Η ρουλέτα είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια που μπορεί να βρει κανείς σε ένα καζίνο. Η αμεσότητα του παίκτη με το τραπέζι, η συναναστροφή με τους άλλους παίκτες χωρίς να υπάρχει ανταγωνισμός, καθώς και η διασκέδαση που προσφέρει το ίδιο το παιχνίδι είναι κάποια από τα στοιχεία που κάνουν τη ρουλέτα να ξεχωρίζει. Το ίδιο ισχύει για ένα ακόμη χαρακτηριστικό της: είναι ένας από τα αρχαιότερα παιχνίδια του κόσμου.
Η ρουλέτα με τη μορφή που τη γνωρίζουμε ανακαλύφθηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα. Υπάρχουν, όμως, αναφορές που θέλουν τη ρουλέτα να είναι ένα από τα δημοφιλή παιχνίδια αιώνες πίσω, σε πολύ αρχαιότερους χρόνους. Στην πραγματικότητα, η ρουλέτα είναι ένα παιχνίδι που αποτελεί μίξη διάφορων παιχνιδιών του παρελθόντος.
Θεωρείται ότι μερικοί από τους «προγόνους» της σημερινής ρουλέτας έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη! Πέρασαν αιώνες, αλλά η πρώιμη εκδοχή της ρουλέτας η οποία παιζόταν στους δρόμους της Ρώμης απλώς μεταφέρθηκε στον σύγχρονο, online, ψηφιακό τροχό του σήμερα, χωρίς να χαθεί ούτε ίχνος από τη διασκέδαση και τη χαρά που προσφέρει. Πρόκειται ακριβώς για το ίδιο συναίσθημα που ένιωθαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι όταν χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες του δικού τους παιχνιδιού έναν τροχό άμαξας, που στηριζόταν σε έναν κάθετο στύλο και ένα βέλος τοποθετημένο στην κορυφή του.
Οι ακτίνες του τροχού χώριζαν σε «φέτες» τον κύκλο, οι λεγεωνάριοι έκαναν τις επιλογές τους και το σημείο όπου σημάδευε το βέλος όταν ο τροχός σταματούσε, ήταν η «φέτα» που κέρδιζε. Αν η παραπάνω περιγραφή θυμίζει τον «Τροχό της Τύχης», δεν έχετε άδικο. Πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό: ένα παιχνίδι παρόμοιο με αυτό που παίζεται σήμερα, δηλαδή έναν τροχό με αριθμούς που γυρίζει, με το όνομα «rotae fortunae». Η μετάφραση δεν είναι τίποτα διαφορετικό από τη λατινική έκφραση για τον «Τροχό της Τύχης», το παιχνίδι που λάτρεψε η αρχαία Ρώμη και ίσως είναι ο πραγματικός πρόγονος της ρουλέτας.
Στη διάρκεια των αιώνων που ακολούθησαν, ο τροχός της τύχης χρειάστηκε να υποστεί πολλές αλλαγές μέχρι να αναδειχθούν νέα παιχνίδια, με παρόμοιους κανόνες αλλά διαφορετικό στιλ. Ειδικά στην Ιταλία, πάντως, ο τροχός της τύχης συνέχισε να είναι πολύ δημοφιλής για αρκετούς αιώνες. Η μόνη ουσιαστική διαφορά ήταν ότι πλέον ο τροχός δεν γύριζε παράλληλα στο έδαφος, αλλά κατακόρυφα προκειμένου να παρακολουθούν ακόμη περισσότεροι ενδιαφερόμενοι την εξέλιξη του παιχνιδιού, ακόμη κι από απόσταση.
Αργότερα δημιουργήθηκε το «lotto reale», που ήταν μία εκδοχή της ρουλέτας με 36 «φέτες», που έφεραν από έναν αριθμό. Το βέλος είχε ήδη εγκαταλειφθεί σαν ιδέα και οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να κάνουν τις επιλογές τους σε αριθμούς, αλλά και σε χρώμα: κόκκινο και μαύρο. Φυσικά, αν αυτό σας θυμίζει τη σύγχρονη εκδοχή της ρουλέτας, έχετε δίκιο. Στο πέρασμα των χρόνων το «lotto reale» εξελίχθηκε σε «boule», που ήταν πια η γαλλική εκδοχή της ρουλέτας. Είχε τους ίδιους 36 αριθμούς αλλά ήταν χωρισμένοι σε δύο ομόκεντρους κύκλους με 18 «φέτες» ο καθένας και το νούμερο 5 να αποτελεί ό,τι είναι για τη σημερινή ρουλέτα ο αριθμός 0.
Η μοντέρνα ρουλέτα ανακαλύφθηκε στις αρχές του 1700 και ήταν εξαιρετική δημοφιλής στην αριστοκρατία της εποχής. Λέγεται ότι ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν ο πρώτος που έφτιαξε ένα καζίνο στην έπαυλή του, με στόχο να διασκεδάζει τους επισκέπτες και τους φίλους του με το παιχνίδι που τόσο πολύ αγαπούσε. Ο μύθος θέλει τη ρουλέτα να φτάνει στη Δύση από έναν κινέζο μοναχό, ενώ ο δημοφιλέστερος θρύλος αναφέρει ότι «πατέρας» του παιχνιδιού πρέπει να θεωρείται ο Μπλεζ Πασκάλ. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για λάθος, καθώς η θεωρία του Πασκάλ για τη γεωμετρική θέση του με το όνομα «ρουλέτα» προέρχεται από το ομόηχο ιταλικό «rulletta», δηλαδή καμπύλη. Την ίδια ακριβώς εποχή ο Γάλλος μαθηματικός προσπαθούσε να δημιουργήσει μία μηχανή που θα ήταν σε μόνιμη κίνηση χωρίς τριβή και έτσι δημιουργήθηκε μία παρεξήγηση που έβαλε τον Πασκάλ στα βιβλία της ιστορίας για άλλον λόγο από το έργο του.
Ένας άλλος Γάλλος που για καιρό θεωρήθηκε εφευρέτης της σύγχρονης ρουλέτας είναι ο Φρανσουά Μπλαν, ιδιοκτήτης των καζίνο του Μπαντ Χόμπουργκ και του Μόντε Κάρλο. Ο Μπλαν είχε την τιμή να ανανεώσει τους κανόνες του παιχνιδιού το 1843 και να αφαιρέσει το διπλό 0 από τον τροχό, αλλά η ρουλέτα υπήρχε ήδη έναν αιώνα νωρίτερα και δεν ήταν δικό του επίτευγμα.
