Το βράδυ του Σαββάτου, 9 Αυγούστου 2025, πραγματοποιήθηκε η ετήσια συναυλία «Βίρβεια 2025» στην κεντρική πλατεία, «Μεσοχώρι» της Κρανιάς Ασπροποτάμου.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ
Την εκδήλωση προγραμμάτισε και πραγματοποίησε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κρανιάς και βοήθησαν η Περιφέρεια Θεσσαλίας, η Αντιπεριφέρεια Τρικάλων και ο Δήμος Μετεώρων. (Τί δουλειά έχει και η Κρανιά με τον Δήμο Μετεώρων, είναι άλλη πονεμένη ιστορία).
Η Πρόεδρος του Συλλόγου, Φανή Σμιξιώτη-Μποντίλα, ευχαρίστησε τον κόσμο που παραβρέθηκε, τόνισε ότι η Κρανιά αποτελεί πλέον μαρτυρικό χωριό, προσφώνησε τους επισήμους, (θα τους δείτε στις φωτογραφίες) και ανέφερε όσους επισήμους έστειλαν χαιρετίσματα. («Μούλτι χιριτίσματι ντι λα Κόρνου», που γράφει και η Μαρούλα Κλιάφα σε βιβλίο της).
Η κ. Ντάντου αναφέρθηκε με λίγα λόγια στον γνωστό Κρανιώτη στιχουργό και ποιητή Κώστα Βίρβο.
Στη συνέχεια η λαϊκή ορχήστρα απέδωσε μερικά από τα πολλά τραγούδια του Κώστα Βίρβου. Όταν ακούστηκε το: «Μα εγώ δε ζω γονατιστός είμαι της γερακίνας γιός…», πετάχτηκε ο Γιώργος Ματσός και χόρεψε γονατιστός.
Στο τέλος η ορχήστρα για αποχαιρετισμό θέλησε να παίξει ένα δημοτικό τραγούδι του Κρανιώτη μεγάλου στιχουργού που έχει τίτλο «Στης Κρανιάς το πανηγύρι». Είναι η πρώτη φορά που ακούστηκε από ορχήστρα ζωντανά αυτό το τραγούδι. Ο Κ. Βίρβος κυκλοφόρησε για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρανιάς ένα CD με δημοτικά-λαογραφικά τραγούδια. Την ενορχήστρωση έχει κάνει ο γνωστός συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος. Τίτλος του CD είναι «Πράσινα βουνά και χρυσαφένιοι κάμποι».
Μόλις άρχισε η ορχήστρα να παίζει το τραγούδι, παρέσυρα την Πρόεδρο και άλλα άτομα να χορέψουν. Μέχρι και… «τραγουδιστής» έγινα! Αυτό ήταν. Μετά ξεσηκώθηκε ο κόσμος και άρχισε να χορεύει δημοτικά τραγούδια. Η ορχήστρα από λαϊκή έγινε δημοτική και το κέφι ανέβηκε στα ύψη.
Και του χρόνου! Καλή Παναγιά!
Υ.Γ. 1) Την μεγαλύτερη πλατεία του χωριού την φωτίζουν 3 (τρεις) «γκαζόλαμπες». Το φως παντού του Δημάρχου δεν έφτασε στην Κρανιά. Είναι ο δρόμος χαλασμένος και δεν περνάει το φως.
Υ.Γ. 2) Είναι ντροπή χωριό με πάνω από 2.000 κατοίκους να μην αγκαλιάσει την εκδήλωση του Συλλόγου και να μην γεμίσει ασφυκτικά την πλατεία. Έτσι είναι, όταν οι μισοί κάθονται στα μαγαζιά της πλατείας τρων και πίνουν και βλέπουν αφ’ υψηλού τους υπόλοιπους και την ορχήστρα. Έτσι, δεν γίνεται χωριό. Μπορούσαν να φάνε μετά.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
