Τα έξι θέματα που συζητήθηκαν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο ήταν τα εξής: Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο, η Ορθόδοξη Διασπορά, Το Αυτόνομο και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού, η σπουδαιότητα της νηστείας και η τήρηση της σήμερα, το μυστήριο του γάμου και τα κωλύματα αυτού και οι σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπό χριστιανικό κόσμο. Τα θέματα δεν είναι ξένα προς την Εκκλησία, την κοινωνία και τις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου.
Αν ρίξουμε μια ματιά θα διαπιστώσουμε πως σχετίζονται με την οργάνωση και θεσμική έκφραση της ενότητας της Ορθοδοξίας, τη διασφάλιση της ορθόδοξης πνευματικότητας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες ανάγκες του ορθόδοξου πληρώματος, τις διαχριστιανικές σχέσεις και την μαρτυρία της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο [1]. Σημειώνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, αναφορικά με την θεματολογία τα εξής: ‘’Η θεματολογία των αποφάσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου δεν περιορίζεται στην επαναληπτικότητα κάποιων εφήμερων θέσεων αλλά ανοίγεται προς τον κόσμο και προσεγγίζει τα προβλήματά του. Δεν αρέσκεται στην ιστορική αναδρομή, δεν ερευνά το παρελθόν, αλλά προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα και διλήμματα, τα οποία θέτει η σύγχρονη επιστήμη. Δεν συνταγογραφεί οδηγίες ηθικής συμπεριφοράς αλλά με σύγχρονη ορολογία διαλέγεται με τον ίδιο τον κόσμο, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ο άνθρωπος, τον οποίο προσεγγίζει όχι ως αντικείμενο αλλά ως δημιούργημα, ως πρόσωπο, ως στοιχείο ανάπτυξης, ως φορέα παραγωγής πολιτισμού. Δεν οδηγεί στον ‘’άλλον’’, αποδέχεται την ετερότητα και καταφάσκει στη διαφορετικότητα, με την οποία διαλέγεται, γι’ αυτό καλλιεργεί και συμβάλλει στην ενότητα του σύμπαντος κόσμου’’ [2].
Δυστυχώς, κι ενώ από το 1902 είχαν προταθεί αξιόλογα ζητήματα με μεγάλη σπουδαιότητα και χρησιμότητα, τόσο για την εκκλησιαστική ζωή, όσο και για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, πολλά θέματα βγήκαν από τον κατάλογο [3]. Παρόλα αυτά με τα θέματα που αναπτύχθηκαν και συζητήθηκαν κατά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, μέσα από συγκλίσεις και αποκλίσεις που σημειώθηκαν, διατρανώθηκε η ενότητα της Εκκλησίας και αναδύθηκε η μεγάλη ευθύνη που φέρουν οι Εκκλησίες ως προς την μετάδοση των κειμένων στην κοινωνία και έμπνευση του σύγχρονου ανθρώπου από τον πλούτο των κειμένων αυτών.
(συνεχίζεται)
Υποσημειώσεις:
[1] Γεωργίου Μαρτζέλου, Η αναγκαιότητα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων, Θεολογία, Τριμηνιαία έκδοση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Τόμος 86, 2015, Τεύχος 4, σ. 13.
[2] Χρυσοστόμου Μεσσηνίας (Σαββάτου), Οι αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και το μέλλον των θεολογικών σπουδών. Τι περιμένει η Εκκλησία από τη Θεολογία, Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα. Πρακτικά 8ου Διεθνούς Συνεδρίου Ορθοδόξου Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 21-25 Μαΐου 2018, Τόμος Α’, Θεσσαλονίκη 2021, σ. 61.
[3] Ελπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη, Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Θεματολογία -προβληματισμοί. Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα. Πρακτικά 8ου Διεθνούς Συνεδρίου Ορθοδόξου Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 21-25 Μαΐου 2018, Τόμος Α’, Θεσσαλονίκη 2021, σ. 72.
Πρεσβύτερος Ηρακλής Φίλιος (θεολόγος, βαλκανιολόγος)
Εφημέριος Διάβας Ι.Μ. Σταγών & Μετεώρων
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
