ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Τριγγία ονομάζεται η ψηλότερη κορυφή (2.204 μέτρα) του ορεινού όγκου της Νοτίου Πίνδου, ο οποίος περικλείεται από τα χωριά Κρανιά, Παλαιοχώρι, Κλεινός, Αμάραντος, Στεφάνι και τον συνοικισμό της Κρανιάς, τα Δολιανά.
Άλλες κοντινές κορυφές είναι: Δίκορφο (ή Μπισιρτσιάου) 2.096 μ., Γκιώναλη (πλαγιά ή Πύργια) 1913 μ., Κακούρενα 2.027 μ., Κορυφή (Πιτσιλούς) 1.917 μ., Μπερετούλα, Μουντζέλος (Κορφούλα) 1.800 μέτρα.
Μετά την πεζοπορία που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κρανιάς στο ελατοδασος της Κρανιάς, διοργανώθηκε άλλη μια ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή της Κρανιάς και της περιοχής, την Τριγγία.
Σε κάποιο σημείο αφήσαμε τα αυτοκίνητα και συνεχίσαμε με τα πόδια. Μπροστά μας και αριστερά έστεκε αγέρωχη η κορυφογραμμή της Τριγγίας. Απέναντι ζήλευαν οι κορυφές Κάλτσα, Χαλικόβουνο, Μυρμήγκι και Δίκορφο, που δεν πήγαμε σ’ αυτές.
Ένα κοπάδι προβάτων ανέβαινε βοσκώντας στην πλαγιά πάνω από την πηγή «Μούμα» που το νερό της παλαιότερα μετέφεραν με αυλάκι οι Κρανιώτες και πότιζαν κήπους και χωράφια. Ένα άλλο κατέβαινε από την κορυφή της Τριγγίας προς τη θέση “Πατήρ”. Ένα κοπάδι γελάδια λιάζονταν σε μια ράχη.
Φθάνοντας στη βάση της ορθοπλαγιάς, της Τριγγίας, ακολουθήσαμε το μονοπάτι που τη διασχίζει κατά μήκος, το οποίο και σηματοδότησα. Ανηφορήσαμε για λίγο στην κόψη μιας ράχης και αφού περάσαμε τους πέτρινους πύργους, που βοσκοί με ξερολιθιά έκτισαν και από μακριά φαίνονται σαν όρθιοι άνθρωποι, φτάσαμε στην κορυφή.
Είδαμε το Παλαιοχώρι, την Αηδόνα, τη Γλυκομηλιά, την Καλαμπάκα και τα Μετέωρα. Επίσης πολλές κοντινές και μακρινές βουνοκορφές.
Στο Τριγωνομετρικό Σημείο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού είδαμε την πινακίδα που γράφει: «Κορυφή Τριγγία υψόμετρο 2.204 μέτρα – Πολιτιστικός Σύλλογος Κρανιάς». Στο βιβλίο κορυφής που τοποθέτησε το 2013 ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κρανιάς και ο ΣΠΟΡ Τρικάλων γράψαμε εντυπώσεις και τα ονόματά μας. Αλλάξαμε τη χρονολογία που είναι γραμμένη στον λάκκο με πέτρες και το «ΚΡΑΝΙΑ 2018» το κάναμε «ΚΡΑΝΙΑ 2019» και επειδή είχαμε όρεξη γράψαμε και το “ΚΡΑΝΙΑ 2020” για του χρόνου.
Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής από την ίδια διαδρομή. Κάτω είδαμε τα Δολιανά και το Στεφάνι και τη λεκάνη του Ασπροποτάμου.
Ήταν μια ωραία και όχι αρκετά κουραστική ανάβαση.
Πάντα Ψηλά!
Πάω στοίχημα την κοτρόνα στην κορυφή του τσιογκανοκοκορίκου την τοποθέτησε ο ΙΨ!!!!!!!
Αληθινά ευλογημένοι άνθρωποι, όσοι συμμετείχαμε στην πεζοπορία και ανάβαση στην Τριγγία. “Ήρα τους οφθαλμούς μου εις τα όρη…” (έρχεται στο μυαλό ο ψαλμός του Δαυίδ) και …άνοιξαν
όχι μόνο οι οφθαλμοί μας αλλά και οι καρδιές μας, άνοιξε κι ο νους μας μέσα στην τόση απεραντωσιά του κόσμου. Κορυφές, κοιλάδες, βελάσματα, τσομπανηδες, έλατο, λιβάδια, αγριολούλουδα αλλά και κέφι, ενθουσιασμός, οργάνωση (μπράβο σε όσους επιμελούνται τη σήμανση) μαζί με τα…απαραίτητα απρόοπτα που είναι σαν το αλάτι στο φαγητό! Ευχαριστώ προσωπικά τον ΙΨ που η αγάπη του για τον τόπο και την πεζοπορία διδάσκει έμπρακτα και κινητοποιεί τους νεώτερους, Κρανιώτες και μη. Κι αυτή η αγάπη καλό είναι να αναγνωρίζεται, να λαμβάνεται υπόψη και να υποστηρίζεται. Πάντα ψηλά!