ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΥΛΩΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (ΜΟΥΣΤΑΚΑ)
«Εἰ γάρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαληθείς λόγος ἐγένετο βέβαιος…» (Ἑβρ. 2, 2).
Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τή σύναξη τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί ὅλων τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσωμάτων. Κάθε μέρα τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους καί μάλιστα κάθε Δευτέρα οἱ ἄνθρωποι τιμοῦν τά Τάγματα τῶν ἀγγέλων καί μάλιστα, μερικοί, νηστεύοντας. Οἱ ἄγγελοι εἶναι θεῖα δημιουργήματα καί ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων (Ἑβρ. 1, 14). Εἶναι ἀκόμη ἀγγελιοφόροι τῆς θελήσεως τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί προστάτες τῶν ἀνθρώπων.
Ὁλόκληρη ἡ Ἁγία Γραφή, Παλαιά καί Καινή Διαθήκη, ἔχει νά παρουσιάσει πλῆθος παραδειγμάτων τῆς διακονίας τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Ὁ Ἀβραάμ, ὁ Μωϋσῆς, ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ὁ Γεδεών, ὁ Δανιήλ, οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, εἶδαν ἀγγέλους, συνωμίλησαν μαζί τους, ἔλαβαν ἐντολές καί μέ τή βοήθειά τους ἔφεραν σέ πέρας ἔργα μεγάλα, ἀδύνατα στούς ἀνθρώπους, δυνατά, ὅμως, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Στήν Καινή Διαθήκη ἄγγελος Κυρίου φέρνει στήν Παναγία τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Κατά τή Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου «παρουσιάστηκε ἕνα πλῆθος ἀπ’ τήν οὐράνια στρατιά τῶν ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι ὑμνοῦσαν τό Θεό» (Λουκ. 2, 13). Ἄγγελοι ἔφεραν στίς Μυροφόρες τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς Ἀναστάσεως (Ματθ. 28, 5. Μάρκ. 16, 5. Λουκ. 24, 4. Ἰωάν. 20, 12).
Καί στή ζωή τῶν χριστιανῶν ἄγγελοι παραστέκουν φρουροί καί φύλακες, ὅπως γράφει ὁ Προφητάνακτας Δαυΐδ στούς Ψαλμούς: «Θά δώσει ὁ Κύριος ἐντολή στούς ἀγγέλους Του γιά σένα, γιά νά σέ διαφυλάξουν σέ ὅλες τίς ἐνέργειές σου» 90, 11). Ἐξάλλου ἡ Ἐκκλησία μας κατά τή θεία Λειτουργία στά «Πληρωτικά» παρακαλεῖ τό Θεό νά στείλει στόν καθένα «ἄγγελον… φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν».
Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τήν ἀνάγκη τῆς βοήθειας τοῦ Θεοῦ. Ἡ διαγωγή του, ὅμως, εἶναι ἐκείνη πού κάνει τό φύλακα ἄγγελό του νά τόν συνοδεύει πάντοτε, ἤ, νά τόν ἀπομακρύνει. Κανένας δέ μπορεῖ νά ἔχει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τήν προστασία τοῦ φύλακα ἀγγέλου του ἤ τῶν ἀγγέλων, γενικότερα, ὅταν συνεργάζεται μέ τό διάβολο.
Δέν εἶναι δυνατό ὁ καθένας νά ἔχει δοσμένο τό ἕνα χέρι του στό Θεό καί τό ἄλλο στό διάβολο, γιατί μεταξύ τους δέν ὑπάρχει καμμιά σχέση. Ἔργο τοῦ διαβόλου εἶναι νά πολεμάει τόν ἄνθρωπο, νά τοῦ φέρνει ἐμπόδια στό δρόμο γιά τήν κατάκτηση τῆς ἁγιότητας καί ἄν εἶναι δυνατό νά τόν κάνει ἐξολοκλήρου δικό του. Ὁ ἀγωνιζόμενος χριστιανός ἔχει πάντοτε τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐξουσία, ὅπως καί οἱ Μαθητές τοῦ Κυρίου, νά πατᾶνε πάνω σέ φίδια καί σκορπιούς, καί νά κυριαρχοῦν πάνω σ’ ὅλη τή δύναμη τοῦ ἐχθροῦ (Λουκ. 10, 19).
Εἴθε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μέ τίς πρεσβεῖες τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν νά φρουρεῖ καί νά προστατεύει ὁλόκληρο τόν κόσμο, γιατί «ὁ λόγος πού δόθηκε ἄλλοτε μέσῳ ἀγγέλων, ἀποδείχθηκε ἀληθινός…».
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
