Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΕΡΕΚΟΥ
Γράφοντας πριν κάποιους μήνες για τον “ωχαδερφισμό” που διακρίνει πολλούς οδηγούς μας, οι οποίοι, παρά τις συνεχείς συστάσεις των αρμόδιων Αρχών, συνεχίζουν να οδηγούν μιλώντας συγχρόνως στο κινητό τους, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των συνανθρώπων τους, είχαμε επισημάνει και το προπατορικό ελάττωμα του Έλληνα να νομίζει τον εαυτό του παντογνώστη, παντοδύναμο και αλάνθαστο.
Όλα τα ξέρει! Όλα τα μπορεί! Όλα τα δικαιούται. Ό,τι κάνει αυτός είναι σωστό, δικαιολογημένο και όλοι οι άλλοι που περνάμε δίπλα του είμαστε σε λάθος δρόμο και κατώτεροί του!… Κοινώς ανθρωπάκια.
Η έκφραση “Ξέρεις ποιος είμαι ΕΓΩ;” έχει σίγουρα ελληνική αποκλειστικότητα, όπως η φέτα, το ούζο και το συρτάκι… Σε άλλη γλώσσα δεν την έχουμε ακούσει!
-Μη σου ξεφύγει και αναφέρεις, στον κύριο “ΕΓΩ” ότι έχεις κάποια ενόχληση στο πόδι, στο στομάχι στην πλάτη. Έχει έτοιμο το φάρμακο και τη θεραπεία. Τύφλα να έχουν όλοι του κόσμου οι “ντοτόροι”’!…
-Θα πας ταξίδι; Άκουσε αυτόν, που είναι και κοσμογυρισμένος, και άσε τον να σε συμβουλέψει πού θα πας, πώς θα πας, σε ποιο ξενοδοχείο να μείνεις. Τι πρέπει να ψωνίσεις. Ποια αξιοθέατα πρέπει να επισκεφτείς οπωσδήποτε, για να θεωρείσαι κι εσύ κοσμογυρισμένος!
-Έτοιμος να σου δώσει μαθήματα δεοντολογίας, ερμηνείας νόμων και εφαρμογής του τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις, όταν εκείνος κάνει ό,τι του καπνίσει, όπως λέει ο λαός, έχοντας προφανώς τη γνώμη ότι αυτός και μόνον αυτός εξαιρείται.
Αν αρχίσει να περιγράφει τα κατορθώματά του κάποιος κύριος ή κυρία “ΕΓΩ” και δεν τους ξέρεις, θα νομίσεις ότι βρίσκεται μπροστά σου ο “super” τέλειος άνθρωπος. Ξεκινάει πάντα με τη λέξη ΕΓΩ και αρχίζει να αραδιάζει με περισσή “μετριοφροσύνη” τα προτερήματά του, τις γνώσεις του και τις πολύ μεγάλες ικανότητες που διαθέτει!
Ακούμε συχνά νέες ή νέους από αυτούς που κατάφεραν να βγουν σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή για λίγα λεπτά, έστω και σαν “διακοσμητικές γλάστρες”, ή σε κάποιο διαφημιστικό σποτάκι, να μιλάνε με ένα ύφος φτασμένου καλλιτέχνη και να μας λένε, προφανώς για να μας εντυπωσιάσουν όπως νομίζουν, ότι πριν λίγες ημέρες είχαν πάει στο Παρίσι για καλλιτεχνική ενημέρωση και “για να σκεφτούν με ηρεμία ποια από τις προτάσεις που έχουν, για να εμφανιστούν σε θεατρικό έργο ή σε τηλεοπτικό πρόγραμμα πρέπει να δεχτούν, ώστε να ταιριάζει στον τύπο και στο ταμπεραμέντο τους!”…
Τι της λες τώρα αυτής της κοπελιάς που έχει καβαλήσει το καλάμι και νομίζει ότι κουβαλάει μέσα της το ταλέντο και τα προσόντα μιας Κυβέλης, μιας Κατίνας Παξινού ή μιας Λαμπέτη; Τι της λες;
Φίλοι αναγνώστες, ελπίζω να έχετε διαπιστώσει πλέον ότι ανήκω στην κατηγορία εκείνων που δεν κόλλησα την αρρώστια, της προβολής του “ΕΓΏ” μου, ενώ θα μπορούσα να σας πω κι εγώ με τη σειρά μου ποιος είμαι, για να ξέρετε πόσο ξεχωριστός και σοφός είναι ο χρονογράφος που σας παρουσιάζει τις σκέψεις του κάθε Παρασκευή από τούτην εδώ τη γωνιά. Ας το κάνω τουλάχιστον σήμερα, για πρώτη και πιθανότατα τελευταία φορά.
Μάθετε λοιπόν ότι έχω ΚΑΙ ΕΓΩ προσόντα και διακρίσεις που τα κρατάω όμως, λόγω σεμνότητας, μόνο για τον εαυτό μου!
Τι σας νοιάζει εσάς για παράδειγμα το γεγονός ότι έχω τιμηθεί με αριστεία ανδρείας για τη διάσωση κινδυνευόντων συνανθρώπων μας τρεις φορές; Ότι μιλάω απταίστως έξι ξένες γλώσσες; Ότι παίζω με τους αριθμούς σαν νέος Αϊνστάιν; Ότι η φύση με προίκισε με μια σπάνια φωνή τενόρου; Ότι παίζω πέντε μουσικά όργανα; Ότι έχω κατακτήσει πάνω από 10 μετάλλια σε αθλητικούς αγώνες;
Μάρτυς μου, για το ασημένιο μου μετάλλιο στα 800 μέτρα σε παν-ηπειρωτικούς αγώνες στα Γιάννενα, ο καλός μας φίλος Γιάννης Ψαρρής. Ρωτήστε τον!
-Να σας πω επίσης ότι είμαι κάτοχος έξι (6) πανεπιστημιακών πτυχίων, ενώ έχω δεχτεί και προσφορές δύο υποτροφιών επώνυμων πανεπιστημίων εξωτερικού των οποίων δεν έκανα καν χρήση διότι δεν θα μου προσέθεταν κάτι το ξεχωριστό.
Γιατί να σας τα πω; Για να σας κάνω φιγούρα; Ποτέ! Θα αρκεστώ σε μια και μόνο εκ βαθέων εξομολόγηση. Ότι είμαι και μεγάλος ψεύτης…
ΥΓ. Αν κάποιος αναγνώστης από εκείνους που μου κάνουν την τιμή να διαβάζουν όσα γράφω νομίζει ότι το παραπάνω κείμενο το έγραψα “εν θερμώ” δηλαδή θυμωμένος, έχει δίκιο.
Ναι, θυμώνω όταν ακούω τον πάσα-ένα “ψώνιο” ή την πάσα-μία “ψωνάρα” να με ρωτάει με αναίδεια: “Ξέρεις ποιος(-ά) είμαι εγώ;’”
Ξέρω, κύριε ή κυρία “ξερόλα”. Ναι, ξέρω! Είσαι ένας άδειος ντενεκές, που κάνει πολύ θόρυβο, ακριβώς διότι είναι άδειος! Άδειος σαν το μυαλό σου, που σου το έδωσε ο Θεός για να σκέφτεσαι τι κάνεις και τι λες, και όχι για βάρος…
Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!
