Σύσσωμος ο κόσμος των εκπαιδευτικών έχει εκφράσει τον έντονο προβληματισμό του, για την ρύθμιση που περιέχεται στο νέο ν. 4512/2018 ‘Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις.’, όπου προβλέπεται (κατά μία ερμηνεία), η υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών, στο σχολείο ακόμη και μετά το πέρας των διδακτικών, διοικητικών και των άλλων καθηκόντων τους.
Είναι γνωστό ότι οι εκπαιδευτικοί μοιράζονται συνήθως ένα ακατάλληλο γραφείο καθηγητών, όπου πρέπει να εξυπηρετήσει δεκάδες εκπαιδευτικούς. Αποτελεί κανόνα η απουσία από το γραφείο των καθηγητών η στοιχειώδης υποδομή γραμματειακής υποστήριξης αλλά και ενός μόνον ηλεκτρονικού με πρόσβαση στο διαδίκτυο. Επίσης γνωρίζουμε ότι πολλά σχολεία δεν διαθέτουν βιβλιοθήκη, και ούτε διαφαίνεται στις δύσκολες οικονομικά εποχές που περνάει ο τόπος, η προοπτική να δημιουργηθούν νέες, ούτε και να ανανεωθεί το υλικό όσων υπάρχουν ήδη αλλά και η οργανωτική υποδομή που απαιτείται. Έτσι εφόσον «πιεστούν» οι εκπαιδευτικοί απ’ τις διατάξεις του νέου νόμου να προετοιμάζουν το μάθημα τους στον σχολικό χώρο με τις γνωστές ελλείψεις, θα υπάρξει σαφής υποβάθμιση στην παραπάνω διαδικασία με άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα διδασκαλίας.
Ιδιαίτερα στην Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση που οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ενημερώνονται και για τις νέες τεχνολογίες που βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη, κάτι που προϋποθέτει εκτός από πολύωρη έρευνα στο διαδίκτυο και έρευνα στην αγορά εργασίας, οι εκπαιδευτικοί θα έχουν μια επιπλέον σημαντική επιβάρυνση στο έργο τους με τη «νέα νομοθεσία».
Εξάλλου είναι γνωστό ότι η διδασκαλία και η διεκπεραίωση διοικητικού έργου απαιτούν πνευματική καταπόνηση και είναι απαραίτητη η πνευματική ανάπαυλα για να μπορέσει ο εκπαιδευτικός να ασχοληθεί με την προετοιμασία-μελέτη μαθημάτων της επόμενης μέρας.
Αν τα τρία καθήκοντα του εκπαιδευτικού, η διδασκαλία, το διοικητικό έργο και η μελέτη-προετοιμασία της διδασκαλίας, συνυπάρξουν στο ίδιο διάστημα της ημέρας είναι πολύ πιθανόν το ένα καθήκον να επιβαρύνει το άλλο, κυρίως όταν δεν υπάρχει και το κατάλληλο υπόβαθρο σε εξοπλισμό.
Πως θα υπάρξει κατανομή εργασιών στη μηχανογράφηση των σχολείων όταν υπάρχει ελλιπής εξοπλισμός σε κάθε σχολική μονάδα;
Έτσι για παράδειγμα για να υπάρξει κατανομή εργασίας στην εισαγωγή των απουσιών των μαθητών στην βάση δεδομένων του υπουργείου Παιδείας, αντί οι εκπαιδευτικοί να περιμένουν να ελευθερωθεί κάποιος από τους λίγους υπολογιστές του σχολείου, μπορούν να ενημερώνουν τις απουσίες και απ’ το δικό τους υπολογιστή στο χώρο τους.
Αναμένοντας την στιγμή που η πολιτεία θα εξασφαλίσει για κάθε εκπαιδευτικό τον προσωπικό χώρο του στο σχολείο, άρτια εξοπλισμένο ώστε να μπορεί να μελετήσει-εργασθεί καλύτερα από το σπίτι του, ας του δώσει τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει μόνος του τον καταλληλότερο χώρο.
Ακόμη είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση της χώρας δέχεται πιέσεις να ικανοποιήσει τα πρότυπα του Ο.Ο.Σ.Α., αλλά και τις οικονομικές δεσμεύσεις στους θεσμούς, που οδηγούν σε αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και ενδεχομένως και αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, με συγχωνεύσεις αλλά και καταργήσεις τμημάτων και σχολείων.
Οι μελέτες για να προκύψουν τα παραπάνω πρότυπα δεν έχουν λάβει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάποιων χωρών όπως την γεωγραφική ιδιομορφία της χώρας μας, με τα πολλά μικρά νησιά, και τα απομονωμένα ορεινά χωριά ,όπου η μετακίνηση των μαθητών είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Επίσης δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι οι ευνοϊκές συνθήκες που υπάρχουν στα σχολεία άλλων κρατών, που διαθέτουν επιπλέον μη εκπαιδευτικό προσωπικό για την κάλυψη των αναγκών τους , αλλά και ειδικές αίθουσες για την δημιουργική ενασχόληση των μαθητών, δεν υπάρχουν για όλες τις χώρες. Μια τέτοια αλλαγή εκκινεί κατά την άποψή μας από τον εκσυγχρονισμό των κτηριακών υποδομών.
Στη χώρα μας τα περισσότερα σχολεία δεν διαθέτουν εργαζόμενους για γραμματειακή ή άλλη υποστήριξη , ακόμη και οι σχολικοί φύλακες απολύθηκαν κάτω από την πίεση μνημονιακών δεσμεύσεων, επέστρεψαν μετά από δικαστικές διεκδικήσεις και οποιαδήποτε πρόταση για νέες προσλήψεις σχολικών γραμματέων και φυλάκων ανήκει στην σφαίρα του αστείου.
Τώρα που τα εισοδήματα των εκπαιδευτικών έχουν μειωθεί δραματικά και ιδιαίτερα τα εισοδήματα των νέων εκπαιδευτικών δεν επαρκούν ούτε για τα στοιχειώδη προσωπικά τους έξοδα, για να υπηρετήσουν μακριά απ’ το σπίτι τους, τώρα που οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν γνωρίζοντας ότι πρέπει να κάνουν μάθημα με το ίδιο ωράριο ως το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους για να πάρουν «πλήρη» σύνταξη, τώρα η πολιτεία πρέπει να τους στηρίξει, και όχι να τους θέτει περιορισμούς, που επιβαρύνουν τους ίδιους και το έργο τους.
Θα προτρέπαμε τους αρμοδίους αντί να νομοθετούν για τα ‘μάτια’ των θεσμών, όπως διατείνονται, να στοχοθετήσουν την σύγχρονη οργανωτική δομή των σχολείων της χώρας, να σχεδιάσουν, χρηματοδοτήσουν, να οργανώσουν να επανδρώσουν και να εξοπλίσουν τα σχολεία, ώστε να γίνουν πραγματικές κοιτίδες διαπαιδαγώγησης και μάθησης.