Επιμέλεια Νικολάου Κατοίκου, Καθηγητή Φιλολογίας
To 1996 βρέθηκα στην Ατλάντα της Γεωργίας τών ΗΠΑ, προσκεκλημένος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πομπώδης, άλλα όχι πολυέξοδη, διοργάνωση. Αποθέωση του εθελοντισμού (μας διετέθη αυτοκίνητο με οδηγό, ο οποίος ήταν Καθηγητής Πανεπιστημίου, Πυρηνικός Φυσικός) και παντού αμερικανικές σημαίες. Κάποια στιγμή οι οικοδεσπότες αποφάσισαν να μας δείξουν ένα από τα πλέον αξιοθέατα σημεία τής Ατλάντας.
Ο Έλληνας, ο Ιταλός, ο μεσογειακός τέλος πάντων πολίτης, όταν ακούει για «αξιοθέατα», φέρει στη μνήμη του τον Παρθενώνα, το Κολοσσαίο, την Καπέλα Σιστίνα. Οποία λοιπόν απογοήτευση, όταν μάς πληροφόρησαν ότι θα μας πήγαιναν στο σπίτι όπου γυρίσθηκε η ταινία «Όσα παίρνει ο άνεμος» με τον Κλάρκ Γκαίημπλ και την Βίβιαν Λή! Αυτό είχαν οι άνθρωποι, αυτό μας έδειξαν. Πλην όμως, το έχουν καλοδιατηρήσει, το προσέχουν, το σέβονται.
«Πώς σου ήλθε τώρα αυτό στο μυαλό»; θα αναρωτηθείτε, αγαπητοί. Το σκέφθηκα, όταν κάπου διάβασα ότι καταρρέει η ιστορική οικία τού Παύλου Μελά στην Κηφισιά. Αν φυσικά ο Παύλος Μελάς ήταν Αμερικανός ή μάλλον αν οι Έλληνες εσέβοντο τους ήρωές τους όπως οι Αμερικανοί, τότε η οικία Μελά θα είχε κηρυχθεί διατηρητέα και θα καμάρωνε, καλοσυντηρημένη και πεντακάθαρη, δεχόμενη επισκέπτες, οι οποίοι θα μάθαιναν ποιος ήταν ο Μίκης Ζέζας, πότε εκηρύχθη και πόσο διήρκεσε ο Μακεδονικός Αγώνας.
Δυστυχώς όμως, «Εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε», όπως γράφει ο Εγγονόπουλος. Εδώ δεν υπάρχει ένα μνημείο για τις εκατόμβες τών Ελλήνων ναυτικών, του Εμπορικού Ναυτικού που έχασαν τη ζωή τους κατά τις επιχειρήσεις τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου!
Εδώ υπάρχει σοβαρή αμφισβήτηση του κατά πόσον πρέπει να εορτάζονται πανηγυρικά οι εθνικές εορτές και εκφράζεται συνεχώς η άποψη για κατάργηση των παρελάσεων (ως προοίμιο της καταργήσεως και των εθνικών επετείων, ασφαλώς).
Εδώ, σε μεγάλους Δήμους, η οδός «Μιχαήλ Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου», των ηρώων δηλαδή του Κυπριακού Αγώνος, αναγράφεται ως «Οδός Καρ. Δημητρίου»!
Εδώ η σφαγή τών Ελλήνων στην Σμύρνη το 1922 απεκλήθη «Συνωστισμός», και η κυρία που «ελάνσαρε» τον όρο, εξελέγη Βουλευτής (άπαξ, ευτυχώς)!
Εδώ ορίζονται ως Υπουργοί Εθνικής Αμύνης άτομα που δεν έχουν υπηρετήσει τη θητεία τους!
Η οικία Μελά μας μάρανε λοιπόν; Δυστυχώς, αγαπητοί, με την πάροδο των ετών αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες δεν αγαπάμε την Ελλάδα. Αν κανείς ανατρέξει στα δημοσιεύματα της 29ης Οκτωβρίου 1940, θα αντιληφθεί αμέσως τις διαφορές. Τότε, οι Έλληνες μετέβαλαν την κήρυξη του πολέμου σε πανηγύρι! Μετέτρεψαν μια «μαύρη ημέρα» κατά την οποίαν υπερδυνάμεις επέδραμαν κατά των συνόρων, σε ημέρα εορτής! Αν (ο μή γένοιτο) συνέβαινε κάτι παρόμοιο σήμερα, πόσοι θα έσπευδαν να δώσουν το «παρών»;
Εδώ η χώρα καταστρέφεται και οι πολιτικές της δυνάμεις «τρώγονται σαν τα σκυλιά», αντί να έχουν ενωθεί σαν μια γροθιά, για να διεκδικήσουν και να επιτύχουν τις μεγαλύτερες κατά το δυνατόν ελαφρύνσεις τών δανειακών μας υποχρεώσεων.
Δεν μας μάρανε λοιπόν η οικία Μελά. Είναι όμως δείγμα πολύ σοβαρό. Και ενδεικτικό.
ΙΠΠΟΔΑΜΟΣ («Εστία», 16-10-2015)
ΣΗΜ. Ο υπότιτλος αυτού του χρονογραφήματος, είναι δικός μας.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
