Στα πλαίσια της καλλιέργειας της αγάπης των παιδιών για την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων αλλά και της επαφής τους με τους συγγραφείς, όταν αυτό είναι εφικτό, η αγαπημένη συγγραφέας Μαρούλα Κλιάφα ύστερα από πρόσκληση της κας Καραβασίλη Εύης, φιλολόγου, επισκέφθηκε πριν από λίγες μέρες τα Εκπαιδευτήρια «Αθηνά» και συζήτησε με τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γυμνασίου για το βιβλίο της «Μια μπαλάντα για την Ρεβέκκα».
Οι μαθήτριες της α΄ γυμνασίου Ζουλιανίτη Ροδάνθη-Ζωή και Μπαρτζιώκα Στέλλα έγραψαν μετά από τη συνάντηση με τη συγγραφέα:
«Αφού αναφερθήκαμε στην υπόθεση και στα πρόσωπα του βιβλίου η συζήτηση επεκτάθηκε πάνω σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα που διαδραματίστηκαν στα Τρίκαλα κατά την περίοδο της Κατοχής.
Πιο συγκεκριμένα, μάθαμε για τις αντιστασιακές οργανώσεις που σχηματίστηκαν εκείνη την εποχή με σκοπό οι νέοι, όπως η Ρεβέκκα και τα άλλα παιδιά της παρέας της, να αποκτήσουν ενωμένοι δύναμη και να εκδηλώσουν την δυσαρέσκειά τους απέναντι στον εχθρό. Ακόμη, συνειδητοποιήσαμε πόσο άθλιες ήταν οι συνθήκες ζωής, καθώς η εκμετάλλευση και καταπίεση των Ελλήνων από τους κατακτητές ήταν καθημερινά φαινόμενα.
Ωστόσο, αντιληφθήκαμε ότι κάποιοι Έλληνες δυστυχώς συμμάχησαν με τους εχθρούς, προδίδοντας έτσι την πατρίδα τους. Από την άλλη είδαμε και το ανθρώπινο πρόσωπο, αφού η Αυγούστα παρά το γεγονός ότι ήταν από τη Γερμανία δεν δίστασε να βοηθήσει τους Εβραίους.
Τέλος, όταν η κα Κλιάφα μας ρώτησε για το κορυφαίο σημείο του κειμένου οι απόψεις μας δεν ταυτίστηκαν, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε βιβλίο και κάθε σκηνή αγγίζει διαφορετικά τις ψυχές των αναγνωστών.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της συζήτησης μας παρακολουθούσαμε με προσοχή και αφοσίωση τα λόγια της συγγραφέως, που με καλή διάθεση απαντούσε σε κάθε μας ερώτηση. Όταν ολοκληρώθηκε η συνάντηση, νιώσαμε ότι αποκομίσαμε πολλά σημαντικά στοιχεία και ότι θα θέλαμε να κρατήσει περισσότερη ώρα».
Ο Θάνος Σιούλας, μαθητής της β΄ γυμνασίου, έγραψε τις δικές του εντυπώσεις αλλά και των συμμαθητών του:
«Όση χαρά και συγκίνηση αντλούμε από την ανάγνωση ενός λογοτεχνικού βιβλίου, άλλο ουσιαστικές εμπειρίες αποκομίζουμε από την συνάντηση με τον συγγραφέα του. Στα πλαίσια αυτά με αφορμή το βιβλίο «Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα» της συγγραφέως Μαρούλας Κλιάφα, το Σχολείο μας διοργάνωσε μια συνάντηση με την ίδια στο χώρο της βιβλιοθήκης.
Η συγκίνησή μας έφτασε στο αποκορύφωμα, όταν ξεκίνησε την αφήγηση για τις προσωπικές της εμπειρίες από τα «πέτρινα» χρόνια της Κατοχής στα Τρίκαλα. Ένιωθα να ξαναζωντανεύουν οι σελίδες μέσα από τη συγκλονιστική της μαρτυρία. Ο διάλογος με τη συγγραφέα για τα δεινά του πολέμου ήταν συναρπαστικός. Μάλιστα επεκταθήκαμε και σε επίκαιρα θέματα, που αφορούν περιπτώσεις ρατσισμού ανάλογo με αυτόν που βίωνε η Ρεβέκκα και η οικογένειά της μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Μέσα από τη ζεστή και φιλική κουβέντα ξετυλίχτηκε ο απλός, οικείος και προσιτός χαρακτήρας της κας Κλιάφα.
Η αρχική μας αγωνία σύντομα μεταμορφώθηκε σε ευχαρίστηση, θαυμασμό και αγάπη για τη συγγραφέα και κατ’ επέκταση για τον «πλούσιο» κόσμο του βιβλίου της. Συνειδητοποιήσαμε πως πίσω από τις απλές λέξεις στις σελίδες ενός βιβλίου κρύβονται οι βαθιές βιωματικές εμπειρίες και αξίες του αφηγητή. Ευελπιστούμε πως θα ακολουθήσει κι άλλη συνάντηση, διότι μόνο οφέλη μπορούμε να αποκομίσουμε από μια κατάθεση ψυχής!»
Οι μαθήτριες της γ΄ Γυμνασίου Αγγελική Ντιρογιάννη και Μάρα Χατζηπαρασίδη έγραψαν όσα αποκόμισαν από τη συνάντηση με τη συγγραφέα:
«Αφού κάναμε μία περιληπτική αναφορά στα γεγονότα του βιβλίου, παίρνοντας έναυσμα από το ιστορικό του πλαίσιο, συζητήσαμε για την Κατοχή και για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν τότε.
Όντας αυτόπτης μάρτυρας των απάνθρωπων γεγονότων που συνέβησαν, η κα Κλιάφα μας διηγήθηκε λεπτομερώς πώς η ίδια και η οικογένειά της βίωσαν την Κατοχή. Εκτενής ανάλυση έγινε στο περιεχόμενο των αντιστασιακών οργανώσεων ΕΑΜ και ΕΔΕΣ καθώς στις εξαιρετικά ασταθείς και άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν.
Οι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ήταν αναγκασμένοι να εργάζονται 12-16 ώρες καθημερινά, δίχως μία μέρα ανάπαυσης. Επιπρόσθετα, ήταν αναγκασμένοι να ζουν στρυμωγμένοι σε μικρά και ανθυγιεινά δωμάτια και ο μέσος όρος ζωής ανερχόταν μόλις στα 27 χρόνια.
Συνοψίζοντας, αναφερθήκαμε και σε σύγχρονα προβλήματα που απασχολούν τους νέους στην κοινωνία μας και δεχθήκαμε συμβουλές από έναν άνθρωπο που χωρίς να είναι ειδικός σε θέματα εφηβείας άγγιξε τις ευαίσθητες πτυχές αυτής της φάσης της ηλικίας που περνάμε.
Φεύγοντας αισθανθήκαμε όλοι μας κερδισμένοι, όχι τόσο για τις γνώσεις που αποκτήσαμε, όσο για την μοναδική ευκαιρία που είχαμε να μιλήσουμε με έναν άνθρωπο που έχει περάσει τόσα στην ζωή του και όμως δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί ακόμα να προσφέρει».
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
