Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΕΡΕΚΟΣ
Μεγάλη δημοσιότητα και έμφαση έδωσαν τα Μ.Μ.Ε. στα περιουσιακά στοιχεία, τα εισοδήματα και τις «παχυλές» καταθέσεις σε Τράπεζες, που δήλωσαν γνωστοί πολιτικοί μας.
Και εκείνοι, με το δίκιο τους, έσπευσαν να …κρυφτούν από στενοχώρια! Γιατί βέβαια, αυτά που λένε οι κακές οι γλώσσες ότι δηλαδή, ενώ ο λαός μαστίζεται από πρωτοφανή ένδεια, οι πολιτικοί -όχι όλοι βέβαια- κολυμπάνε στο χρήμα και διάγουν ζωή χαρισάμενη, είναι προφανώς …δημοσιογραφικές κακίες, και τίποτα περισσότερο!
Τι έγινε δηλαδή αν έχουν κάποιοι από αυτούς μερικά ακίνητα σε συνοικίες της υψηλής λεγόμενης κοινωνίας όπου, το κάθε τετραγωνικό τους μέτρο, κοστίζει όσο ένα ολόκληρο διαμέρισμα στις φτωχογειτονιές; Κάποια στρέμματα όσο ένα χωριό στην πατρώα γη; Κάτι ομόλογα και καταθέσεις εκατομμυρίων σε ελληνικές και ξένες Τράπεζες, χωρίς να μπορούν να δικαιολογήσουν πού τα βρήκαν;
Νοικοκυραίοι άνθρωποι είναι! Ενοίκια γραφείων πληρώνουν, προσωπικό γραφείου πρέπει να απασχολούν! Με θωρακισμένα αυτοκίνητα πρέπει να μετακινούνται, για το φόβο τρομοκρατικής επίθεσης κατά τις περιοδείες που κάνουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Οικογένειες συντηρούν, παιδιά σε επώνυμα κατά κανόνα Πανεπιστήμια του Εξωτερικού σπουδάζουν και, ό,τι «ψιλά» τους μένουν, εεε… στην άκρη τα βάζουν, για ώρα ανάγκης!
Πώς θα τα βγάλουν πέρα αργότερα; Με μια ψωροσύνταξη;;;(!)
Το μάτι του κόσμου έμεινε σ’ αυτά που παίρνουν, σε κάτι προνόμια προς διευκόλυνση του έργου που επιτελούν για το καλό του λαού, και σε κάτι μικροαπαλλαγές.
Και, όσοι νομίζουν ότι τα έδρανα της Βουλής είναι συνήθως άδεια στις συνεδριάσεις της από αδιαφορία των βουλευτών, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος! Στη βιοπάλη είναι οι περισσότεροι! Με ψεύτικο μουστάκι, με περούκα και γυαλιά ηλίου μέρα-νύχτα για να μην αναγνωρίζονται, ένα μεροκαματάκι προσπαθούν να βγάλουν οι έρμοι, έτσι… για να τσοντάρουν την κατάσταση. Άλλοι κάνουν τον ταξιτζή, άλλοι τον σερβιτόρο και μερικοί τον …τραπεζίτη!
Και αν περισσέψουν στο τέλος της βάρδιας κάτι ψιλά και τα βάλουν στην άκρη, κακό είναι;(!)
Σιγά τον πολυέλαιο!
Και, μιας και αναφέραμε αυτήν τη φράση, ελάτε να δούμε ποιες είναι οι τρεις αναφερόμενες εκδοχές για την προέλευσή της.
Κατά την πρώτη εκδοχή, η σωστή γραφή της λέξης είναι “πολυέλεος” και αναφέρεται στον Πολυέλεο Θεό, στο δοξαστικό: “Το έλεος Αυτού Αλληλούια”. Με την φράση δε «σιγά τον πολυέλεο» οι ιερείς συνιστούσαν στους ψάλτες να ψάλλουν το τροπάριο αυτό αργά και με χαμηλή την ένταση της φωνής τους, σε ένδειξη σεβασμού προς τον Ύψιστο.
Η δεύτερη εκδοχή αναφέρεται στον Κολοκοτρώνη ο οποίος, σε δεξίωση των ανακτόρων επί Όθωνα, είδε τον Πλαπούτα να σέρνει τον τσάμικο και, γνωρίζοντας τη συνήθεια του να πετάει ψηλά τα τσαρούχια του όταν έφτανε στο κέφι, του φώναξε: “Δημήτρη, σιγά τον πολυέλαιο!” και εννοούσε το πολυτελέστατο και πανάκριβο φυσικά φωτιστικό, το οποίο κρεμόταν από το ταβάνι.
Η τρίτη εκδοχή αναφέρεται στο Βυζάντιο. Στην Αγία Σοφία, οι νεωκόροι γέμιζαν τα καντήλια των δύο μεγάλων πολυελαίων με λάδι, τα άναβαν, και μετά τους έσπρωχναν ελαφρά με το χέρι ώστε, αιωρούμενοι, να κινούνται ο ένας κατά την μία κατεύθυνση (δεξιά-αριστερά) και ο άλλος κατά την κάθετή της (μπρος-πίσω), σχηματίζοντας έτσι με τη σκιά τους το σημείο του σταυρού στο δάπεδο. Και, επειδή μερικές φορές οι νεωκόροι κινούσαν τους πολυέλαιους με περισσότερη από όση έπρεπε δύναμη, με αποτέλεσμα να χύνεται το λάδι των καντηλιών και να λερώνεται το δάπεδο της εκκλησίας, ο ιερέας τους φώναζε: “Σιγά τον πολυέλαιο!”
Αυτά για σήμερα. Ελπίζω φίλοι αναγνώστες, καίτοι άσχετη με το θέμα μας, η ερμηνεία της γνωστής φράσης να ταίριαξε και να σας φάνηκε ενδιαφέρουσα.
Αν όχι, δεν έγινε και τίποτα βρε αδερφέ… Σιγά τον Πολυέλαιο…!
Υ.Γ. Στο χρονογράφημα, τέτοιες «εκτροπές» είναι συνήθεις, για να βρίσκει κι ο χρονογράφος δικαιολογίες…
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
