«Αυτογκόλ» της Αντιπολίτευσης

Όσο ενδιαφέρουσες και αν είναι οι συζητήσεις που γίνονται για το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του ιερού χώρου των Μετεώρων, αρκετοί είναι αυτοί που έχουν αρχίζει και κουράζονται.

Και η κούραση αυτή μαντεύω ότι δεν έχει επέλθει διότι έχουμε ακούσει τα πάντα ή διότι δεν ενδιαφέρει πια το θέμα, αλλά λόγω της συνεχούς επανάληψης της επιχειρηματολογίας.

Ως Μέσο που σέβεται τον δημότη και στέκεται υπεύθυνα απέναντι στην τοπική ιστορία, ούτε κουραζόμαστε ούτε επαναπαυόμαστε.

Παρ’ όλα αυτά, κανένας δεν έφυγε σοφότερος από την τελευταία συνεδρίαση, που με τόσο κόπο και μετά από πολύ καιρό κατάφερε να προκαλέσει η Αντιπολίτευση. Μια Αντιπολίτευση που κατάφερε να βάλει «αυτογκόλ», αφού πρώτα έχασε μοναδική ευκαιρία να πετύχει κάτι που φάνταζε ακατόρθωτο, να περάσει δηλαδή την πρότασή της ως πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμπάκας. Κάτι που τελικά αποδείχτηκε ότι είναι πέραν των δυνάμεών της, αφού μέτρησε -4 ψήφους.

Αν και η ψήφος του Λεωνίδα Κεραμίδα θεωρούνταν χαμένη από καιρό, δεν ήταν μόνο αυτή που στοίχισε. Ο Αντιπρόεδρος του Σώματος Νίκος Αβραμόπουλος ουδέποτε συμφώνησε με την πρόταση της Αντιπολίτευσης και απουσίαζε για προσωπικούς λόγους και από τη συνεδρίαση. Ο Σπύρος Μέμτσας από την παράταξη «Όραμα και δράση για το Δήμο Καλαμπάκας» απουσίαζε επίσης από τη συνεδρίαση. Τέλος, ο Αντώνης Τούλας διαφοροποιήθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και κατέθεσε δική του πρόταση.

Βέβαια, κανείς δεν φανταζόταν ότι οι 4 ή έστω και οι 3 ψήφοι θα ήταν τόσο πολύτιμοι, όμως η πολιτική χρειάζεται ενίοτε ιδιαίτερη προετοιμασία, υπολογισμούς και κινήσεις ματ. Όλα αυτά έλειψαν και επήλθε το «αυτογκόλ».