Μόλις περάσεις την είσοδο από το εργαστήρι που εργάζεται ο Σωκράτης Παπαδόπουλος στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, βρίσκεσαι σε έναν εκπληκτικό χώρο δημιουργικού χάους: Ημιτελείς κατασκευές, μοντέλα ζώων, μεγάλα σχέδια ενός γορίλα με το περίγραμμα ενός ανθρώπου να φαίνεται αμυδρά στο εσωτερικό του, ένα κεφάλι-σκελετός από αφρολέξ δίπλα σε ένα κοστούμι ανθρωποειδούς που βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας.
Είναι οι κατασκευές που ετοιμάζει για την «Οπερέττα» του Νίκου Καραθάνου στο Εθνικό, «μάσκες δηλαδή και το κοστούμι του Κινγκ Κονγκ που θα φορέσει ο Άγγελος Τριανταφύλλου και θα τον κάνει να είναι δυόμιση μέτρα ύψος» μας εξηγεί. «Ξεκίνησε από ένα γλυπτό που είχα φτιάξει για να δω πώς περίπου θα έστηνα έναν γορίλα που είναι κάπου σε ένα περίεργο στάδιο της εξέλιξης. Από γορίλας γίνεται άνθρωπος σιγά-σιγά, οπότε χάνει τα ευγενή χαρακτηριστικά του. Και έχει τις δυσκολίες του, πρέπει τα χέρια να κινούνται σωστά ενώ το άνοιγμα των ώμων θα είναι διπλάσιο από το άνοιγμα ενός κανονικού ανθρώπου. Λέχθηκε πως σήμερα ζούμε την καλύτερη φάση της ανθρωπότητας. Αυτό μάλλον είπαν και όταν ανακάλυψαν τη φωτιά μετά τον τροχό και ούτω καθ’ εξής. Η επιβίωση του ανθρώπου εξαρτάται από τη δυνατότητά του να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται. Κάπως έτσι προέκυψαν και πιθηκάνθρωποι. Σε ένα ενδιάμεσο στάδιο μιας αέναης διαδικασίας. Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας σημασία έχει η στόχευση. Τι πλάσμα θέλεις να είσαι, να γίνεις. Το τέλος των πραγμάτων μοιάζει να είναι σίγουρο. Μέχρι τότε τι θα κάνεις;».
Ο Σωκράτης είναι καλλιτέχνης. Εργάζεται στο καλλιτεχνικό εργαστήριο του Βασίλη Σακκή και φτιάχνουν εδώ και χρόνια «σκηνικά, γενικώς. Όχι αποκλειστικά για θέατρο, παλιά κάναμε περισσότερα θεατρικά» λέει. «Από τότε που σταμάτησε να επιχορηγείται το θέατρο έγινε πολύ πιο δύσκολο οι θεατρικές δουλειές να συντηρήσουν έναν τέτοιο όγκο χώρου. Παλιά ο Βασίλης έκανε τις ελληνικές παραγωγές του Μεγάρου Μουσικής ως επί το πλείστον, και, γενικώς, μεγάλες παραγωγές. Αυτά τώρα έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, οπότε αναλαμβάνουμε οτιδήποτε άλλο μπορεί να μας συντηρεί οικονομικά: πάρτι πλουσίων, οι οποίοι ζητάνε εξεζητημένα πράγματα πολλές φορές, κατασκευές για βιτρίνες ζαχαροπλαστείων, διάφορα. Είμαι εδώ από το 2004, είμαι 42 χρονών, κι έχω κάνει διάφορες δουλειές, είχα διάφορα “αφεντικά”, αλλά η συνεργασία με τον Βασίλη είναι η καλύτερη που είχα ποτέ».
Πηγή: www.lifo.gr
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
