Τι είπε στην “Political”, την Παρασκευή 22 Αυγούστου 2025, o Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής του Δ.Π.Θ. και Αναπληρωτής Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΟΠΑΕ Χρίστος Λιάπης για την “τυραννία του διαδικτύου”
Η δικτατορία των likes δεν είναι πλέον μία αφηρημένη έννοια. Είναι μία πραγματικότητα που επηρεάζει εκατομμύρια άτομα στην Ελλάδα και τον κόσμο. Η έκφραση αυτή περιγράφει μια νέα μορφή κοινωνικής πίεσης που καθορίζει πώς γίνεται αποδεκτός ή όχι ένας χρήστης στο διαδίκτυο. Πόσοι δεν έχασαν τη ζωή τους για μία selfie, είτε γιατί δεν εισέπραξαν την αποδοχή που επιζητούσαν, είτε γιατί στην προσπάθειά τους να είναι εντυπωσιακοί παραπάτησαν, έπεσαν σε γκρεμούς, έπεσαν από μπαλκόνια ή ακόμη και από μέσα μαζικής μεταφοράς. Κάθε δημοσίευμα συνοδεύεται από μία “αόρατη” βαθμολογία η οποία μεταφράζεται σε ψυχολογική ικανοποίηση ή απογοήτευση. Η απουσία θετικών αντιδράσεων μπορεί να δημιουργήσει αίσθημα απόρριψης, μειώνοντας την αυτοεκτίμηση του ατόμου και ενισχύοντας τα αρνητικά συναισθήματα.
“Το ψηφιακό σύμπαν εισβάλλει και εθίζει”
Η “Political” επικοινώνησε με τον Επίκουρο Καθηγητή Ψυχιατρικής του Δ.Π.Θ. και Αναπληρωτή Πρόεδρο του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΟΠΑΕ Χρίστο Λιάπη, προκειμένου να μας εξηγήσει τί ακριβώς κρύβεται πίσω από τις υτοκτονίες και τις παραβατικές συμπεριφορές εξαιτίας των social media.
Όπως μας εξηγεί, “η διαδικτυακή επικοινωνία, δια μέσω των ψηφιακών πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης έχει επιφέρει πραγματική επανάσταση στον τρόπο επικοινωνίας, πρόσκτησης πληροφοριών και διασκέδασης του σύγχρονου ανθρώπου, με ιδιαίτερα αυξημένο αντίκτυπο στις νεότερες γεννιές, την ίδια στιγμή που η Πανδημία και οι συνδεόμενες με αυτήν συνθήκες κοινωνικής αποστασιοποίησης και κατ’ οίκον απομόνωσης πολλαπλασίασαν τις σχετικές συνέπειες σε όλες τις ηλικιακές διαστρωματώσεις του κοινωνικού μας ιστού”.
Σύμφωνα με τον κ. Λιάπη, τα ποσταρίσματα αποσκοπούν στη διαδικτυακή αποδοχή και αναγνώριση αλλά και σε σχόλια και στην απόκτηση περισσότερων ακολούθων, διεγείροντας το ντοπαμινεργικό σύστημα ανταμοιβής του ανθρώπινου εγκεφάλου.
“Αυτή η διαδικασία αποτελεί τη βάση των εθιστικών συμπεριφορών και εν προκειμένω, εξηγεί νευροχημικά την ανάπτυξη εθισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ψηφιακό σύμπαν, όμως, όσο και αν τα τελευταία χρόνια, εισβάλλει όλο και πιο ανεξέλεγκτα στην καθημερινότητά μας, θα πρέπει να συμπληρώνει αντί να υπερκαλύπτει την αληθινή ζωή”, τονίζει ο καθηγητής.
“Όμηροι το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού”
“Με το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού να είναι συνδεδεμένο στο διαδίκτυο και με το Facebook να αριθμεί 2,1 δισεκατομμύρια μέλη και 1,7 δισεκατομμύρια καθημερινούς χρήστες, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ανάλυση της σχέσης συγκεκριμένων γνωρισμάτων της προσωπικότητας των χρηστών, με ορισμένα χαρακτηριστικά όχι μόνο του Facebook, αλλά και των υπόλοιπων μέσων κοινωνικής δικτύωσης.”
Μάλιστα, όπως μας ενημερώνει, “Netizens («δικτυϊτές» – πολίτες του διαδικτύου), αντί του citizens (πολίτες), είναι μάλιστα, ο καινούριος όρος που προτάθηκε για την περιγραφή των πολιτών της νέας εποχής. Συγκεκριμένα, διαστάσεις της προσωπικότητας όπως η εξωστρέφεια, η δεκτικότητα και η ανοικτή στάση απέναντι στις νέες εμπειρίες έχουν βρεθεί να σχετίζονται θετικά με τη χρήση των social media, καθώς και με τον χρόνο που το άτομο ξοδεύει σε αυτά και με τον αριθμό των διαδικτυακών του φίλων. Αντίθετα η ικανότητα να είναι κάποιος κοινωνικά ευχάριστος και η ευσυνειδησία φαίνεται να σχετίζονται αρνητικά με τη χρήση των Ιστοτόπων Κοινωνικής Δικτύωσης”.
Ο ναρκισσισμός, το κύριο χαρακτηριστικό
Ο κ. Λιάπης, αναλύοντας τα παθολογικά χαρακτηριστικά των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τονίζει ότι “τα ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας εμφανίζονται στη διεθνή βιβλιογραφία να συνδέονται με αυξημένο ανέβασμα (ποστάρισμα) φωτογραφιών και «τσεκαρισμάτων» τοποθεσίας (check-in), ενώ, σε όλα τα πολιτισμικά πλαίσια, οι εμφανίζοντες ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά χρήστες του Facebook παρουσιάζουν και αυξημένη κοινωνική αλληλεπίδραση και αυτοπαρουσίαση μέσω αυτού, σε σχέση με τους μη εμφανίζοντες ναρκισσιστικά γνωρίσματα χρήστες της συγκεκριμένης πλατφόρμας.
Οι εμφανίζοντες ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας αναζητούν την προσοχή και τον θαυμασμό, προς αύξηση της αυτοεκτίμησής τους. Για τον σκοπό αυτόν επενδύουν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε συχνή διαδικτυακή αυτοπαρουσίαση και κοινωνική αλληλεπίδραση. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε πως υπάρχει υπεραντιπροσώπευση του ναρκισσισμού στα κοινωνικά δίκτυα τα οποία χαρακτηρίζονται παράλληλα -κυρίως το Instagram και το Facebook- από την επικυριαρχία της «Φωτογραφίας» και της «Φωτογραφίας του Προφίλ» (Profile Picture), μιας κατεξοχήν φωτογραφίας εαυτού, η οποία αποτελεί ναρκισσιστική προμετωπίδα αυτο-αντανάκλασης στην ψηφιακή λίμνη της σύγχρονης μυθολογίας των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ένα από τα εφαλτήρια της “δικτατορίας των likes”. Το δε Instagram χαρακτηρίζεται από την παντοκρατορία των φωτογραφιών και δη των αυτο-φωτογραφιών [selfies].
Θα πρέπει, όμως, να τονίσουμε πως όποιος ποστάρει συχνά selfies και επιζητεί τα likes των διαδικτυακών του φίλων σε αυτές ή στα υπόλοιπα ποσταρίσματά του, δεν είναι κατ´ ανάγκη “νάρκισσος”. Ο ψηφιακός ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί, με ή χωρίς τις selfies και τα likes, μια πρώτης τάξεως δυνατότητα αυτορύθμισης των ατόμων με έντονα ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας, καθώς προσφέρεται για να αναπτυχθούν αβαθείς “φιλίες” και ερωτικές σχέσεις, αποτελώντας, ταυτόχρονα, ένα ελεγχόμενο περιβάλλον αυτοπροβολής”.
