Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΙΣΣΑΣ
Έφθασαν και φέτος οι Άγιες ημέρες του Πάσχα.
Του Πάσχα τονίζω και όχι απλά των εορτών όπως τελευταία μας διαφημίζουν.
Τώρα θα μου πείτε στις λέξεις θα τα χαλάσουμε;
Βέβαια.
Γιατί έχουν σημασία οι λέξεις.
Δεν είναι απλά μια σειρά ήχων.
Υποσυνείδητα και μη, κουβαλούν ένα νόημα.
Και το νόημα της λέξης Πάσχα, προφανώς πολλούς σκιώδεις κύκλους ενοχλεί…
Όμως αυτή τη φορά δεν θα ασχοληθώ με αυτούς.
Με τους άρχοντες του αιώνος τούτου που διαφεντεύουν (ή έτσι νομίζουν τουλάχιστον) τις μοίρες μας.
Αυτό το Πάσχα, ας ψάξουμε το φως.
Και το φως δεν διατυμπανίζεται στα μεγάλα κανάλια.
Δεν θα το προμοτάρει κανείς.
Η ομορφιά βρίσκετε στα απλά πράγματα.
Στους απλούς ανθρώπους όπως εσύ, εσείς, εγώ, εμείς.
Η ομορφιά και το νόημα του Πάσχα θα το βρούμε στο συνάνθρωπό μας που αυτές τις γιορτές θα κάνει μια επίσκεψη στον γείτονα του που είναι μόνος.
Στον πλησίον μας που θα πάει στην εκκλησία και θα προσευχηθεί για όλον τον κόσμο και πρωτίστως για αυτούς τους εχθρούς του.
Στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας που κρυφά θα βοηθήσει το συνάνθρωπό του δίχως μεσάζοντες και διθυράμβους σε κανάλια.
Το φως του Πάσχα βρίσκεται στα σπίτια που πλημμυρίζουν από χαρά και ζεστασιά που όλη η οικογένεια περνάει χρόνο μαζί και με τα λίγα που έχουν στρώνουν το γιορτινό τραπέζι.
Σε όλες τις οικογένειες που επικοινωνούν ουσιαστικά.
Το πνεύμα του Πάσχα το καταλαβαίνει κανείς σαν βλέπει γιαγιάδες και παππούδες να εξηγούν το Μέγα Θαύμα της Αναστάσεως του Ιησού στα εγγόνια τους με λόγια απλά που όμως μιλάνε στις αθώες ψυχές των παιδιών.
Το θαύμα του Πάσχα το βιώνουν όσοι έχουν περάσει και περνάνε δυσκολίες και με απέραντη ευγνωμοσύνη κοιτούν τον ουρανό ψελλίζοντας ένα «ευχαριστώ»…
Το νόημα του Πάσχα το βλέπουμε στα μάτια του συμπολίτη μας που έχασε τη δουλειά του μας, όχι όμως την Πίστη και την ελπίδα του.
Σε συνανθρώπους μας που παρότι ασθενείς δεν σταματούν να ονειρεύονται δίνοντας μας μαθήματα ζωής.
Το Πάσχα αποκτά σάρκα και οστά στην προσπάθεια ενός δασκάλου να εμφυσήσει στους μαθητές του πρωτίστως αρχές και κατόπιν γνώσεις.
Δε χρειάζονται εν τέλει πολλά φώτα για να τα καταλάβουμε.
Δε χρειάζεται στολισμός για να το νιώσουμε.
Όσο υπάρχουν μεταξύ μας ακόμα Άνθρωποι, μας συντροφεύουν όλο το χρόνο.
Και οι παρουσίες πραγματικών Ανθρώπων σε μια κοινωνία σαν και τη δική μας είναι ο ωραιότερος στολισμός για την ανθρωπότητα, από μόνος του ένα θαύμα!
Για αυτό, φέτος το Πάσχα δωρίστε στους γύρω σας κατά πρώτον την ανιδιοτελή αγάπη σας (όσοι αξίζουν θα το εκτιμήσουν).
Και ας κάνουμε στο μεταξύ και στον εαυτό μας το μεγαλύτερο δώρο:
ας αποφασίσουμε να ζήσουμε, να ζήσουμε πραγματικά και ουσιαστικά, να προσφέρουμε όσο πιο πολύ μπορούμε, να αγαπάμε, να ονειρευόμαστε, να υπομένουμε και να επιμένουμε έχοντας ασάλευτη ελπίδα πως το καλό στο τέλος θα νικήσει, πως θαύματα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν ακόμα και σε εποχές σκοτεινές σαν τη δική μας.
Και ας μην ξεχάσουμε, ένα βράδυ, αργά που η οικογένεια μας θα έχει πάει για ύπνο και εμείς νωχελικά θα θωρούμε τ’ άστρα του ουρανού να τρεμοπαίζουν και θα αναλογιζόμαστε το ταξίδι της ζωής, το πόσα έχουμε περάσει και σε πείσμα όλων είμαστε όρθιοι, να ψιθυρίσουμε με ευγνωμοσύνη,
Δόξα σοι ο Θεός..!
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
