Το θέατρο, ως πολιτιστικό αγαθό, έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει πολύπλευρα στην εκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών ειδικά στο δημοτικό και το γυμνάσιο. Οι θεατρικές τεχνικές δημιουργούν πολιτιστικές γέφυρες ανάμεσα σε δύο «κόσμους» τον κόσμο της επιστήμης και τον κόσμο της τέχνης μέσα και έξω από το σχολείο για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ταυτόχρονα, (Σέρογλου 2006, Papadopoulos & Seroglou 2007).
Όμως οι θεατρικές δραστηριότητες στο σχολείο είναι και μεμονωμένες και ελλιπείς με εκλεκτική μονομέρεια συνήθως στις εθνικές και θρησκευτικές γιορτές ως ιδεολογικός φορέας της πολυσυζητημένης απόκτησης εθνικής συνείδησης. Σε μέρη δε, που βρίσκονται μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, τα παιδιά σπάνια βλέπουν θέατρο (κι αυτό αμφισβητούμενης ποιότητας), με αποτέλεσμα τη δημιουργία στερεοτύπων, που τόσο τροφοδοτούνται με αυτά, στη μικρή οθόνη. Είναι αναγκαιότητα λοιπόν τα παιδιά να έλθουν σε επαφή με την τέχνη ώστε να αναπτύξουν τη φαντασία , τη δημιουργικότητα και την αισθητική τους. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Και αφού δεν πηγαίνει ο Μωάμεθ (Αναλυτικό πρόγραμμα) στο βουνό (τέχνη), πηγαίνει το βουνό (=τέχνη) για μέσου της Αντονέλλας Χήρα να προσεγγίσει τις φυσικές επιστήμες.
Μια θεατρική παράσταση στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικάλων που θέλει να δώσει ερεθίσματα και το έναυσμα στους μικρούς μαθητές να προσεγγίσουν και ναι, να αγαπήσουν τελικά ένα δύσκολο γνωστικό αντικείμενο τις φυσικές επιστήμες. Ο παιγνιώδης τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται πειράματα χημείας και φυσικής πάνω στη θεατρική σκηνή καθηλώνει τους μικρούς μαθητές. Υπεύθυνοι για αυτή την προσέγγιση η συγκρουσιακή σχέση του Dr. Βιτριόλη Βραχυκύκλωμα με τον νεαρό βοηθό Φουσκάλιο Μπουρμπουλήθρα. Ο Φουσκάλιος Μπουρμπουλήθρας αδιαφορεί για την Επιστήμη μένοντας πιστός στην ασχολία του με τα social (μήπως σας θυμίζει τους μαθητές σας?) , στη συνέχεια όμως τον παρακολουθούμε να εντυπωσιάζεται και να μαγεύεται από την Επιστήμη και τη σύνδεση της με την ίδια τη ζωή και την καθημερινότητα, με οδηγό σε αυτά τα νέα μονοπάτια τον επιστήμονα Dr. Βιτριόλη!
Ο Dr. Βιτριόλης (Στέλιος Στεφάνου) θα προσκαλέσει τον «αντιδραστικό» μαθητή του Φουσκάλιους (Γιώργος Τσιούνης) σε γεύμα με πράσινη ομελέτα (=επιστήμη) χωρίς να παραγνωρίζει τα γευστικά σουβλάκια του πραγματικού κόσμου. Κατορθώνει αυτό που πολλοί εκπαιδευτικοί στο όνομα της καθαρότητας της επιστήμης παραγνωρίζουν. Οι καλοί γνώστες του αντικειμένου, οι σωστοί παιδαγωγοί, οφείλουν να δημιουργούν ρωγμές στις προκαταλήψεις και στερεότυπα της δύσκολης επιστήμης, να δίνουν ερεθίσματα, να κεντρίζουν το ενδιαφέρον ώστε να ανοίγουν παράθυρα στην απόκτηση επιστημονικής σκέψης και ορθού λόγου ειδικά σήμερα σε περιόδους άκρατου ανορθολογισμού.
Και όλα αυτά με τη συνοδεία εξαιρετικής μουσικής από κλασσική μέχρι μπιτ, που δημιουργεί το κατάλληλο ηχόχρωμα συμμετοχής με θρησκευτική προσήλωση αφ’ ενός καθηλώνοντας στα πειραματικά δρώμενα τα παιδιά ή απογειώνοντάς τα αφ’ ετέρου όταν οι πειραματικές συνθήκες το απαιτούν.
Τελικά μια παράσταση που οι συμμετέχοντες παιδιά και δάσκαλοι, ηθοποιοί και συντελεστές με τη μαεστρία της Αντονέλλας περιδιάβηκαν σε δύο κατά πολλούς ασύμπτωτα μονοπάτια. Το μονοπάτι της Επιστήμης και το μονοπάτι της Τέχνης. Ασύμπτωτα? Προφανώς όχι. Διότι και τα δύο συνθέτουν τη λεωφόρο της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Βασίλειος Παππάς – φυσικός
ΥΓ. και οι πίσω από τη σκηνή: Κείμενο Άκυς Μητσούλης. Διασκευή / Σκηνοθεσία Αντονέλλα Χήρα. Σκηνικά Στέργιος Στάμος. Μουσική Γιάννης Αυγερινός. Επιστημονικός συνεργάτης Θανάσης Σπανιάς. Αφίσα / video art Aφροδίτη Ευθυμίου.
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
