Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΑΝΟΥΛΗΣ
Την αδικία την είδες, δεν την σταμάτησες, δεν έκανες τίποτα για να την ανατρέψεις. Κάτι πήγες να πεις, σαν να διαμαρτυρήθηκες, αλλά σε πρόλαβαν οι λογικοί.
Σώπα, καημένε, τον κόσμο εσύ θα τον αλλάξεις; Μπελάδες μή γυρεύεις!
Σε έπεισαν, δεν ανακατεύτηκε ο κόσμος, δεν άλλαξε, εσύ δεν ασχολείσαι, επέλεξες να είσαι ελεύθερος μέσα σε χρυσό κλουβί.
Μιλάς για εσένα, κι όταν γράφεις την λέξη φροντίζεις πάντα το πρώτο γράμμα να το διορθώνεις. Να μην είναι κεφαλαίο, μην σε παρεξηγήσουν, μην δώσεις δικαίωμα πως αγαπάς κάτι που δεν αναγνωρίζουν. Να είσαι αρεστός, διότι αλίμονο αν μπεις στο περιθώριο.
Στόχος τους να μην σε αφήσουν να καταλάβεις. Κι έτσι, απαξιώνεις τα πιστεύω σου και ό,τι σου μάθαιναν στο σπίτι, να είσαι αληθινός, να είσαι ο εαυτός σου.
Κρύβεσαι-κρύβεσαι να μην δουν πόσο διαφορετικός είσαι. Κάνεις το κέφι τους, πρέπει να σε αποδεχθούν πάση θυσία, έχεις ξεχάσει ποιος ήσουν πριν τους προσκυνήσεις. Τότε που δεν σε ένοιαζε τι χρώμα είχαν οι φίλοι σου κι αν τα παπούτσια τους ήταν ντεμοντέ, τα ρούχα τους παλιά, οι λέξεις τους απλοϊκές κι ίσως λιγάκι χωριάτικες. Τότε που δεν ντρεπόσουν να μιλήσεις, που δεν ζητούσες την άδεια να πεις τη γνώμη σου, τότε που δεν φοβόσουν να πεις ΟΧΙ, να μπεις μπροστά και να υποστηρίζεις το δίκαιο, να υπερασπιστείς την αλήθεια και το δικαίωμα του καθενός να ζει όπως επιθυμεί. Ανθρώπινα.
Τότε που δεν δείλιαζες να τους δείξεις πως αγαπάς τον άνθρωπο και όχι την εξουσία.Την κάθε εξουσία! Τώρα απλώς σωπαίνεις, κάνεις στην άκρη, και όταν πηγαίνεις ακολουθείς τους άλλους. Μόνος σου δεν βασίζεσαι να προχωρήσεις. Ξύπνα! Αν θέλεις να ζεις ως άνθρωπος, τόλμα να είσαι άνθρωπος σε τόσους μικρούς «Θεούς».
Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου από την κοινωνία στην οποία ζούμε. Την κατάσταση αυτή είμαστε σε θέση να την αναγνωρίσουμε κάθε φορά που ταξιδεύουμε σε μια άλλη χώρα, και καταφέρνουμε να αποκτήσουμε μια φευγαλέα αίσθηση του τόπου μας μέσω της ματιάς του ξένου.
Δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε ως προς το γεγονός αυτό, πέραν του να θυμόμαστε ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Καθεμιά και καθένας από εμάς συμμετέχει στη σχηματοποίηση αυτών των μεγάλων καθησυχαστικών ψευδαισθήσεων, τις οποίες κάθε κοινωνία αναπτύσσει, προκειμένου να νιώθει αυτοπεποίθηση.
Η πλύση εγκεφάλου επιγραμματικά στηρίζεται σε τρεις πυλώνες, οι οποίοι πλέον είναι πλήρως κατανοητοί: Ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει την ένταση, η οποία εναλλάσσεται με τη χαλάρωση. Ο δεύτερος πυλώνας αφορά στην επανάληψη και ο τρίτος στη χρήση συναισθημάτων – την αναγωγή των ιδεών σε απλουστευμένα σύνολα λέξεων. Οι τρεις αυτές διεργασίες αξιοποιούνται συστηματικά από τις κυβερνήσεις, τους στρατούς, τα πολιτικά κόμματα, τις θρησκευτικές ομάδες, τις θρησκείες…. Και αξιοποιούνται ανέκαθεν.
Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να πάρουν έναν ειλικρινή υποστηρικτή μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας και να τον μετατρέψουν σε ό,τι αυτοί θέλουν.
Μια ανάσα, ένα ποτήρι νερό.
Η φυσική αντίδραση για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα τη στιγμή αυτή θα είναι φωναχτά ή σιωπηρά: ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! Ουδέποτε θα μπορούσα να αλλάξω «επειδή οι δικές μου αντιλήψεις είναι ορθές». Κι όμως, αλίμονο ο καθένας και η καθεμία από εμάς θα μπορούσε να υποκύψει, εκτός βέβαια και αν πάσχει από κάποιο συγκεκριμένο τύπο σχιζοφρένειας.
Όσο πιο εχέφρονες είμαστε, τόσο πιο πιθανό είναι να προσηλυτιστούμε. Είναι παρήγορο όμως το εξής: η πλύση εγκεφάλου συνήθως δεν διαρκεί πολύ. (Εκτός και αν καθίσταται μόνιμη – δεν είναι του παρόντος). Ενδέχεται να έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου -με συνειδητό ή ασυνείδητο τρόπο- από όσους πασχίζουν να μας εκμεταλλευτούν ή ένδέχεται να επιδιώκουμε οι ίδιοι την πλύση εγκεφάλου του εαυτού μας (δεν είναι ασυνήθιστο αυτό).
Αν θέλετε να ερευνήσετε την επίτευξη της πλύσης εγκεφάλου σε μικρές δόσεις με ανεπαίσθητους τρόπους, δεν έχετε παρά να συμμετάσχετε σε μια από τις σέκτες, οι οποίες χρησιμοποιούν -πιθανά με ασυνείδητο τρόπο- τις τεχνικές πλύσης εγκεφάλου. Φυσικά υπάρχει κίνδυνος να γίνετε θύματα των αντιλήψεων που θέλετε να μελετήσετε. Και αντί της στάσης «τι ωραία ευκαιρία που μπορώ να διερευνήσω αυτή τη συναρπαστική κοινωνική διεργασία» να συνειδητοποιήσετε ότι ξαφνικά αναφωνείτε: «Επιτέλους ανακάλυψα την αλήθεια!! Αυτή η ομάδα ανθρώπων την οποία αποφάσισα να ερευνήσω με τόσο αποστασιοποιημένο τρόπο κατέχει την αλήθεια, πρόκειται για την πραγματική του οικογένεια. Θέλουν να ανήκω σε αυτούς και αυτό ακριβώς κάνω.
Επειδή πλέον καταλαβαίνω ότι όλοι όσοι βρίσκονται έξω από αυτήν την οικογένεια δεν είναι παρά χαμένες ψυχές δεν αξίζουν τίποτα. Δεν καταλαβαίνουν, και όπως νά’χει δεν θέλω να τους σκέφτομαι και πολύ. Έχω ανάγκη τη νέα μου οικογένεια, διότι αυτός ο κόσμος είναι φοβερό μέρος να ζει κανείς. Θα αγωνιστούμε για το κοινό καλό και τη σωτηρία της ψυχής. Δεν πρέπει να εκφράζω την παραμικρή επιείκεια προς την αρχική μου οικογένεια και τους παλιότερους φίλους μου, διότι το πρωταρχικό μου καθήκουν είναι πλέον προς τη νέα μου οικογένεια, την πραγματική μου οικογένεια. Αυτούς που με νοιάζονται στ’ αλήθεια, με καταλαβαίνουν, ενώ η προηγούμενη οικογένεια δεν μ’ αγαπούσε αληθινά ούτε με καταλάβαινε. Εκτός αυτού οφείλω να παραμείνω τίμιος και αγνός και πρέπει να είμαι προετοιμασμένος να παλέψω γι’ αυτό που πιστεύω.»
Εάν δεν υποκύψετε σε αυτή την κατάσταση -και είναι πολλοί άνθρωποι που άθελά τους παραδόθηκαν στη διεργασία αυτή- και αν έχετε επίγνωση των κινδύνων που τη συνοδεύουν, τότε λοιπόν θα σας είναι εύκολο να αντιληφτείτε…
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
