Με τον δικό του τρόπο αποφάσισε να τιμήσει τη «Γιορτή της Μητέρας» ο Αριστείδης Μωυσιάδης, ένας κλινικός ψυχολόγος από τη Δράμα, γράφοντας τους στίχους ενός τραγουδιού με τον τίτλο «Μάνα». Ο Απόστολος Κεμετζής ερμήνευσε τα λόγια και τα συναισθήματα που κατέγραψε στο χαρτί ο ψυχολόγος- στιχουργός, αφού πρώτα τα «έντυσε» με μουσική, ενώ η Δήμητρα Αμπράση σχεδίασε 5.500 εικόνες animation, που συνοδεύουν κάθε του συλλαβή και κάθε νότα.
«Είσαι στο πρόσωπο του Θεού πάνω στη γη», λένε οι στίχοι, αναφερόμενοι στη μητέρα που είναι πάντα δίπλα μας για ό,τι χρειαστούμε. «Είσαι το αστέρι στη ζωή που μ’ οδηγεί», αναφέρουν σε άλλο σημείο, για τη μητέρα που «έφυγε» από κοντά μας.
«Θεωρώ ότι ήταν χρέος μας να αφιερώσουμε ένα τραγούδι στο θεσπέσιο πλάσμα που λέγεται μάνα, στο άτομο που έχει περάσει πολλά για να μας φτάσει μέχρι εκεί που μας έφτασε», λέει στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο FM 104,9» ο Αριστείδης Μωυσιάδης.
Το τραγούδι «Μάνα», δεν είναι το πρώτο που γράφει ο κ. Μωυσιάδης. Πριν λίγους μήνες συγκίνησε με το «Εμείς οι δύο», που περιγράφει την ιστορία ενός φίλου του, που έχασε τους γονείς του με διαφορά τριών ημερών από επιπλοκές της Covid-19, χωρίς να προλάβει να τους πει αντίο.
Το «Μάνα» ανέβηκε στο youtube με αφορμή τη «Γιορτή της Μητέρας» και είναι διαθέσιμο για όλους με την ευχή να το αφιερώσουν στο άτομο που τους έφερε στον κόσμο, αποδίδοντάς του τη μέγιστη αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
Γιορτή της μάνας:Μάνα,άγιο κι ιερό το όνομά σου,/με τιμή και σεβασμό στέκομαι μπροστά σου,/καλοσύνη,τρυφερότητα,ανθρωπιά,/πλημμυρίζουν τη δική σου την καρδιά!Πρώτη μου στιγμή της ύπαρξής μου,/ένιωσες μανούλα στην κοιλιά τη σύλληψή μου,/πόνεσες πολύ να με γεννήσεις,/με πήρες πρώτη αγκαλιά να με φιλήσεις!Μου δωσες εσύ τα πρώτα χάδια,/όταν βγήκα γω στο φως απ τα σκοτάδια,/στον κόρφο σου εβύζαξα την πρώτη μου τροφή μου,/δύναμη για διατήρηση σε τούτη τη ζωή μου!Στα χέρια σου στηρίχτηκα στα πρώτα βήματά μου,/από εσένα έμαθα τη μητρική λαλιά μου,/διόρθωνες τα λάθη μου,να γίνω εγώ σωστός,/ποτέ δεν με παράτησες,να μείνω μοναχός!Στερήθηκες για να μη στερηθώ,να μη μου λείψει το παραμικρό,/σ ευχαριστώ,σ ευγνωμονώ,γλυκιά μου μάνα σε τιμώ,/δώρα σε μένα έδωσες εσύ,απέραντη αγάπη και στοργή,/με όμορφα λουλούδια και φιλί,σε ανταμείβω,μάνα,τρυφερή! “Μουτσιάρας”