Μετά από την επικοινωνία που είχαμε την περασμένη εβδομάδα με τους Προέδρους των χωριών μας, για τις ανάγκες του ρεπορτάζ για τον «επαναπατρισμό» των παραθεριστών στα ορεινά (που έκανε θραύση!), είχαμε μεταφέρει τις αγωνίες ορισμένων εξ αυτών για την αλόγιστη χρήση νερού. Έτσι, έγινε γνωστό το θέμα σε Δήμο και ΔΕΥΑΜ, και τα μέτρα δεν άργησαν να ληφθούν.
Στο εξής λοιπόν η ΔΕΥΑΜ βάζει φρένο στο πότισμα κήπων, χωραφιών ή γκαζόν με νερό ύδρευσης, στο πλύσιμο αυλών, πεζοδρομίων και οχημάτων, και γενικά στην υπερκατανάλωση για μη απολύτως αναγκαίες χρήσεις.
Απειλεί μάλιστα με την επιβολή προστίμων, ως μέτρο αποτροπής και προστασίας του πολύτιμου αυτού φυσικού πόρου.
Ωστόσο, αυτό που έχει τεράστια σημασία σε αυτό το φλέγον ζήτημα είναι πώς θα εφαρμόσει η ΔΕΥΑΜ τα μέτρα αυτά. Δηλαδή με πόσα… μέτρα και σταθμά;
Διότι, αν κρίνουμε από το μέτρο του καθαρισμού των οικοπέδων, που άλλοι έσπευσαν, για να είναι νομοταγείς πολίτες, και άλλοι περνιούνται για έξυπνοι σε πόλη και χωριά εδώ και χρόνια, τότε… τι;
Και μην περιμένουν ρουφιάνους, για να κάνουν τη δουλειά τους. Όλοι οι αρμόδιοι (Δήμαρχος, Πρόεδροι, Αντιδήμαρχοι, Υπηρεσιακοί παράγοντες) έχουν μάτια και βλέπουν.
Ξαναρωτώ λοιπόν. Αν αυτοί που θα αφήσουν τα κηπευτικά τους και το γκαζόν τους να ξεραθούν, δουν άλλους να ποτίζουν, τι θα γίνει;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
