Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΕΡΕΚΟΥ
Η μοίρα μερικών ανθρώπων σφραγίζει τον ερχομό τους στη ζωή μ’ ένα χουβαρντάδικο «πάρτα όλα» κι από την ώρα εκείνη όλα τούς έρχονται βολικά, πλούσια και «τσουβαλάτα»!
Σε κάποιους άλλους, ρίχνει απλώς μια ματιά και τους κολλάει την ταμπέλα «εσύ κορόϊδο δώστα όλα, ζήσε στην αφάνεια και σκάσε!»
Σ’ αυτούς τους τελευταίους ανήκει προφανώς και η αφεντιά μου διότι, από τη στιγμή που γεννήθηκα με κυνηγούν, σε ό,τι κι αν κάνω, τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει».
Δεν εκμεταλλεύτηκα ποτέ τις γνωριμίες που είχα με γνωστούς ή φίλους υψηλά ιστάμενους.
Έμεινα ασήμαντος και άγνωστος στο ευρύ κοινό, ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, που ήλθε και θα απέλθει αθόρυβα απ’ τη ζωή, χωρίς ποτέ να προβάλλει «πομπωδώς» την όποια διάκριση έτυχε να έχει πάρει κι αυτός στη ζωή του.
Ν’ ασχοληθεί κάποιος μαζί του και να ενδιαφερθεί αν έχει να φάει.
Αν, η λεηλατημένη από το «στοργικό» μας Κράτος σύνταξή του, του φτάνει για να ζήσει αξιοπρεπώς.
Αν έχει «κινητό» ή αν η τηλεόρασή του είναι έγχρωμη ή παμπάλαια ασπρόμαυρη, για να μαθαίνει απλώς τι γίνεται γύρω του…
Ρώτησα μια μέρα κάποιον που με προκάλεσε χωρίς λόγο: «Γιατί μου μιλάτε έτσι κύριε; Ξέρετε ποιος είμαι κι αν έχω κάνει κάτι σωστό ή λάθος στη ζωή μου;»
Με κοίταξε από πάνω ως κάτω περιφρονητικά και μου απάντησε: «Εδώ που τα λέμε… δίκιο έχεις! Δε μου λέει τίποτα η μάπα σου ρε φίλε!… Δε σ’ έχω δει ποτέ σε καμιά εφημερίδα… ή στην τηλεόραση να σε κουβαλάνε με χειροπέδες για καμιά ληστεία, μια απάτη, μια τρομοκρατική ενέργεια, για το άρπαγμα μιας τσάντας έστω… βρε αδερφέ…!»
Ντράπηκα. Αισθάνθηκα αφάνταστα μειωμένος και μικρός… Δεν έχει κι άδικο, σκέφτηκα. Πώς να με ξέρει ο άνθρωπος;…(!) Μια ολόκληρη ζωή δεν κατάφερα να κάνω ούτε μια τροχαία παράβαση. Να μπω κατηγορούμενος σε αίθουσα Δικαστηρίου, να δω πώς είναι…
Αν είχα στην πλάτη μου μια κατάχρηση ή μια «διαπλοκή» σε μίζες ή σε στημμένα παιχνίδια… μια διάρρηξη τουλάχιστον, να δεις που θα με ήξεραν όλοι και θα είχα και άμεση εξυπηρέτηση ακόμη και από την Αστυνομία. Όλα δικά μου θά ‘ταν! Άλλος θέλει, στην Αττική, δυο ώρες για να πάει από την Καλλιθέα στα
Πατήσια κι αυτός που κάνει έναν φόνο ή συλλαμβάνεται για ένοπλη ληστεία πηγαίνει σε 10 λεπτά και με συνοδεία μοτοσικλετιστών ασφαλείας μη και τον ενοχλήσει κανένας στο δρόμο!
Ληστεύει μια Τράπεζα και τα «κονομάει χοντρά», άντε ένα περίπτερο ή ένα πρακτορείο του ΟΠΑΠ. Σκοτώνει 5-6 «ανθρωπάκια» χωρίς λόγο με το φορτηγό, σπάει με τη βαριοπούλα του βιτρίνες καταστημάτων και τα λεηλατεί φέρνοντας σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες τους ή μαχαιρώνει αγρίως κάποια κοπελιά και τρώει καμιά τριανταριά χρόνια φυλακή, μια ποινή η οποία όμως στη συνέχεια μειώνεται λόγω μεταμέλειας στα 3-4 χρόνια και κυκλοφορεί σαν κύριος ανάμεσά μας μετά με άδεια, για να μαχαιρώσει κάποιον άλλο ή να βάλει καμιά …βομβίτσα, όπου του κάνει κέφι!
Απασχολεί Αστυνομίες, Κυβερνήσεις, μυστικές υπηρεσίες και τον έχουν όλοι στα «όπα-όπα!» Μη στάξει και μη τον βρέξει, γιατί θα ξεσηκωθούν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις να υπερασπιστούν με πάθος τα ανθρώπινα δικαιώματά του και τα προσωπικά του δεδομένα.
Και οι απάτες, οι κομπίνες, οι «αρπαχτές», τα «λαδώματα» με φακελάκια; Οι αδικοσκοτωμένοι; Οι οικογένειες των τελευταίων που θρηνούν τους ανθρώπους τους; Ό,τι έγινε έγινε και …καθαρίσαμε;(!) Εμμ… γι’ αυτό φτάσαμε εκεί που φτάσαμε!…
Οι φοροφυγάδες, οι απατεώνες, οι λωποδύτες και οι δολοφόνοι κυκλοφορούν σαν κύριοι ανάμεσά μας και τη βγάζουν ζάχαρη!
Κι εγώ; Εγώ ο βλάκας και όσοι άλλοι σκέφτονται και ενεργούν σαν κι εμένα, που ζήσαμε όλη μας τη ζωή στη νομιμότητα και με «σημαίες» το σωστό, το νόμιμο και τα «πρέπει», τη βγάζουμε σπαρτιάτικα για να πληρώνουμε τις όποιες υποχρεώσεις μας στο καλό μας Κράτος, πάντα εμπρόθεσμα! Και πληρώνουμε με περικοπές ή και με στέρηση βασικών για εμάς και τις οικογένειές μας αγαθών. Να γιατί αισθανόμαστε οργισμένοι για την επιείκεια που επιφυλάσσει το Κράτος μας, πέραν των κακοποιών και των δολοφόνων, στους κατ’ επάγγελμα «μπαταχτσήδες», οι οποίοι οφείλουν εκατομμύρια σκόπιμα γιατί ξέρουν ότι τελικά «θα τα βρουν» με το Κράτος στη ρύθμιση. Μια ρύθμιση που σημαίνει εκπτώσεις οφειλόμενων και αποπληρωμή σε βάθος χρόνου με δόσεις, που φτάνουν μέχρι και τις 100(!), δηλαδή σε βάθος σχεδόν δεκαετίας!… («Νέο πακέτο ρυθμίσεων για τους «στρατηγικούς οφειλέτες»» άκουσα πρόσφατα σε πρωινό Δελτίο Ειδήσεων!!…)
Ένα Κράτος που επιβραβεύει τελικά τους ασυνεπείς. Γιατί, το έλλειμμα ρευστού που έχει δημιουργηθεί στα άδεια του ταμεία εξ αιτίας τους, το φορτώνει στους συνεπείς που καλούνται πάντα να το καλύψουν από το υστέρημά τους! Αυτό θα πει Κράτος Δικαίου…
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
