Η ΣΕΦΑΑ, η Δημοτική Αρχή Τρικάλων και το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους

Η ΣΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στηρίζει τις πρόσφατες ενέργειες της Δημοτικής Αρχής σχετικά με την εφαρμογή (επιτέλους!) του νόμου ο οποίος απαγορεύει το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους. Η άρνηση μιας θορυβώδους μειοψηφίας να δεχθεί το αυτονόητο, μετατρέπει χιλιάδες νέους και νέες (και όχι μόνο) σε ακούσιους μαθητές ενός μεγάλου διδασκαλείου ανυπακοής στην νομιμότητα, και ταυτόχρονα τους καταδικάζει σε αναγκαστική αποδοχή των συνεπειών του παθητικού καπνίσματος. Ακόμη και μια ώρα έκθεσης σε παθητικό κάπνισμα προκαλεί, μεταξύ άλλων, μείωση της αποδοτικότητας της αναπνοής κατά 10-15%, σημαντική αύξηση της έκκρισης ορμονών του θυρεοειδούς, ενώ η συστολική (μεγάλη) πίεση μπορεί ακόμα και να διπλασιαστεί. Οι εν λόγω αλλαγές διαρκούν μέχρι και τρεις ώρες μετά την αποχώρηση από το χώρο καπνίσματος και είναι πιο έντονες σε άτομα μεγάλης ηλικίας, υπέρβαρους ή άτομα με μειωμένη φυσική κατάσταση.

Είναι γνωστό ότι λιγότερο από το 15% του καπνού ενός τσιγάρου καταναλώνεται από τον καπνιστή ενώ το υπόλοιπο 85% απελευθερώνεται στον περιβάλλοντα χώρο. Έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό του καπνού ενός τσιγάρου «καπνίζεται» μέσω παθητικών διαδικασιών. Με δεδομένο ότι οι μισοί περίπου Έλληνες εκτίθενται καθημερινά σε συνθήκες παθητικού καπνίσματος στα σπίτια τους, 70% στους χώρους εργασίας και 95% σε μπαρ και εστιατόρια, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως το κάπνισμα δεν είναι απλά μια «κακή συνήθεια» αλλά μια βαριάς μορφής εξάρτηση με σοβαρές συνέπειες στη υγεία αλλά και την τσέπη όλων ανεξαρτήτως των Ελλήνων πολιτών. Το έμμεσο και άμεσο κόστος του καπνίσματος, που καλείται να καλύψει η εν πολλοίς χρεοκοπημένη χώρα μας, ξεπερνά τα 3,1 δισ. ευρώ ετησίως και αναμένεται να γιγαντωθεί στο μέλλον!

Προκειμένου, λοιπόν, να προστατεύσουμε τις νεότερες γενιές, είναι απαραίτητο όλοι οι πολίτες, καπνιστές και μη, να στηρίξουμε την απαγόρευση του καπνίσματος στο εσωτερικό δημόσιων χώρων. Για να αλλάξει αυτή η απαράδεκτη και βλαβερή νοοτροπία και στη χώρα μας, είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου το κάπνισμα δεν αποτελεί αποδεκτή πρακτική.