Η ζωή της Εκκλησίας δεν σταματά, όπως και η θεολογική σκέψη, η οποία αναπροσαρμόζεται, χωρίς να χάνει την ουσία και τη φύση της, ανάλογα με τους καιρούς που διανύουμε και τις προκλήσεις αυτών των καιρών. Τα ποιμαντικά προβλήματα, όπως κι εκείνες που εμφορούνται εκκλησιαστικής, εκκλησιολογικής και κανονικής φύσεως, δεν θα πάψουν ποτέ να δημιουργούνται και να αναζητούν τη λύση τους στην ορθόδοξη θεολογία και ζωή της Εκκλησίας.
Είναι αλήθεια πως ενώ υπήρχε μία μεγάλη γκάμα θεμάτων, τα οποία διαμορφώθηκαν από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι το 2016, εντούτοις ο αριθμός τους μειώθηκε. Φλέγοντα ζητήματα που απασχολούσαν την Εκκλησία και τον κόσμο, την θεολογία και την ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας, αφαιρέθηκαν και φτάσαμε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο με έξι μόνο θέματα. Βέβαια, κι αυτά δεν είναι ελάσσονος σημασίας και σπουδαιότητας, όμως τα θέματα αυτά δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο των αναγκών της σύγχρονης εποχής και κοινωνίας. Έτσι, φαίνεται η Εκκλησία να έχει μείνει πίσω από τις εξελίξεις και δυστυχώς κάποιες φορές, αν όχι πλείστες, να παρακολουθεί τις εξελίξεις αδυνατώντας να αναπτύξει εκείνα τα υγιή αντανακλαστικά που χρειάζονται για να αποτυπώσει την αλήθεια του ευαγγελίου, των Πατέρων και της ιεράς παράδοσης με τρόπο μοναδικό, αυθεντικό, ανεπανάληπτο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, με ένα άρθρο του που τιτλοφορείται ‘’Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Θεματολογία προβληματισμοί’’ [1], έρχεται να ταράξει τα νερά και να υπενθυμίσει πως χρειάζεται περισσότερη τόλμη σε μία επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο [2]. Στο άρθρο του υπενθυμίζει τα θέματα που αφαιρέθηκαν από τις διεργασίες που σημειώθηκαν προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο από τις αρχές του 20ου αιώνα. Μερικά από τα θέματα ήταν και τα εξής: α) Το ζήτημα του κοινού ημερολογίου, β) ο δεύτερος γάμος των χηρευσάντων κληρικών, γ) το όριο ηλικίας των ποιμεναρχών, δ) η εξωτερική περιβολή των κληρικών, ε) η καθιέρωση ομοιόμορφου τρόπου εισδοχής στην Ορθόδοξη Εκκλησία των ετεροδόξων χριστιανών μεταστρεφομένων, στ) η ανακατανομή των λειτουργικών περικοπών στη λατρεία της Εκκλησίας, ζ) η αναπροσαρμογή των περί νηστείας εκκλησιαστικών διατάξεων, συμφώνως προς τις απαιτήσεις της συγχρόνου εποχής, η) η τήρηση των όρων των ιδρυτικών Τόμων των κατά τόπους αυτοκεφάλων και αυτόνομων Εκκλησιών, θ) ο τρόπος κατατάξεως αγίων στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ι) η καύση των νεκρών, ια) η πληρέστερη συμμετοχή των λαϊκών στη λατρεία της Εκκλησίας, ιβ) το Αυτοκέφαλο και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού.
(συνεχίζεται)
Υποσημειώσεις:
[1] Ελπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη, Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Θεματολογία -προβληματισμοί. Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα. Πρακτικά 8ου Διεθνούς Συνεδρίου Ορθοδόξου Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 21-25 Μαΐου 2018, Τόμος Α’, Θεσσαλονίκη 2021, σσ. 71-82.
[2] Πρβλ. Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Δ. Παπαθωμά, Από την πραγματοποιηθείσα Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης (2016) σε μια επόμενη ομόλογη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Εκκλησιο-κανονικές και ανθρωπολογικές/βιο-οντολογικές προκλήσεις. Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα. Πρακτικά 8ου Διεθνούς Συνεδρίου Ορθοδόξου Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 21-25 Μαΐου 2018, Τόμος Α’, Θεσσαλονίκη 2021, σσ. 554-555: ‘’Να, λοιπόν, ένα πρώτιστος κύριος και βασικός λόγος να οραματιζόμαστε ήδη από τώρα μία δίπρακτη Σύνοδο, με Β’ πράξη μία επόμενη Β’ Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μάλιστα άμεσα, η οποία θα συμπληρώσει τα ανέγγιχτα εκκλησιο-κανονικά προβλήματα της προπερσινής Α’ Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και θα επιληφθεί των νέο-προκυψάντων ανθρωπολογικών και βιο-οντολογικών ζητημάτων’’.
Πρεσβύτερος Ηρακλής Φίλιος (θεολόγος, βαλκανιολόγος)
Εφημέριος Διάβας Ι.Μ. Σταγών & Μετεώρων
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
