Η εισήγηση του Μητροπολίτη κ. Θεοκλήτου στην ημερίδα της ΠΕΔΘ

Σεβαστοί πατέρες,

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε τής ΠΕΔ Θεσσαλίας

Αξιότιμοι κ.κ. Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμ­βουλοι

Αξιότιμοι κ.κ. εκπρόσωποι φορέων

Έλλογιμώτατοι κ.κ. Καθηγητές, Έλλογιμώτατοι κ.κ. ε’ιση- γητές

Αξιότιμοι κ.κ. σύνεδροι, κυρίες καί κύριοι

Μέ μεγάλη μας χαρά, σάς καλωσορίζουμε σήμερα όλους έδώ στήν πόλη μας καί τήν Ιερά Μητρόπολή μας, κάτω από τούς βράχους των Αγίων Μετεώρων, όπου προσήλθατε γιά να παρακολουθησετε την ημεριδα αυτή, που έχει ως θέμα της τον προσκυνηματικό – θρησκευτικό τουρισμό.

Θά θέλαμε καί από αυτό τό βήμα νά συγχαρούμε τούς διοργανωτές, καθώς καί τόν Δήμαρχο Καλαμπάκας, γιά την πρωτοβουλία τους αυτή καί νά τούς ευχαριστήσουμε πού έπέλεξαν τήν περιοχή μας γιά μία τόσο σημαντική εκδήλωση.

Δέν θεωρούμε, βεβαίως, καθόλου τυχαία τήν έπιλογή τού τόπου μας γιά τήν διοργάνωση τής συγκεκριμένης ημερίδας. Κι αυτό, καθώς τά Άγια Μετέωρα, πού δεσπόζουν στήν πε­ριοχή μας, αποτελούν έναν από τούς κορυφαίους -σέ παγκό­σμια κλίμακα- προορισμούς στόν τομέα τού θρησκευτικού τουρισμού καί οί Ιερές Μονές μας άποτελούν τόν κεντρικό καί τόν πλεόν σταθερό πυλώνα άνάπτυκης καί ευημερίας γιά τήν ευρύτερη περιοχή.

Τά τελευταία χρόνια έχουν ειπωθεί καί έχουν γραφεί πάρα πολλά γιά τόν θρησκευτικό ή προσκυνηματικό τουρι­σμό πού γνωρίζει Ιδιαίτερη άνθιση στις μέρες μας. Οί περισ­σότερες αναλύσεις καί αναφορές επικεντρώνονται γύρω από τά οικονομικά μεγέθη, τήν ανάπτυξη καί τήν τεράστια οικονομική ωφέλεια πού προκύπτει γιά τήν εθνική οικονομία καί τις τοπικές κοινωνίες.

Μέ τήν σύντομη αυτή εισήγησή μας, θά θέλαμε νά έστιά- σουμε, όχι τόσο στά αποτελέσματα τού θρησκευτικού τουρι­σμού, όσο στήν γενεσιουργό αιτία του, τήν πηγή τής δυνα­μικής του.

Γι’ αυτό καί θά επιχειρήσουμε νά άναδείξουμε, όχι τό πώς μπορούμε νά άξιοποιήσουμε τουριστικά ένα θρησκευτικό μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας, όπως αυτό των Άγιων Μετε­ώρων γιά παράδειγμα, πού προσελκύει πληθώρα επισκε­πτών από κάθε γωνιά τού πλανήτη, αλλά τί είναι αυτό πού το διαμόρφωσε καί τό άνέδειξε σε αυτό πού πολύ συχνά σή­μερα άποκαλοΰμε κορυφαίο τουριστικό προορισμό.

Σκοπός μας είναι νά διεισδύσουμε, πέρα από τά οικονο­μικά μεγέθη, στήν ουσία καί τό βαθύτερο νόημα των πραγ­μάτων καί κυρίως των ανθρώπων, των μεγάλων πρωταγωνι­στών τής όλης ύποθέσεως.

Ή διάκριση ανάμεσα στον θρησκευτικά καί τόν προσκυ- νηματικό τουρισμό

’Από τόν τίτλο ακόμη τής είσηγήσεώς μας καθιστούμε σαφή την διαφοροποίηση ανάμεσα στόν θρησκευτικό καί τόν προσκυνηματικό τουρισμό. Έπιλέξαμε συνειδητά νά μιλή­σουμε γιά τόν προσκυνηματικό τουρισμό καί όχι γιά τόν θρη­σκευτικό, χωρίς βεβαίως νά υποτιμούμε τόν δεύτερο. Ό προ- σκυνηματικός τουρισμός εμπεριέχεται στήν γενικότερη κα­τηγορία τού θρησκευτικού τουρισμού, αλλά δέν ταυτίζεται μέ αυτόν, καθώς διατηρεί κάποια ιδιαίτερα καί κεφαλαιώδη ειδικά χαρακτηριστικά.

’Οφείλουμε, βεβαίως, νά σημειώσουμε ότι ό συνδυασμός τής έννοιας τού προσκυνήματος μέ αυτή τού τουρισμού συνι- στά ένα σχήμα οξύμωρο. Θά ακολουθήσουμε, όμως, τόν αδό­κιμο αυτό όρο γιά τήν οικονομία τής συζητήσεως, διατηρώ­ντας, όμως, τις ενστάσεις μας.

Ό προσκυνηματικός τουρισμός έκφράζει μία πιό ανθρώ­πινη διάσταση, έσωτερική καί καρδιακή. Είναι ή αναφορά τού ανθρώπου πρός τό θείο, ή έμφυτη εκζήτηση τής άλή- θειας, ή αναζήτηση τού Θεού καί ή απόδοση τής δέουσας τιμής στους χώρους τής λατρείας Του, σέ χώρους καθαγια­σμένους καί ιερούς. Ό θρησκευτικός τουρισμός έχει ώς κί­νητρο περισσότερο την θρησκευτική άναζήτηση καί την συλ­λογή γνώσεων καί εμπειριών από τήν επίσκεψη σέ θρησκευ­τικά μνημεία γενικώτερου ενδιαφέροντος, ανεξάρτητα από τήν θρησκεία στήν οποία ανήκει κανείς.

Ό προσκυνηματικός τουρισμός θεωρείται άπό τούς είδικούς ώς ή αρχαιότερη μορφή τουρισμού, καθώς πιστοί κάθε θρησκείας, άπό τούς αρχαίους άκόμη χρόνους, πραγματο­ποιούσαν μεγάλα ταξίδια, άκόμη καί πολυετή, πραγματο­ποιώντας προσκυνήματα σέ ιερούς τόπους, πού είχαν κατα­στεί σημεία άναφοράς τής πίστεώς τους.

Πρόκειται γιά τις γνωστές άπό τήν αρχαιότητα άκόμη «ίε- ραποδημίες». Κορυφαία περίπτωση προσκυνήματος είναι οί Άγιοι Τόποι, εκεί όπου γεννήθηκε, έζησε, σταυρώθηκε καί άναστήθηκε ό Χριστός μας, καί αποτελούν έπί αιώνες πόλο έλξεως έκατομμυρίων πιστών.

Οί προσκυνηματικές περιηγήσεις γνωρίζουν μεγάλη άνθιση στήν εποχή μας, καθώς ό σύγχρονος άνθρωπος, κο­ρεσμένος άπό άπολαύσεις, άνέσεις, δραστηριότητες, παρα­στάσεις καί τά ποικίλα άγαθά τής τεχνικής καί τεχνολογικής προόδου, στρέφει τις άναζητήσεις καί τά ένδιαφέροντά του σέ μέρη ησυχαστικά, άπομονωμένα, μακριά άπό τήν βοή καί τήν πολυμέριμνα τών πόλεων. Θέλει νά ζήσει άπλά μέσα στήν φύση, νά γνωρίσει αυθεντικούς άνθώπους, νά έρθει σέ έπαφή μέ τήν γνησιότητα καί τόν αυθορμητισμό πατροπαράδοτων μορφών ζωής και πολιτισμού. Αναζητά στιγμές ψυχικής καί πνευματικής άνατάσεως, άναπαΰσεως καί παρηγο­ριάς. Με άπλά λόγια άναζητά αυτό τό «κάτι άλλο» τό όποιο στερείται καί επιθυμεί νά γευτεί, έστω καί γιά λίγο, στήν διά­ρκεια των διακοπών του ή μιας μικρής έπισκέψεως.

“Ένας τέτοιος τόπος είναι καί τό Μοναστικό Κέντρο των ‘Αγίων Μετεώρων.

Ή πολυσύνθετη ενότητα των ‘Αγίων Μετεώρων

Στήν ενότητά τους τά ‘Άγια Μετέωρα αποτελούν μία οντό­τητα θρησκευτική, έθνική, πολιτισμική καί οικολογική. Ή μοναχική παράδοση, 6 πολιτισμός, οί ιστορικές μνήμες, τά αρχαιολογικά τεκμήρια, τό απαράμιλλο φυσικό τοπίο συ­νταιριάζονται αρμονικά σέ μία θαυμαστή καί δημιουργική άλληλοπεριχώρηση.

Συνδυάζεται, έτσι, τό απαράμιλλο φυσικό τοπίο μέ τήν μα­κραίωνη έλληνορθόδοξη παράδοση, τήν αρχοντιά καί τήν α­πλότητα τής ρωμηοσύνης, τήν μυσταγωγία τής θείας λατρείας καί τήν ζωντανή ευλογία καί χάρη τού Θεού καί των ‘Αγίων Του. Διαφυλάσσεται άλώβητο καί άπαραβίαστο τό φυσικό περιβάλλον μέσα στό όποιο έντάχθηκαν άβίαστα καί αρμο­νικά οί Ιερές Μονές, ώστε νά αποτελούν μία άρρηκτη ένό- τητα που άποτελεΐ πηγή θαυμασμού καί πρότυπο σύνθεσης θείας καί άνθρώπινης δημιουργίας.

‘Ο μακρυνός ταξιδιώτης, ορθόδοξος ή ετερόδοξος, αλλό­θρησκος ή άθρησκος, πιστός ή άπιστος, ξεκινά άπό χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά μέ πόθο καί λαχτάρα νά γνωρίσει μία άλ­λη ποιότητα ζωής, μία υψηλή έκφραση πολιτισμού καί, πρω- τίστως, τήν άλήθεια πού διασώζεται στό ορθόδοξο βίωμα καί τήν μοναχική μας παράδοση.

Οι Ιερέ Μονές καθίστανται επίσης η φιλόξενη εστία ενός πλήθους προσκυνητών καί επισκεπτών άπό δλο τόν κό­σμο πού συναντιούνται εδώ καθημερινά. Συναντιούνται οί λαοί, ή γλώσσα τους, ό πολιτισμός, ή παιδεία καί ή παράδοσή τους. Είναι τό ειρηνικό συναπάντημα πού ξεπερνά τίς διαφο­ρές καί τίς αντιπαλότητες, καθώς ή ιερότητα τού χώρου καί ή ιστορία του υποβάλλουν καί επιβάλλουν ένα άλλο ύφος καί ήθος, όπως αυτό αντλείται μέσα άπό τά ζωντανά καί σωτηρι- ώδη πρότυπα τών Αγίων μας.

’Ανάμεσα στους επισκέπτες τών Μονών ξεχωρίζουν αρχη­γοί Κρατών, Κυβερνήσεων, έξέχουσες πολιτικές, θρησκευτι­κές, στρατιωτικές καί επιστημονικές προσωπικότητες, πού μάς έξέφρασαν έπισήμως (προφορικώς καί γραπτώς) τόν θαυμασμό τους γιά τόν ιερό μας χώρο, τήν ζεστή καί ρωμαί- ικη φιλοξενία τών μετεωριτών μοναχών καί τήν καθοριστική συμβολή τής είκόνος, πού άπεκόμισαν άπό αυτόν γιά τήν συ­νολική έκτίμηση τής χώρας μας καί τήν σύσφιξη τών διακρα­τικών μας σχέσεων.

Έκ τών πραγμάτων, λοιπόν, ό ιερός χώρος τών ’Αγίων Με­τεώρων καθίσταται πρεσβευτής ορθοδοξίας, ελληνισμού, παιδείας, ιδανικών καί πολιτισμού σέ όλο τόν κόσμο. Είναι αυτός ό μικρόκοσμος πού ό κάθε επισκέπτης θά πάρει μαζί του σάν μιά ζωντανή γεύση καί άνεξίτηλη ενθύμηση άπό τήν χώρα μας, άλλά παράλληλα καί σάν ένα νόημα ζωής καί υπάρξεως, που ως έθνος και ως λαός βιώνουμε και αντιπροσωπεύουμε

Η γενεσιουργός αιτία αυτού του θαυμαστού αποτελέσματος.

Οι πρώτοι οικιστές του αγιασμένου μετεωρίτικου χώρου, οί πρώτοι μοναχοί δηλαδή, βρήκαν σ’ αυτούς τούς απόκρη­μνους καί αφιλόξενους βράχους, τούς δυσπρόσιτους καί απροσπέλαστους, τό Ιδανικό καταφύγιο γιά νά μείνουν «μό­νοι μόνω τώ Θεώ», νά λατρεύσουν καί νά αφιερωθούν ολο­κληρωτικά στόν Νυμφίο τής ψυχής τους, τόν Κύριό μας Ιη­σού Χριστό.

Δεν ανέβηκαν στόν άπαρήγορο αύτό τόπο γιά νά δη­μιουργήσουν πολιτισμό, γιά νά φιλοτεχνήσουν έργα τέχνης, γιά νά άναδείξουν μία μοναδική αρχιτεκτονική. Δέν ανέβη­καν, βεβαίως, έδώ γιά νά διαμορφώσουν δομές άναπτυξεως προσελκύοντας τουριστικό ρεύμα. Δέν ήρθαν ως φυσιολά­τρες καί εραστές τού τοπίου. Δέν ήταν οί άναζητητές τής πε­ριπέτειας καί των ακραίων συναρπαστικών εμπειριών, πού συνηθίζονται στις μέρες μας.

Ήταν οί έραστές τού Θεού καί τής αλήθειας Του, τής χά- ριτος, τού αγιασμού καί τής σωτηρίας. Ήταν οί έκζητητές τής μονώσεως, τής άφιερώσεως, τής άσκήσεως, τής νήψεως καί τού ησυχασμού. Ήταν αύτοί πού πότισαν κάθε σπηλιά καί κάθε κορυφή τών βράχων, κάθε σπιθαμή τού ιερού μετεω- ρίτικου χώρου μας, μέ τούς μαρτυρικούς ιδρώτες τής ύπα- κοής καί τής άσκήσεως, μέ τά δάκρυα τής συντριβής καί τής μετάνοιας, μέ τήν χάρη καί τήν αγιότητα τού εύλογη μένου βίου τους.

Καί έτσι λείαναν οί βράχοι, έτσι δαμάστηκε τό τοπίο, έτσι μαλάκωσε ή γή, πού δέχτηκε τήν πνευματική σπορά, καί καρποφόρησε. Και έδωσε καρπούς εκατονταπλασίους. Έδωσε καρπούς απαράμιλλης αισθητικής αξίας, έδωσε μνημειώδη επιτεύγματα τέχνης καί πολιτισμού, που αποτελούν αντικεί­μενο θαυμασμού καί προσελκύουν επισκέπτες από κάθε γω­νιά της γης καί πού διασώζονται επί μία χιλιετία χάρη στην άδιάλειπτη μοναχική παρουσία στό αγιασμένο Μοναστικό μας Κέντρο.

Στόν ένθεο ασκητικό ζήλο των πρώτων ασκητών καί στην πνευματική καί καλλιτεχνική φιλοπονία τους, συνέβαλε δη­μιουργικά τό -μοναδικό στό είδος του- μετεωρίτικο τοπίο. Τό απαράμιλλο αυτό τοπίο στάθηκε πηγή έμπνεύσεως καί ανα­δημιουργίας γιά τούς μοναχούς, πού τό άνασύνθεσαν μέ με­ράκι καί φιλοκαλία δημιουργώντας μιά αξεπέραστη σέ αρ­μονία καί ισορροπία σύνθεση.

Αυτή τήν άδιατάρρακτη ενότητα φυλάσσουν οί άγιομετεωρίτες μοναχοί καί μοναχές, οί άνύστακτοι φύλακες καί ακοίμητοι φρουροί του ιερού αύτού χώρου. Ή αδιάκοπη μονα­χική παρουσία επί χίλια σχεδόν έτη στά “Άγια Μετέωρα έχει διαμορφώσει καί έχει σφραγίσει την παρουσία, την ε’ικόνα καί την πολύχρονη ιστορία τους. ’Έχει προσδώσει τά Ιδιαί­τερα γνωρίσματα πού χαρακτηρίζουν αυτόν τόν χώρο, τόν ανανεώνουν, τον διατηρούν άκμαΐο καί ενεργό καί τόν δια­φοροποιούν ποιοτικά καί ουσιαστικά άπό τόσα άλλα άξιό- λογα μνημεία, πού δεν είναι, όμως, ενεργά στίς μέρες μας.

Τά “Άγια Μετέωρα είναι ένα ζωντανό καί ενεργό μνημείο διαχρονικής μαρτυρίας. Οί σύγχρονες μοναχικές άδελφότη- τες των “Αγίων Μετεώρων πραγματώνουν καθημερινά την υ­πέρβαση τού χρόνου καί την άναγωγή του στήν “ιστορία. Πα­ραμένουν, έτσι, όχι οί φύλακες ένός νεκρού παρελθόντος, άλλα οί μάρτυρες καί οί φορείς μιας ζωντανής πραγματικότητος φερέλπιδος καί δημιουργικής. Έτσι έχουν καθιερωθεί στην καθολική συνείδηση καί έχουν άναδειχθεΐ σε φάρο πα­γκόσμιας ακτινοβολίας.

Δεν θά άναφερθούμε, γιά οικονομία χρόνου, στά τεράστια οίκονομικά οφέλη που προκύπτουν γιά τήν τοπική, αλλά καί τήν εθνική οίκονομία από τήν προσέλευση εκατοντάδων χι­λιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο στήν περιοχή μας. Αρκεί νά σκεφθεΐ κανείς ότι τό 75% καί πλέον τής τοπικής οικονομίας κινείται από τόν τουρισμό. Πρόκειται πραγματικά γιά μία μεγάλη ευλογία καί ευεργεσία τού αγιασμένου αυτού τόπου προς τόν δοκιμαζόμενο λαό μας, πού πραγματικά στενάζει υπό τό βάρος τής οίκονομικής κρίσεως.

Στόχος μας, όπως προαναφέραμε, δέν είναι νά σταθούμε σέ άριθμούς καί οίκονομικά μεγέθη, όταν μάλιστα αυτά είναι γνωστά, δεδομένα καί καθολικά αποδεκτά. Θά θέλαμε, όμως, νά σημειώσουμε καί νά δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση σέ δύο πολύ σημαντικές παραμέτρους, οί όποιες θά πρέπει νά λαμβάνονται πάντοτε ύπ’ όψιν από όλους όσους έμπλέκονται στήν τουριστική διαδικασία.

Ή πρώτη παράμετρος είναι ότι ή παγκόσμια ακτινοβολία τών Αγίων Μετεώρων, πού τά καθιστούν πόλο έλξεως πλη­θώρας προσκυνητών καί επισκεπτών, πού αυξήθηκαν κατα- κόρυφα τις τελευταίες δεκαετίες, δέν θά πρέπει νά θεω­ρείται αυτονόητη’ δέν υπήρξε τυχαία’ δέν προήλθε άκοπα καί ανέξοδα. Αντίθετα μάλιστα, αποτελεί τό προϊόν τών κό­πων, τής προσωπικής εργασίας καί τής θυσιαστικής καί ανι­διοτελούς προσφοράς τών συγχρόνων μοναστικών άδελφο- τήτων. Τά τελευταία πενήντα, περίπου, χρόνια συντελεΐται στις άγιομετεωρίτικες Ιερές Μονές μία τεράστια αναδημι­ουργία πού ξεκινά άπό τήν επάνδρωση καί τήν κοινοβιακή οργάνωση τών Τερών Μονών καί καλύπτει όλο τό φάσμα των δραστηριοτήτων που αφορούν στο σύνολο των χαρακτηστικών των Άγιων Μετεώρων. Παρατηρούμε, έτσι, μία ση­μαντικότατη κτιριακή ανασυγκρότηση, κτιτορικών διαστάσε­ων, πού έκφράζει καί αντανακλά ταυτόχρονα τό μεράκι καί τήν φροντίδα των συγχρόνων μετεωριτών μοναχών, την αγά­πη καί τήν ταύτισή τους με τόν χώρο καί τήν ιστορία του.

Ή δεύτερη παράμετρος πού θά πρέπει νά λαμβάνεται ύπ’ όψιν είναι ότι ή ομαλή αυτή λειτουργία τού Μοναστικού μας Κέντρου καί ή ανάδειξή του σέ έναν από τούς σημαντικότε­ρους προορισμούς μέ τεράστια διεθνή άναγνωρισιμότητα δέν είναι άπροϋπόθετη* δέν λειτουργεί αυτόματα καί υπό όποιεσδήποτε συνθήκες. Κύρια καί πρωταρχική προϋπό­θεση είναι ό σεβασμός καί ή προστασία τής ίδιαιτερότητός του, τών συστατικών πού τόν συνθέτουν καί τόν χαρακτηρί­ζουν ό σεβασμός καί ή προστασία τού ιδιαίτερου θρησκευ­τικού χαρακτήρα τών Άγιων Μετεώρων, έτσι όπως διαμορ­φώθηκε από τήν χιλιόχρονη μοναχική παρουσία. Αυτή ή ιδιαιτερότητα, άλλωστε, είναι τό αντικείμενο τού θαυμασμού καί ή αιτία προσελεύσεως τών έπισκεπτών.

Κριτήριο, λοιπόν, καί όριοθέτης γιά τήν διατήρηση τής ίδι- αιτερότητος τού χώρου είναι ή ίερότητά του. Ή διατήρηση τής ίερότητος είναι τό μοναδικό στοιχείο πού προστατευόμε- νο προστατεύει τόν σύνολο χώρο μέ όλα τά χαρακτηριστικά του, απειλούμενο δέ απειλεί μέ κατάρρευση ολόκληρο τό οι­κοδόμημα πού στηρίζεται σ’ αυτό. Θά πρέπει, λοιπόν, όλοι μας νά είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στήν συμπεριφορά μας άπέναντι στο Μοναστικό Κέντρο τών Άγιων Μετεώρων καί νά μήν τό αντιμετωπίζουμε τυχάρπαστα καί ευκαιριακά μέ μοναδικό κριτήριο τόν προσπορισμό τού εύκολου κέρδους. Η εμπορευματοποίηση του χώρου και ο ευτελισμόςτου σε είδος κερδοσκοπικής προβολής και ανταγωνισμού δεν προσβάλλει μόνον τήν ιερότητα του, άλλά καί την συνο­λική του άξια ώς πολιτισμικό άγαθό καί ζωντανό φορέα ε­θνικής παραδόσεως καί παιδείας. Ή άκρατη καί άμετρη του­ριστική άξιοποίηση, χωρίς σχεδίασμά καί πρό παντός χωρίς τόν άπαιτοΰμενο σεβασμό στίς άρχές καί τίς άξιες αύτοΰ του ευλογημένου τόπου καί στους άνθρώπους πού τόν διακονούν έχοντας άφιερώσει εκεί τήν ζωή τους ολόκληρη, είναι βέβαιο πώς θά άποφέρει μακροπρόθεσμα τά άντίθετα άπό τά έπιδιωκόμενα άποτελέσματα.

Αυτό, βεβαίως, δέν σημαίνει ότι οί ιερές Μονές των Αγίων Μετεώρων άντιτίθενται στήν έπιχειρηματική δραστηριότητα πού άναπτύσσεται στόν τουριστικό τομέα στούς κόλπους τής τοπικής κοινωνίας. Αντίθετα μάλιστα, οί Ιερές Μονές στη­ρίζουν, στά πλαίσια των δυνατοτήτων τους, τίς όποιες πρω­τοβουλίες πρός τήν κατεύθυνση αυτή άναλάμβανει ό Δήμος Καλαμπάκας ή άλλοι άρμόδιοι θεσμικοί φορείς. Στηρίζουν, έπίσης, άνάλογες πρωτοβουλίες γιά τήν χρήση καί τήν έπέ- κταση τής τεράστιας δυναμικής των Αγίων Μετεώρων μέ σκοπό τήν προβολή καί άνάδειξη τού Δήμου μας συνολικά.

Ή δυναμική καί ή υψηλή άναγνωρισιμότητα τού Μονα­στικού Κέντρου των Αγίων Μετεώρων θά συμβάλει άποφασιστικά στήν προβολή καί τής ευρύτερης περιοχής καί θά άναδείξει μία σειρά άπό σημαντικούς προορισμούς, μουσεία, αρχειολογικούς χώρους, μνημεία, αξιοθέατα, φυσικές ομορφιές, τουριστικές διαδρομές, δραστηριότητες και πολιτιστικά δρώμενα σε όλο το εύρος του Δήμου μας τα οποία δεν είναι γνωστά στην συντριπτική πλειοψηφία των επισκε­πτών, που φτάνουν στην περιοχή γνωρίζοντας μόνον τά Άγια Μετέωρα.

Με τόν τρόπο αυτό, καί παρέχοντας συνεχή καί συστημα­τική πληροφόρηση, θά έπιτευχθεΐ ή βελτίωση, οργάνωση καί προβολή τοΰ αξιόλογου τουριστικού προϊόντος της περιοχής μας, μέ βασικό σκοπό τήν αύξηση τής άναγνωρισιμότητας καί τήν παράταση τοΰ χρόνου παραμονής των έπισκεπτών σ’ αυτή καί τά συνακόλουθα οφέλη -άμεσα καί έμμεσα- γιά τήν τοπική κοινωνία, τις τοπικές έπιχειρήσεις καί όχι μόνο.

’Αξιότιμοι κ.κ. σύνεδροι, κυρίες καί κύριοι

Ή τοπική μας κοινωνία καί οί φορείς της δέν έπαψαν ποτέ νά αναγνωρίζουν όσα πολλά καί μεγάλα έχει δώσει ό Μοναχισμός των Μετεώρων, άπό τά πρώτα του βήματα, μέ­χρι τις μέρες μας* όλα αυτά πού τόν έχουν καθιερώσει στή συνείδηση όλων και τόν άνέδειξαν φάρο παγκόσμιας ακτι­νοβολίας. Γι’ αυτό καί στέκονται άπέναντι στούς ιερούς βρά­χους μέ τήν δέουσα προσοχή καί σοβαρότητα, μέ σεβασμό, τιμή καί ευθύνη. Μέ τόν τρόπο αυτό, διατηρείται καί έδραιώ- νεται ή άγαστή συνεργασία μεταξύ τοΰ Δήμου μας, τών το­πικών αρχών, τής Ίεράς μας Μητροπόλεως καί τών Ιερών Μονών τοΰ Μοναστικού μας Κέντρου.

Τά Άγια Μετέωρα είναι ένας τόπος άγιοτόκος καί αγια­σμένος σέ κάθε του σπιθαμή. Είναι ένας τόπος άφιερωμένος άποκλειστικά στή λατρεία τοΰ Θεοΰ καί στή μοναχική άσκη­ση. Καί πρέπει νά παραμείνει τέτοιος. Γιατί μόνο έτσι θά έξακολουθήσει να αποτελεί ευεργέτημα για όλους. Τα Άγια Μετέωρα πρέπει να μείνουν αυτό που δεν έπαψαν να είναι εδώ και χρόνια. Τόπος ιερός και αναλλοίωτος. Τόπος όπου δεν χωρούν επεμβάσεις καί εκδηλώσεις κοσμικού χα­ρακτήρα. Τόπος τής ορθοδόξου παραδόσεως, τού πολιτι­σμού μας, τής παιδείας μας, τής έθνικής καί θρησκευτικής μας ταυτότητος. Τόπος τού Θεού καί των Αγίων μας.

Αν αυτό τον τόπο τόν περιφρουρήσουμε όλοι μας, ή επί σημη πολιτεία καί οί αρμόδιοι φορείς της, οί δημοτικέ· αρχές, εμείς οί μοναχοί καί ολόκληρη ή κοινωνία, μέ τό σε βασμό τής ιερότητας του, μέ την άγάπη μας καί τό ένδιαφέ ρον μας, αν φυλάξουμε ακέραιο τό θησαυρό μας, θ’ άφήσοι με τήν πιό πολύτιμη κληρονομιά στις γενιές πού θ’ άκολοι θήσουν. Γι’ αυτό καί θά πρέπει οι μοναχοί, οι φυσικοί κάτο κοι, διαχειριστές καί προστάτες τού χώρου, νά συνεχίσοι νά έπιτελούν τό έργο τους, όπως τό πράττουν επί αιώνες, δέ πόλη καί οί κάτοικοί της νά έκμεταλλεύονται συστηματ κά, μελετημένα καί συντονισμένα τήν δυναμική τού χώρο πού θά έπαρκεΐ γιά τήν ευημερία τής περιοχής, όχι μόνο γι τό σήμερα, αλλά καί γιά τις μετέπειτα γενεές.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!