«Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό» (ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ)
Η πατρίδα μας περνά τις χειρότερες συμπληγάδες στη νεότερη ιστορία της. Πληγωμένη, ταπεινωμένη, με ναρκωμένη συνείδηση και χωρίς πυξίδα για το μέλλον της, οδηγείται προς την πνευματική, βιολογική και εδαφική της αυτοκαταστροφή.
Πνευματική αυτοκαταστροφή: ο χλευασμός της πίστης και των αξιών που μάς ενώνουν, η καχυποψία απέναντι στον αυτονόητο πατριωτισμό, ο παραγκωνισμός της νομιμοφροσύνης από την ατιμωρησία, η διαστροφή της παιδείας σε χυδαία κιμαδομηχανή, η παραμόρφωση των πολιτικών θεσμών σε ανήθικο θέατρο σκιών – και το χειρότερο: οι νέοι μας να μεγαλώνουν δίχως όνειρα.
Βιολογική αυτοκαταστροφή: να μισείται ο αυτόχθων Έλληνας και η παραδοσιακή του οικογένεια, να χάνουν την ιερότητά τους το φύλο και η τεκνογονία, η οικονομική ανέχεια να συντρίβει τα παιδιά και να ξενιτεύει τους νέους μας, και τη θέση τους να καταλαμβάνουν όχι κατατρεγμένοι πρόσφυγες, αλλά παράνομοι απρόσκλητοι έποικοι.
Εδαφική αυτοκαταστροφή: η γη μας να μένει χέρσα και να τρεφόμαστε με δάνεια, ο πλούτος της πατρίδας μας να ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής, να αποθρασύνεται ο κάθε πεινασμένος επίδοξος άρπαγας σε Αιγαίο, Θράκη, Κύπρο, Ήπειρο και Μακεδονία μας, οι δε «ηγέτες» μας να τρέπονται σε ανεύθυνους πατριδέμπορους των τιμαλφών της ιστορίας μας και του εκτός συνόρων Ελληνικού Γένους – τελικά, ο Έλληνας να γίνεται από άρχοντας του τόπου του, παρείσακτος υπηρέτης με ημερομηνία λήξης.
Μέσα σε όλη τη θλιβερή κατάντια της Πατρίδας μας, μόνοι χαρούμενοι και βολεμένοι είναι οι μεγάλες συμμορίες της κομματοκρατίας. Πίσω από τις επιμέρους κομματικές τους μάσκες, κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται ως κύριο υπεύθυνο ένα ενιαίο καρκινογόνο κατοχικό σύστημα, το «κόμμα των πολιτικών κομμάτων», που λειτουργεί με επικεφαλής αδίστακτους εντολοδόχους της παγκοσμιοποίησης, και με άμεσους συνεργούς τους βολεμένους των πελατειακών σχέσεων.
Ηθικοί αυτουργοί στην κατρακύλα, πολλοί από εμάς που, με νοοτροπία παραλυμένου θύματος, παρακολουθούμε τις πισώπλατες μαχαιριές στην πατρίδα μας, στην κοινωνία μας, στις γειτονιές μας, αντιδρώντας μόνο ως μονάδες ή ως ανώνυμος ακομμάτιστος λαός. Καταντήσαμε να ζούμε θεατές σε μια αγνώριστη ψευτοελλάδα με την οποία ποτέ δε συμφωνήσαμε.
Ευτυχώς όμως υπάρχει και η άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα της ψυχής μας, που ανά τους αιώνες δίνει φιλότιμα τον ιδρώτα της στη σκληρή δουλειά, το αίμα της στα χαρακώματα, τον σεβασμό της στο εικονοστάσι. Η Ελλάδα που τιμά τους προγόνους της και δεν ξεχνά τους αγώνες τους, που προστατεύει τα παιδιά της και δεν τα διώχνει, που είναι μαθημένη να χαρίζει αλλά όχι να χαρίζεται. Είμαστε όλοι εμείς, παιδιά αυτής της Ελλάδας, της Ρωμηοσύνης.
Ούτε αριστερά, ούτε δεξιά – αλλά μπροστά. Σεβόμαστε τις ρίζες μας και γι’ αυτό δεν θα μπορούσαμε να είμαστε ριζοσπαστικοί. Αρνούμαστε να συντηρήσουμε τον παλαιό άνθρωπο –τον βολεμένο, τον ασελγή, τον πονηρό– και γι’ αυτό νιώθουμε αληθινά προοδευτικοί και βαθιά επαναστατικοί.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο είναι από την Πολιτική Διακήρυξη του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «Νίκη»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΕΡΓΟΥΛΑΣ
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
