Του Σεβ/του Μητροπολίτου Αυλώνος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ
Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
Ἑβρ. 4, 14-5, 6
«Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τούς οὐρανούς, Ἰησοῦν τόν υἱόν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας» (Ἑβρ. 4, 14).
Σήμερα στό μέσο, ἀκριβῶς, τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐπειδή οἱ χριστιανοί, κατά κάποιο τρόπο, ἔχουν κουρασθεῖ ἀπό τόν ἀγώνα τῆς νηστείας, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει γιά προσκύνηση τόν Τίμιο καί ζωοποιό Σταυρό τοῦ Κυρίου.
Σήμερα, ὅμως, δέ θά γράψουμε γιά τόν Τίμιο Σταυρό, ἀλλά θά προσπαθήσουμε νά ἑρμηνέψουμε ὅλα ὅσα λέει ἡ ἀποστολική περικοπή γιά τόν Ἰησοῦ, τόν Ἀρχιερέα, πού ἀληθινά συμμερίζεται τίς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. Ὁ τίτλος «ἀρχιερεύς» ἦταν δηλωτικός τῆς ὑπέρτατης θρησκευτικῆς Ἀρχῆς γιά τούς Ἰσραηλίτες καί ὁ τίτλος μέγας ἦταν εὔχρηστος στά κείμενά τους.
Μέγα, ἐπίσης, ἦταν καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό καί ὁ Προφητάνακτας Τόν χαρακτηρίζει ὡς Πολυέλεο (Ψαλμ. 144, 8). Ὁ Ἰσραηλίτης ἀρχιερεύς, ἐπειδή ἦταν ἄνθρωπος, ἔπρεπε νά περάσει καί αὐτός ἀπό τίς διαδικασίες τοῦ καθαρμοῦ, γιατί δέν ἦταν ἀπαλλαγμένος ἀπό τήν ἁμαρτία.
Ἡ περικοπή, ὅμως, σήμερα, παρουσιάζοντας τόν Κύριο ὡς «μέγα ἀρχιερέα πού ἔφτασε ὡς τό θρόνο τοῦ Θεοῦ», ὑπογραμμίζει τήν ὑπεροχή Του ἀπό τούς ἀνθρώπους ἀρχιερεῖς, ἀφοῦ εἶναι ὁ Ἀρχιερέας τοῦ νέου λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὄντας Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός. Ἐπειδή εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό καί συμμερίζεται τίς ἀδυναμίες, γενικά, τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή δοκίμασε καί Ἐκεῖνος πειρασμούς μέ διαπόμπευση καί δικαστήρια καί θάνατο καί μάλιστα ἀτιμωτικό ἐπάνω στό Σταυρό.
Ἔχοντας τέτοιον Ἀρχιερέα, ὁ ἄνθρωπος πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται; Ἀσφαλῶς, χωρίς φόβο θά πρέπει νά προσέρχεται στό θρόνο τῆς χάριτός Του. Αὐτός ὁ θρόνος Του, δέν εἶναι θρόνος δυνάστη, ἀλλά εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ἀπό τόν ὁποῖον ἐκπορεύεται, διαρκῶς, ἀκένωτη συμπάθεια πρός τόν ἄνθρωπο. Αὐτός ὁ θρόνος εἶναι πηγή εὐλογίας γιά τόν ἄνθρωπο, γιατί ὁ Χριστός «εἶναι μεσίτης ἀνάμεσα στό Θεό καί στόν ἄνθρωπο».
Ναί, ὁ Χριστός «μπορεῖ νά συμμεριστεῖ τίς ἀδυναμίες μας, γιατί ἔγινε ἄνθρωπος σάν καί ἐμᾶς, χωρίς ὅμως νά ἁμαρτήσει» καί αἰσθάνθηκε ὅλες τίς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες• πόνεσε, πείνασε, δίψασε, κουράσθηκε καί πικράθηκε ἀπό τήν ἀχαριστία τῶν κακῶν ἀνθρώπων, γι’ αὐτό θέλησε νά ἀνεβάσει τόν ἄνθρωπο στά ὕψη τοῦ ἀληθινοῦ του προορισμοῦ.
Ὁ Χριστός ἔγινε θύτης καί θῦμα ἐπάνω στό Σταυρό γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου. Ἔγινε ὁ αἰώνιος Βασιλιάς τῶν ἀνθρώπινων καρδιῶν καί ὁ Μέγας Ἀρχιερέας μέ τή σταυρική Του θυσία, γιά νά παρέχει, διαρκῶς, τή χάρη καί τό ἔλεός Του σέ ὅσους ἀποβλέπουν μέ πίστη στή θυσία Του.
Πολύ παρήγορα εἶναι τά λόγια τῆς σημερινῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς. Ὁ Μέγας Ἀρχιερέας ξεπλένει μέ τό Αἷμα Του τό ρύπο τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό θυμίζει στούς πιστούς ἡ σημερινή Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Εἴθε ὁ καθένας, ἄς κρατήσει σταθερά τήν «πίστη πού ὁμολογεῖ» καί νά ζήσει μέσα σέ αὐτή.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
