά το παιδί σε μία ιστορία; Να το διδάξει ή να το διασκεδάσει;
Πιστεύω ότι όταν συνδυάζονται και τα δύο προσφέρουν στο παιδί μία απολαυστική εμπειρία. Ένα μικρό παιδί δεν βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός μεγάλου, δηλαδή με σοβαρότητα, σοβαροφάνεια και αυστηρότητα. Αν μπορεί να αποκομίσει χρήσιμα ερεθίσματα διασκεδάζοντας, τότε το βιβλίο θα έχει εκπληρώσει και τον μεγαλύτερο του στόχο.
Το διαδίκτυο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Πιστεύετε ότι αποτελεί μέσο για την ανάδειξη του βιβλίου γενικά; Ή τελικά θα απομακρύνει τα παιδιά από το βιβλίο;
Το διαδίκτυο έχει αποβεί πολύ χρήσιμο στην καθημερινότητα μας, αρκεί η χρήση του να είναι σωστή. Υπάρχουν και τα ηλεκτρονικά βιβλία, που ίσως φαίνονται πιο οικεία στην νέα γενιά. Σε αυτό συμβάλλει σημαντικά και ο ρόλος των γονέων, ενισχύοντας ή βάζοντας ένα πλαίσιο στην χρήση του διαδικτύου.
Τι σημαίνει γράφω για εσάς κυρία Μιγγείρου; Είναι μια δραστηριότητα προσωπικής εκτόνωσης ή μια δραστηριότητα που έχει άμεσους αποδέκτες;
Χαίρομαι γι’ αυτή την νέα μου δραστηριότητα κι όσο βρίσκει και άμεσους αποδέκτες γίνομαι πιο δημιουργική. Η επαφή μου με παιδιά, γονείς, δασκάλους, γιαγιάδες, παππούδες με εξελίσσει ως άνθρωπο αλλά και ως επαγγελματία, κυρία Δούλη.
Στη σημερινή κοινωνία ο φόβος κυριαρχεί, και αρχίζει από νωρίς για τα παιδιά. Στο σχολείο συναντάμε την ενδοσχολική βία και την επιθετικότητα όλο και πιο συχνά. Έτσι βλέπουμε γονείς προσκολλημένους στα παιδιά τους μήπως και τους συμβεί τίποτα. Πώς μπορούμε να είμαστε ήρεμοι και συναισθηματικά υγιείς όταν παντού βλέπουμε κινδύνους;
Τα παιδιά μας θα βιώσουν δύσκολες καταστάσεις, θα νιώσουν πόνο, θλίψη, στενοχώρια αλλά και χαρά, ευεξία κι ευχαρίστηση. Η παντός είδους συναισθηματική στέρηση, ακόμα και με την δικαιολογία της προστασίας δεν βοηθάει τα παιδιά να εξελιχθούν σε προσωπικότητες, που θα έχουν κάνει τα δικά τους λάθη. Η διακριτική ματιά των γονιών υποστηρίζει τα παιδιά στην δόμηση αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης.
Η διαφορετικότητα είναι κάτι που η κοινωνία μας -δυστυχώς- δεν έχει αποδεχτεί ακόμη. Όταν ένα παιδί βιώνει το bullying διότι διαφέρει σε κάτι, όταν καλείται να αντιμετωπίσει το σκληρό πρόσωπο της ζωής από τη μικρή του ηλικία, τι αντίκτυπο θα έχει στην ψυχική του ισορροπία;
Είναι σημαντικό να δώσουμε στο παιδί τον δικό του χώρο και χρόνο για να ανακαλύψει τα δικά του συναισθήματα σχετικά με την λεκτική, συναισθηματική ή σωματική βία που έχει δεχτεί. Στην δεδομένη στιγμή το παιδί θέλει υποστήριξη από γονείς ή ειδικούς, διότι ο κόσμος των παιδιών είναι σκληρός. Αργότερα, στην εφηβεία, ίσως, το bullying δεν μπορεί να διακριθεί εύκολα, διότι οι έφηβοι μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματα περισσότερο με τους συνομήλικους τους παρά με τους γονείς τους. Γι’ αυτό χτίζουμε σχέσεις από την νεαρή ηλικία των παιδιών, οι οποίες βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και κατανόηση, για να μπορούν να εκφράσουν το «ανείπωτο».
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Γιούλη Μιγγείρου κατάγεται από τη Μάνη Λακωνίας, είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Έχει αποφοιτήσει από το Αμερικανικό Κολλέγιο και το Πάντειο Πανεπιστήμιο στον τομέα της Ψυχολογίας. Έκανε μεταπτυχιακό στη Συμβουλευτική Ψυχολογία (MSc Psychology and Counseling) στο Manchester Metropolitan University της Αγγλίας.
Από το 2006 έχει ιδρύσει το «Κέντρο Συμβουλευτικής για τον Νέο, τον Έφηβο και την Οικογένεια» στη Νέα Σμύρνη και προσκαλείται από σχολεία και συλλόγους για ομιλίες με θέματα παιδικές φοβίες κι ανασφάλειες, πειθαρχία και παιδί, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τεχνικές και μέθοδοι αποτελεσματικής μελέτης, βία κι επιθετικότητα, συναισθηματική νοημοσύνη, οικογένεια και παιδί. Κυρίως ασχολείται με τη συμβουλευτική γονέων, νέων, εφήβων και ζευγαριού.
Επίσης, από το 2011 οργανώνει ομάδες που εστιάζουν κυρίως στη δημιουργία και εδραίωση της γυναικείας αυτοπεποίθησης. Αυτό που δεν έχει σταματήσει να κάνει από το 2002 είναι η ενασχόληση με τα παιδιά της, που τη θεωρεί την πιο σημαντική, δύσκολη κι υπεύθυνη δουλειά που έχει αναλάβει ποτέ στη ζωή της. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν, τα βιβλία της για παιδιά «Μια φορά κι έναν καιρό φοβόμουν έναν δράκο», «Μαμά, Μπαμπά σας χρειάζομαι!» και «Το μεγάλο σχολείο».
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Μετέωρα» στις 4 Απριλίου 2015.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
