Η Βοβούσα, το ανατολικότερο από τα χωριά του Ζαγορίου, αποτελεί την αφετηρία για πολλές ενδιαφέρουσες αναβάσεις και πεζοπορίες. Οι περισσότερες από αυτές αφορούν τη Βάλια Κάλντα και τους ορεινούς σχηματισμούς γύρω από αυτές με γνωστότερα εκείνα που οδηγούν στην κορυφή Αυγό και στον πυρήνα της Βάλια Κάλντα ακολουθώντας το Αρκουδόρεμα. Υπάρχουν όμως και μονοπάτια μεγάλων αποστάσεων που οδηγούν ση Λάιστα και στο Δίστρατο.
Οι δικοί μας στόχοι ήταν διαφορετικοί, έξω από τα συνηθισμένα το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου.
Με αφετηρία το Ορειβατικό Καταφύγιο της Βοβούσας προγραμματίσαμε για το Σάββατο την ανάβαση στην Τσούκα Ζίνα, μια μάλλον άγνωστη κορυφή του ορεινού όγκου που λέγεται Κουκουρούντζος. Αυτός συνδέει την οροσειρά της Τύμφης με την Τσούκα Ρόσα και τις υπόλοιπες κορυφές γύρω από τη Βάλια Κάλντα.
Η κορυφή είναι ορατή από παντού αλλά το μονοπάτι αόρατο, αφού η πλαγιά είναι πυκνά δασωμένη. Ελάχιστες και οι πληροφορίες γι αυτήν, καθώς δεν αποτελεί συχνό στόχο. Ψάχνοντας και ελπίζοντας, επιχειρούμε την ανάβαση από τον αυχένα που συνδέει τη Βοβούσα με το Φλαμπουράρι.
Ανηφορίζουμε απότομα στην πλαγιά, δεξιά από χαρακτηριστικό κτίσμα. Ένα κόκκινο σημάδι, μια κορδέλα και στη συνέχεια τίποτε. Το θέμα είναι να κρατηθούμε πάνω στη ράχη ανηφορίζοντας, πράγμα καθόλου εύκολο, αφού παλιές και νιόφυτες οξιές σχηματίζουν πλέγμα αδιαπέραστο κατά τόπους.
Δεξιά και χαμηλότερα υπάρχει φαρδύ μονοπάτι αλλά καθώς δεν κερδίζει ύψος, γρήγορα το αφήνουμε για να ανεβούμε ψηλότερα. Ένα μικρό ξέφωτο, ένα δεύτερο και η πλαγιά γίνεται πετρώδης, απόκρημνη και κάπως επικίνδυνη σιμώνοντας στην άκρη της.
Η κορυφή, απομονωμένη και ψηλότερη από τις γειτονικές της προσφέρει απλόχερα τη θέα προς την Τύμφη και την Τραπεζίτσα αλλά και τις γειτονικές κορυφές Αυγό και Τσούκα Ρόσα. Ένα τσίγκινο προσκυνητάρι (κάποιος χάθηκε εδώ;) ένας διαβρωμένο κολωνάκι και ελάχιστος ο χώρος για να σταθούμε. Αυτή είναι η κορυφή στα 1827 μέτρα υψόμετρο. Μιάμιση ώρα πορεία μέχρι εδώ.
Επιστρέφουμε από την ίδια διαδρομή για να περάσουμε το απόγευμα στον φιλόξενο χώρο του καταφυγίου μαζί με δεκάδες άλλους κατασκηνωτές.
Το βράδυ στη Βοβούσα για τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ που διαρκεί από τις 19 Ιουλίου μέχρι τις 9 Αυγούστου.
Με το χάραμα της Κυριακής, αφού στεγνώσουμε πρόχειρα τις σκηνές που στάζουν από την υγρασία οδηγούμε ως τον αυχένα της «Τίζας» ανάμεσα στη Βοβούσα και στο Περιβόλι σε υψόμετρο 1540 μ. από εδώ αρχίζουμε τη μακρά πορεία κατά μήκος της κορυφογραμμής στην αγκαλιά της οποίας είναι κτισμένα τα δυο χωριά.
Άλλο βουνό ετούτο εδώ. Απογυμνωμένο σχεδόν, σκούρα καφεκίτρινα χρώματα και πράσινα μαύρα των ηφαιστείων όπως όλα τα βουνά γύρω από τη Βάλια Κάλντα. Μεγάλη πορεία 11 χιλιομέτρων αλλά εύκολη σχετικά χωρίς σημαντικά ανεβοκατεβάσματα αν εξαιρέσουμε αυτή που κατεβαίνει στον χωματόδρομο που οδηγεί στην Αβδέλα χωρίζοντας στα δυο το βουνό. Έχουμε τώρα μπροστά μας το υψηλότερο τμήμα του και μια επίπονη ανάβαση 250 περίπου μέτρων μέχρι τη ράχη του Κολέου. Από εδώ και πέρα μόνον καστανά λιθάρια, υπολείμματα της δράσης παγετώνων και ρόμπολα κατακείμμενα ή όρθια σκέλεθρα – σουρεαλιστικές μορφές. Κάτω δεξιά, πολύ χαμηλότερα τα σπίτια της Αβδέλας.
Βαδίζουμε και πάμε. Σε υψόμετρα λίγο πάνω από τα 1800 μέτρα. Μεσημέριασε, ο ήλιος είναι ψηλά, ευτυχώς φυσάει βοριαδάκι. Αντίκρυ μας η ολοστρόγγυλη Βασιλίτσα, κίτρινη και καφετιά με πράσινα μπαλώματα. Από αυτήν έρχεται το διεθνές μονοπάτι Ε6 που ακολουθούμε ως το χωριό. Είναι το ομορφότερο τμήμα της διαδρομή. Μαυρόπευκα και φτέρες, χρώματα πράσινα κίτρινα λαμπερά.
Φτάνουμε στην πλατεία του χωριού μετά από 4.30’ συνολικής πορείας. Κάτω από τα πλατάνια κόσμος πολύς με τα καλά κυριακάτικά του ρούχα, ένα άλλου είδος βουητό μετά από αυτό του ανέμου των κορυφών.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
