Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής δισκογραφίας είναι δανεικό από την ξένη. Από την Ανατολή τακτικοί χορηγοί υπήρξαν οι γείτονές μας, αλλά και το Bollywood − θυμίζουμε πως τη δεκαετία του ’50 τα «Τραγούδια της Ναργκίς» έγιναν ανάρπαστα στην ελληνική εκδοχή τους. Από τη Δύση, τη μερίδα του λέοντος κατέχει η Ιταλία. Αφενός μοιραζόμαστε το μεσογειακό ταμπεραμέντο, αφετέρου στην μπαλάντα την ερωτική δεν έχουν αντίπαλο, είμαστε κι εμείς ερωτιάρης ως λαός, ε, δεν ήθελε πολύ για να γίνει ο γάμος. Ωστόσο, κατά καιρούς οι Έλληνες καλλιτέχνες δεν έχουν διστάσει να διασκευάσουν και αγγλόφωνες ποπ και ροκ επιτυχίες. Οι Olympians σχεδόν χρωστούν την καριέρα τους σε αυτή την πρακτική, ενώ στα ’80s είχαμε μια έκρηξη σχετικών εγχειρημάτων, με δίσκους όπως τα «Δέκα Δεκάρια» ή τα «Χρόνια της Σιωπής» του Τάκη Αντωνιάδη. Το αποτέλεσμα κάποιες φορές είναι ανέλπιστα καλό, άλλες πάλι σε κάνει να μην πιστεύεις στ’ αυτιά σου. Παρακάτω συγκεντρώσαμε επτά χαρακτηριστικές περιπτώσεις διασκευών από τις δεύτερες. Σας προειδοποιούμε πως πατάτε το play αποκλειστικά με δική σας ευθύνη.
Yazoo – Don’t Go → Πλάτων – Έτσι είναι η ζωή μου
O δίσκος «Upstair at Eric’s» των Yazoo είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ηλεκτρονικής σκηνής των ’80s με κάμποσες εξαιρετικές στιγμές, όπως η synthpop ρομαντζάδα του «Only You» ή το στοιχειωτικό μοιρολόι του «Winter Kills». Γνωστότερο τραγούδι του δίσκου είναι το «Don’t Go», που στη χώρα μας έχουμε αγαπήσει τα τελευταία χρόνια στην bossa nova διασκευή του από τους Nouvelle Vague. Πολλά χρόνια πριν από τους Γάλλους όμως, ένας ομοεθνής μας, ο Πλάτων −μια λέξη, όπως «Μαντόνα»−, είχε αναμετρηθεί μαζί του στον προσωπικό του δίσκο που έφερε τον τίτλο… «Τσιριμπί».
Wham! – Careless Whisper → Θέμης Αδαμαντίδης – Aκόμα σ’ αγαπώ
Το «Careless Whisper» του Τζορτζ Μάικλ είναι ένας ύμνος των ερωτευμένων. Σκεφτείτε πόσες φορές, ως νέος, έχετε πατήσει άγαρμπα τα πόδια της/του παρτενέρ σας στη προσπάθειά σας να έρθετε ακόμα πιο κοντά, καθώς το χορεύατε. Το 1987 ο Θέμης Αδαμαντίδης, αυτός ο μεγάλος λαϊκός βάρδος του έρωτα, μετέφερε το τραγούδι στην ελληνική γλώσσα. Ομολογουμένως δεν ξεκινά άσχημα, στο ρεφρέν όμως, που μπαίνουν και τα backing vocals, αυτό που ακούγεται ταιριάζει περισσότερο σε πάλκο παρά σε σαλόνι εφηβικού πάρτι.
https://youtu.be/P0rCiSol6bk
Alpha Blondy – Sebe Allah Y’e → Ελένη Δήμου – Δεν με χαλάει
Τo «Sebe Allah Y’e» του Alpha Blondy θα το έχετε ακούσει κατά καιρούς σε beach bars όπου παίζει μουσική τύπος με ράστα και ύποπτο χαμόγελο. Το 2006 η Ελένη Δήμου θα κάνει έναν καλοκαιρινό δίσκο με ουκ ολίγες διασκευές γνώριμων ξένων μελωδιών, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές και το παραπάνω άσμα. Ο τίτλος του, «Δεν με χαλάει», και επειδή δεν έδενε καλά ο στίχος με τη μελωδία, η αγαπημένη αοιδός θα τραγουδήσει «δεν με χάλαει, δεν με χάλαει, λέει», τονίζοντας το ρήμα στην προπαραλήγουσα.
Sting – Αn Englishman in New York → Σώτης Βολάνης – Εξωγήινος
Ο Σώτης Βολάνης τραγουδά Sting. Αυτό. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει εναλλακτικό τίτλο «Αμανέλιεν».
Frank Sinatra – My Way → Γιάννης Πουλόπουλος – Ο άνθρωπός μου
Το «Μy Way» είναι ένας από τους θεμελιώδεις τίτλους του αμερικανικού songbook, ένα τραγούδι εξομολόγησης και αυτοκριτικής. Η πρόζα του θα μπορούσε να απευθύνεται τόσο σε ένα στάδιο ογδόντα χιλιάδων θεατών, όσο και στο είδωλό σου στον καθρέφτη. Θα είναι δε συνδεδεμένο αιώνια με την προσωπικότητα και τη βελούδινη φωνή του Σινάτρα, κι ας το έχουμε ακούσει στο μεταξύ από δεκάδες άλλους καλλιτέχνες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιάννης Πουλόπουλος, ίσως το πλησιέστερο που έχουμε σε crooner στα μέρη μας μετά τον Γιάννη Πάριο. Μόνο που σε αυτή του την ελληνική του εκδοχή το «My Way» έχει μεταμορφωθεί σε έντεχνο καψουροτράγουδο.
Nick Cave feat. Kylie Minogue – Where the wild roses grow → Μελίνα Κανά, Διονύσης Τσακνής – Γλυκιά Φυλακή
Στον δίσκο «Rock of My soul» του δεξιοτέχνη της κιθάρας Παναγιώτη Μάργαρη ο νυν πρόεδρος της ΕΡΤ πιάνει τη διασημότερη murder ballad του Νικ Κέιβ και της αλλάζει τα φώτα. Πατήστε το play και θα νιώσετε σαν να βρίσκεστε σε συνεδρία think tank της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ που μόλις τελείωσε, οπότε και βγαίνουν οι κιθάρες και αρχίζουν όλοι να ασχολούνται με τον πραγματικό λόγο για τον οποίο βρεθήκαν εκεί εξαρχής.
The Cure – In between days → ΚοZμάς – Γιουρούσι
«Πιο εύκολα βρίσκεις πλούσιο στον Παράδεισο, παρά ευφορική μελωδία σε δίσκο των Cure» λέει μια παλιά ιουδαϊκή παροιμία. Πρόκειται για κακεντρέχεια φυσικά, έχουν και τέτοιες οι Cure, με πρώτη και γνωστότερη το «Friday I’m in love» που βλέπετε κάθε Παρασκευή στο newsfeed σας στο Facebook − γιατί άμα δεν ποστάρει κάποιος το «Friday I’m in love» την Παρασκευή, δεν θα έρθει ποτέ το Σαββατοκύριακο, όλοι το ξέρουν. Η αμέσως πιο δημοφιλής είναι το «In between days», το οποίο αοιδός ονόματι ΚοΖμάς διασκεύασε στα ελληνικά με ευφάνταστους στίχους, όπως το «μωρό μου, θα ‘ρθει και θα σε πάρει το τεκνό από το Χαϊδάρι, το Χαϊδάρι δεν είναι κανένα γιουρούσι σαν την Κηφισιά και το Μαρούσι». Το εν λόγω άσμα, μαζί με άλλους, ανάλογους «θησαυρούς» της ελληνικής δισκογραφίας, μπορείτε να απολαύσετε στο κανάλι του YouTube Σύλλογος Φίλων Κακής Μουσικής.
Πηγή: www.lifo.gr
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
