Η πανδημία έχει αλλάξει πλήρως την καθημερινή ζωή όλων μας – αλλά περισσότερο αντίκτυπο έχει στους έφηβους.
Αντί για τις γεμάτες ημέρες με μαθήματα, φίλους και αθλήματα, πολλοί έφηβοι βρίσκονται στο σπίτι μη μπορώντας να αλληλοεπιδράσουν με τους συνομηλίκους τους.
Και ενώ η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη για όλους, για τους έφηβους είναι ακόμα πιο δύσκολο, αφού που υποτίθεται ότι αυτή την περίοδο αναπτύσσουν την ανεξαρτησία τους. Και είναι σίγουρα δύσκολο να νιώθουν ανεξάρτητοι, όταν πρέπει να βρίσκονται στο σπίτι όλη την ημέρα.
Το άγχος και η κατάθλιψη στους εφήβους υπήρξε ένα τεράστιο πρόβλημα, ακόμη και πριν από την πανδημία, και τώρα επιδεινώνεται. Μια κανονική σχολική ημέρα για τους έφηβους περιλαμβάνει να βλέπουν φίλους, να παρακολουθούν μαθήματα μαζί και ίσως επίσης να κάνουν παρέα μετά το σχολείο κατά τη διάρκεια εξωσχολικών δραστηριοτήτων – όλα αυτά πλέον γίνονται εικονικά. Και ενώ μπορούν να κάνουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση και να λάβουν εκπαίδευση υψηλής ποιότητας, το κομμάτι όμως που αποτελεί πρόκληση για τους εφήβους είναι ότι βρίσκονται μακριά από τους φίλους τους.
Οι φιλίες είναι ένα κρίσιμο κομμάτι για την ανάπτυξη των εφήβων, οπότε η εύρεση δημιουργικών τρόπων για να μπορέσει ένας έφηβος να περάσει χρόνο με τους φίλους του είναι πραγματικά σημαντική. Και εδώ έρχεται η βοήθεια των γονέων οι οποίοι μπορούν να ενθαρρύνουν του έφηβους να περνάνε χρόνο με τους φίλους τους είτε σημαίνει να παίζουν βιντεοπαιχνίδια μαζί στο διαδίκτυο, είτε να οργανώνουν ομαδικές βιντεοκλήσεις.
Οι γονείς μπορεί επίσης, εάν είναι εφικτό, να επιτρέψουν στους εφήβους να συναντήσουν έναν ή δύο φίλους αυτοπροσώπως για υπαίθριες δραστηριότητες, όπως πεζοπορία ή βόλτες με ποδήλατο, αρκεί να κρατάνε τις αποστάσεις και να φορούν μάσκες. Φυσικά, κάθε οικογένεια πρέπει να κάνει μια συζήτηση σχετικά με το επίπεδο κινδύνου που είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν. Για παράδειγμα, εάν ένα από τα μέλη της οικογένειας κινδυνεύει να προσβληθεί από COVID-19, μπορεί να μην είναι πρόθυμο να κοινωνικοποιηθεί.
ΟΙ γονείς μπορεί επίσης να θέλουν να γνωρίζουν πώς να ρυθμίσουν τον χρόνο που περνάνε οι έφηβοι στην οθόνη του υπολογιστή ή στο τηλέφωνο. Αν και η κατάργηση των τηλεφώνων ή του υπολογιστή είναι μια κοινή τιμωρία για τους έφηβους, αυτή την περίοδο μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό τώρα. Και αυτό γιατί μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα, όταν ο έφηβος είναι εντελώς αποκομμένος από τους φίλους του.
Εάν οι γονείς πρέπει να περιορίσουν το χρόνο μπροστά στον υπολογιστή, είναι σημαντικό να επιτρέπουν στα παιδιά τους κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα να μιλάνε διαδικτυακά με τους φίλους τους. Με απλά λόγια οι γονείς πρέπει να είναι πιο ευέλικτοι από ό,τι συνήθως, αλλά ταυτόχρονα να ενθαρρύνουν τα παιδιά να κάνουν διαλείμματα από τον υπολογιστή.
Οι αλλαγές στο ωράριο ύπνου των εφήβων είναι ένα άλλο ζήτημα που προκαλείται από την πανδημία. Ακόμα κι αν οι έφηβοι δεν χρειάζεται να κοιμούνται τόσο νωρίς όσο όταν πήγαιναν στο σχολείο, εξακολουθεί να είναι σημαντικό να ρυθμιστεί μια κανονική ώρα ύπνου και αφύπνισης για να διασφαλιστεί ότι θα έχουν ξεκουραστεί. Ο ύπνος είναι εξάλλου πολύ σημαντικό τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία των παιδιών
Η εκπαίδευση μέσω διαδικτύου μπορεί να οδηγήσει πολλούς έφηβους στη συνήθεια να παρακολουθούν τα μαθήματα και κάνουν τις εργασίες τους στο κρεβάτι, κάτι που στέλνει ένα μήνυμα στον εγκέφαλο ότι αυτό είναι το μέρος όπου πρέπει να σκέφτονται και να εργάζονται. Έτσι όταν έρθει η ώρα για ύπνο, να δυσκολεύονται να κοιμηθούν επειδή ο εγκέφαλός τους συνδέει το κρεβάτι τους με το ξύπνημα. Γι αυτό είναι σημαντικό να βρουν οι γονείς για τα παιδιά τους έναν ξεχωριστό χώρο για να κάνουν τις σχολικές εργασίες, είτε πρόκειται για ένα γραφείο ή ένα σημείο στο τραπέζι της κουζίνας.
Υπάρχουν μερικά σημάδια που δείχνουν ότι οι έφηβοι μπορεί να στρεσάρονται αυτή την περίοδο: Εάν ενοχλούνται πιο εύκολα από το συνηθισμένο, νευριάζουν μαζί σας ή αποφεύγουν τους φίλους τους, αυτό θα μπορούσε να είναι ένδειξη πιθανής κατάθλιψης. Το να κοιμούνται πάρα πολύ, να μην κοιμούνται αρκετά, να τρώνε υπερβολικά, να μην τρώνε αρκετά και να μην απολαμβάνουν πράγματα που συνήθως τους άρεσαν, μπορεί επίσης να προειδοποιητικά σημάδια.
Είτε το παιδί σας εμφανίζει σημάδια άγχους είτε όχι, είναι σημαντικό να συζητάτε μαζί τους. Ρωτήστε τα πώς αισθάνονται και εάν τους απασχολεί κάτι, έτσι ώστε να νιώσουν πως μπορούν να εκφράσουν σε εσάς τυχόν ανησυχίες τους.
Τέλος είναι σημαντικό να μη φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια, εφόσον καταλάβετε πως κάτι συμβαίνει με τη ψυχική υγεία του παιδιού σας. Πολλοί γονείς είναι απρόθυμοι να ζητήσουν βοήθεια, λόγω των ταμπού στα ζητήματα ψυχικής διαταραχής, που δυστυχώς υπάρχουν ακόμα. Όμως το πιο σημαντικό από όλα είναι να πάρει το παιδί σας την κατάλληλη βοήθεια, ώστε να μην αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον.
