Ενα σπάνιο και πλούσιο φωτογραφικό λεύκωμα από τη μονή του Μεγάλου Μετεώρου κατά την περίοδο 1961-1973 κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Το βιβλίο του ιερομονάχου Ιουστίνου έχει τίτλο «Μεγάλο Μετέωρο, Η εποχή της αναγέννησης», είναι πολυσέλιδο (εκ 350 σελίδων) και αποτελείται από δύο μέρη:
Α) Πρόσωπα του Μεγάλου Μετεώρου (1961-1973) και
Β) Εξερευνώντας εγκαταλελειμμένα ασκηταριά.
Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται η εγκατάσταση του γέροντα Αιμιλιανού ως ηγουμένου στο Μεγάλο Μετέωρο και η σταδιακή δημιουργία της μοναστικής αδελφότητας, η οποία εν συνεχεία επάνδρωσε την αγιορειτική μονή Σιμωνόπετρας.
Η προσωπικότητα του γέροντα Αιμιλιανού και η παρουσία της νέας αδελφότητας αποτέλεσαν πόλο έλξης για όσους είχαν ενδιαφέρον για τον μοναχισμό και την εμπειρική θεολογία, από τον εκκλησιαστικό χώρο, τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού.
Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται δεκαπέντε ασκηταριά της περιοχής των Μετεώρων, στα οποία, οι νέοι τότε μοναχοί του Μεγάλου Μετεώρου, αναζήτησαν ίχνη μοναστικής ζωής και τεκμήρια της άγνωστης ιστορίας τους. Τα ευρήματα ήταν άξια μελέτης, ενώ αποτελούν σημαντικό πεδίο για έρευνα.
Οι εκπλήξεις ήταν πολλές, αλλά εξίσου εκπληκτικοί ήταν και οι τρόποι με τους οποίους αναρριχήθηκαν σε ασκηταριά που για αιώνες ήταν έρημα.
Τα δύο μέρη της έκδοσης συνδέονται εσωτερικά μέσω των προσώπων που διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην αναγέννηση της μοναχικής ζωής του Μεγάλου Μετεώρου. Επιπλέον η έννοια της αναγέννησης αποκαλύπτεται μέσα από ένα ευρύ φάσμα εκδηλώσεών της, όπως ο καθένας θα μπορέσει να αντιληφθεί κατά τη περιήγησή του στο βιβλίο αυτό.
Τέλος, από φωτογραφικής άποψης, το λεύκωμα προσελκύει το ενδιαφέρον για τον διάλογο μεταξύ των ιστορικών (ασπρόμαυρων) και των σύγχρονων (έγχρωμων) φωτογραφιών, προκειμένου να διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και το αδιάλειπτο της αφήγησης.
Πέραν από την παρέλαση των προσώπων, η οποία έχει, εν μέρει, τεκμηριωτικό χαρακτήρα, η αποτύπωση του φυσικού τοπίου και οι επιλογές στις γωνίες λήψης, αναδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του τόπου και των ασκηταριών, αλλά και παραπέμπουν στην εποχή, στην οποία οι μετεωρίτικοι βράχοι και τα μοναστικά ιδρύματα έφεραν ακόμα έντονα τις μνήμες του βυζαντινού παρελθόντος, αλλά και το βάρος της πολυχρόνιας φθοράς.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα Στοιχεία Μοναχολογίου (1961-1973), τα οποία παραθέτονται στο τέλος του βιβλίου και αφορούν στα βιογραφικά των μοναχών δοκίμων του Μεγάλου Μετεώρου κατά την περίοδο εκείνη με αναφορά στο κοσμικό και μοναχικό όνομα.
Στον πρόλογο του βιβλίου ο Αρχιμανδρίτης Ελισαίος αναφέρει τα εξής:
«Πάνω από πενήντα χρόνια πέρασαν από τότε που μία ομάδα νέων μοναχών και δοκίμων άφησε το Μεγάλο Μετέωρο της Θεσσαλίας για να ανεβεί στο ”Μεγάλο Μετέωρο” του Άθω. Όλοι μας, καταγόμενοι από την ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων και έχοντας γεννηθεί πνευματικά στα Μετέωρα από τον μακαριστό μας γέροντα Αιμιλιανό, τον ακολουθήσαμε στη μετοίκιση στο Άγιον Όρος, όπως πριν περίπου 650 χρόνια, ο θεμελιωτής του μετεωρίτικου μοναχισμού, όσιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, ακολούθησε τον γέροντά του Γρηγόριο τον Βυζάντιο, φεύγοντας από το Άγιον Όρος για τα Μετέωρα. Ήταν μια, κατά κάποιον τρόπο, ανεπίγνωστη επιστροφή του ”δανείου”. Αναχωρούσαμε από τη Μονή της Μεταμόρφωσης για να φθάσουμε στο Όρος της Μεταμόρφωσης».
Και συνεχίζει:
«Επιθυμώντας να συγκεντρώσουμε και να αποκρυσταλλώσουμε τις μνήμες μας, προέκυψε το παρόν λεύκωμα φωτογραφιών, καθότι, όπως αναφέρει και γνωστός συγγραφέας, η μνήμη δεν παίρνει ταινίες, αλλά φωτογραφίες. Πρωτεύουσα θέση κατέχουν προφανώς τα πρόσωπα με τα οποία συνδεθήκαμε• οι πνευματικοί μας ποδηγέτες, οι φίλοι και οι επισκέπτες της μονής, οι εργαζόμενοι στη μονή, που μας συμπαραστάθηκαν στην πρωτόγνωρη ζωή που επιλέγαμε, και βεβαίως τα ίδια τα μέλη της μετέπειτα αδελφότητας, τα οποία εμφανίζονται αρχικά ως επισκέπτες και πνευματικά παιδιά του γέροντα Αιμιλιανού και στη συνέχεια ως μόνιμα μέλη της μετεωρίτικης οικογένειας».
«Η έκδοση του παρόντος λευκώματος αποτελεί καρπό ενός συναρπαστικού ταξιδιού πέντε δεκαετιών. Στην ελκυστική αυτή πορεία συμμετείχαμε όλοι, ο καθένας με τα μέσα που διέθετε, τον τρόπο και τη διάθεσή του. Ιδιαίτερο όμως κόπο, έρευνα, επιμέλεια, νυχθήμερη διακονία και αγάπη για την ολοκλήρωσή του κατέβαλαν οι υπεύθυνοι της ”Μετεωρίτικης Βιβλιοθήκης”, ιερομόναχος Ιουστίνος και μοναχός Νήφων. Το αποτέλεσμα τους άμειψε. Μαζί με τον πατρικό έπαινο, η ευλογία του γέροντος Αιμιλιανού και των Μετεωριτών αγίων να είναι μόνιμος πλοηγός τους. Όταν ρώτησαν τον Γέροντα Αιμιλιανό τι ήταν γι’ αυτόν το Μετέωρο, απάντησε: Το Μετέωρο είναι η ζωή μου. Και εμείς, με τη σειρά μας, θα συμπληρώναμε αντιστοίχως: και αυτός η ζωή μας», καταλήγει ο Αρχιμ. Ελισαίος.
Τη γενική επιμέλεια του βιβλίου έχει ο μοναχός Νήφων.
Πρόκειται για μία έκδοση της Μετεωρίτικης Βιβλιοθήκης, που διατίθεται από το ηλεκτρονικό κατάστημα «Μοναστηριακά».
